29 พฤษภาคม 2547 23:24 น.
ช็อกโกแล็ต
ไม่เคยเข้าใจเลย
ว่าทำไมเวลาที่ถูกคนสำคัญเมินเฉยต้องเสียใจขนาดนั้น
แค่บอกเลิก..ก็จบไปจะคิดอะไรทำไมกัน
ไม่เห็นต้องร้องไห้เป็นวันๆทำไปแล้วได้อะไร
ทำไมต้องขอร้องให้เขาอยู่
ทั้งๆที่น่าจะรู้ว่าเขาหมดใจจึงผลักไส
ทำไมต้องทนรักทนรอเพื่อคนๆเดียวเรื่อยไป
ไม่เคยเข้าใจจนถึงวันนั้นที่ฉันเจอกับเธอ
ร้องไห้เพราะคำพูดคำเดียว
แม้วันนี้เธอไม่แลเหลียวก็ยังรอเธอเสมอ
ยังคงคิดถึงแม้ว่าเราเลิกลากันไปไม่ได้พบเจอ
ยังคงให้เธอเป็นที่หนึ่ง..คนดีของใจ
ไม่รู้ว่าคนที่เคยเข้มแข็ง..ฉันคนนั้น
คนที่เคยคิดว่าไม่ต้องการใครเคียงข้านกันหายไปไหน
เพราะเหตุนี้จึงเริ่มเกลียดตัวเอง..ไม่น่าเลยความรักไม่อยากเข้าใจ
เพราะถ้าไม่รู้จักคงไม่ต้องร้องไห้..สดใสได้เช่นที่ผ่านมา
คิดถึงทู๊กคนมั่กๆๆๆๆ
27 พฤษภาคม 2547 22:07 น.
ช็อกโกแล็ต
จะเจอไหมนะใครสักคน
ที่จะหยุดความสับสนอยู่ข้างกันยามอ่อนไหว
ใครสักคน..หัวเราะด้วยกัน..ยิ้มเริงร่าสบายใจ
จะมีบ้างไหมเพื่อนคนสำคัญที่ใครๆล้วนต้องการ
ฉันมองไม่เห็นมันเลยสิ่งนั้น
คำว่ารักที่ใครๆล้วนมอบให้กันไม่ใช่แค่เพียงความสงสาร
หรือเป็นเพราะตัวฉันเองดิ้นรนมากไปพยายามให้หลุดพ้นจากช่วงเวลาที่แสนทรมาน
จุดจบเมื่อสลัดไม่พ้น..ก็ต้องเจ็บปวดไปกับวันวานเช่นที่ผ่ามมา
ไม่อยากเจออีกแล้วเรื่องราวที่ทำให้ปวดใจ
ฉันผิดเองที่เชื่อใจใครง่ายเกินไป..ไม่รู้จะรักจริงจังอะไรนักหนา
โง่เองที่หลงซื่อสัตย์กับคนเพียงหนึ่งคนตลอดเวลา
ทั้งที่สิ่งที่ทำเขาไม่เห็นค่าก็ไม่เคยเสียดายเวลาเพราะรักหมดทั้งใจ
หัวใจที่แสนเหนื่อยล้าจึงไม่รู้จะหยุดหรือเดินต่อ
โทษตัวเองนั่งเงียบๆกับน้ำตาทั้งที่เคยบอกคนอื่นไม่ให้ท้อ เราลุกขึ้นได้
แต่เมื่อเจอกัยตัวรู้เลยว่าไม่ง่าย..รักที่แท้จริงไม่ได้เป็นที่นิยมของใครต่อใคร
จึงเป็นฉันเท่านั้นที่โดนผลักไสรู้จักแต่รักที่มีแต่ความหลอกลวง
22 พฤษภาคม 2547 23:15 น.
ช็อกโกแล็ต
เรื่องระหว่างเราขอให้จบลงแค่นี้
ความรู้สึกดีๆที่เคยเอามันโยนทิ้งไปก็ได้
อย่ามองหันมาอย่าทำเป็นว่ายังมีเยื่อใย
ในเมื่อเธอมีเพียงแค่หนึ่งหัวใจก็ควรให้..เลือกใครซักคน
ฉันจะยอมเป็นคนถอยออกมาเอง
ถึงแม้รู้สึกเคว้งเพราะเขาเป็นเพื่อนฉันก็ไม่เคยสับสน
อย่าบอกว่ารักทั้งฉันและเขา...อย่าทำให้เรื่องราวยุ่งยากวกวน
นึกไว้บ้างสิว่านอกจากเธอคนอื่นเขาก็มีหัวใจของคนเจ็บเป็นเหมือนกัน
อย่าโทรมาอีกเลย...
แค่เธอทำเฉยๆแล้วหันไปทุ่มเทให้เขาคนนั้น
ฉันเจ็บไม่เป็นไรแต่อย่าทำให้เพื่อนฉันช้ำใจแล้วกัน
อย่าทำกับเขาเหมือนที่ทำกับฉันไม่งั้นเธอจะเจ็บทั้งตัวและหัวใจ
เพราะหากมีวันนั้น..ตัวฉันคนนี้...
คงอยากชกหน้าเธอจังๆสักทีและจะพูดคำประนามหยามเหยียดใส่
เหยีบใจฉันได้..เราแค่จบกันไม่ว่าอะไร
แต่ทำเพื่อนฉันร้องไห้เมื่อไร..ฉันเปลี่ยนเป็นคนก้าวร้าวไปอย่าว่าแล้วกัน
จริงๆนะคะ เกลียดหมอนี่จังเลย ต่อหน้าดีลับหลังงี้น่าขยะแขยงชะมัด เพิ่งรู้นี่แหละว่าคนเอาดีใส่ตัวเอาชั่วใส่คนอื่นนี่มันทุเรศยังไง มาหาว่าเราทิ้ง เฮอะไอ้ที่ทำๆมานึกว่าไม่รู้หรือไง...
21 พฤษภาคม 2547 21:28 น.
ช็อกโกแล็ต
ฉันจะทำเป็นว่าไม่เคยมีเธออยู่ตรงนั้น
จะทำลืมๆไปว่าที่แล้วมาเราเคยมีกันเข้าใจไหม
ปันใจให้เขาแล้วจะกลับมาหาฉันอีกทำไม
แก้ตัวไปได้อะไร...เสียเวลาอย่าทำมัน..
เธอก็ตามมาง้อถามถึงเหตุผล
ว่าฉันเอาเธอทั้งคนไปไว้ที่ไหน..ถึงได้บอกเลิกง่ายๆสั้นๆ
เธอก็น่าจะรู้ตัวดีว่าทำไมความรักที่มี..ฉันถึงลงมือพังมัน
ถ้าจะคบกัน..เพื่ออวดใครไปวันๆ..ฉันไม่คิดอยากเป็นเลยคนของใจ
อย่ามายุ่งกับฉันอีกเลยนะ
ถ้าเราจะคบกันในฐานะคนรู้จัก..จะดีกว่าไหม
ในเมื่อตัวเธอไม่มีความคงมั่นในรักที่มี..ถึงกับแอบปันใจ
ก็ปล่อยฉันไปแล้วไปหาใครๆที่เธอรักจริง..ก็แล้วกัน
ฉันจะยิ้มทักทายเมื่อพบหน้า
แล้วจะไม่ว่าอะไรเธออีกเลย..ทั้งนั้น
คำขอครั้งสุดท้ายช่วยไปไกลๆหน่อยแล้วกัน
อย่ามาจับปลาสองมือ..ทำอะไรไร้ค่าไปวันๆ..เราอย่าคบกันอีกเลยเธอ
19 พฤษภาคม 2547 21:58 น.
ช็อกโกแล็ต
เธอคงยังไม่รู้จักฉัน
ถึงเข้ามาทำท่าทีตีสนิทขนาดนั้นกะจะทำให้ฉันหวั่นไหว
มาชมว่าน่ารักนึกว่าฉันจะหลงคารมณ์นั้นหรือไง
ฉันไม่ใช่อีกแล้ว...คนของใจที่ใครจะหวังให้เป็น
เพราะเธอยังไม่รู้จักฉันดีพอ
แล้วอีกหน่อยเธอจะมานั่งร้องขอว่าอย่ามาให้เห็น
เคยเจ็บมาแล้วกับลมปาก...มีเพื่อนเป็นน้ำตาเย็นๆ
ได้แต่นิ่งเงียบมองเธอ..แล้วทำหน้าเป็น..ไม่รับรู้อะไร
นานๆเข้าชักรำคาญเลยหันไปแยกเขี้ยว...
ไปให้ไกลๆเลยแล้วทำตาเขียวใส่
เห็นรึยังฉันไม่หวานดีพอจะเป็นคนสำคัญของใคร
บทสุดท้ายทุกครั้งของหัวใจ..จึงถูกเขาผลักไสกลับมา
รู้รึยังว่าฉันขี้เหร่ขนาดไหน
อาการแบบนี้ยาขนานใดๆก็คงยากเกินรักษา
เพราะฉะนั้นไปเถอะอย่าให้ฉันใจร้ายเลยเอากลับไปด้วยลมปากสั่วๆที่ให้มา
ฉันรู้ตัวดีว่าฉันเป็นคนด้อยค่า..ไม่คู่ควรกับใครสักคน
อยากเป็นคนน่ารักพูดเพราะๆบ้างจัง แบบหวานๆที่เขาชอบกัน แต่ทำไม่ได้ จะกระเจิงกันไปก้อไม่แปลก แหะๆ ... ขวานผ่าซากไปนิสสสสสส