10 เมษายน 2547 14:58 น.
ช็อกโกแล็ต
ที่ผ่านมาฉันไม่รู้สึกตัว
ว่าเธอไม่ต้องการให้ติดต่อไปเพราะกลัวจะเข้าใจผิดกับเขา
ฉันคงนึกเข้าข้างตัวเองมากไป..ที่อยากคงไว้ซึ่งความเป็นเพื่อนระหว่างเรา
ก็ขอโทษแล้วกัน...ความคิดของคนงี่เง่า..มันคงทำให้เธอลำบากใจ
...เวลาพบเจอ..เธอคงไม่อยากทัก
ไม่อยากเป็นแม้กระทั่งคนเคยรู้จักอย่างนั้นใช่ไหม
ก็ได้แต่ส่งความหวังดี..รอยยิ้มที่มี..ทำทุกอย่างข้างในใจ
ไม่มีสิทธิ์เข้าไปใกล้..คุยทักทายเหมือนคนเคยคุ้นกัน
เพราะมีเส้นบางๆกั้นระหว่างเรา..
เป็นความโง่เขลาของคนหนึ่งที่อยากฝ่า..ฟันเส้นใยเส้นนั้น
ดูสามารถเข้าไปได้อย่างง่ายได้....แท้จริง..แสนยากที่จะพังมัน
สุดท้ายก็ทำได้แค่นั่งร้องไห้อยู่ตรงนั้น..ไม่สามารถเข้าใกล้ใจเธอ
ฉันรู้..ว่าเป็นแค่..ความทรงจำเลวร้ายที่เธอไม่อยากนึกถึง
ที่ผ่านมาจึงพยายามรักษาระยะห่างอยู่เสมอ
แต่แค่พูดคุยบ้างบางเวลา...คงขอมากไปใช่ไหมเธอ
น้ำตาล้นเอ่อ..เพราะเป็นหนึ่งคนที่ถูกทิ้งให้พบเจอ..กับความเลวร้ายที่เธอมอบให้มา
^o^ อ่าค่ะ ช็อกเป้นอะไรไม่รู้แต่งแต่เศร้าๆ เฮ้อ!!
8 เมษายน 2547 23:31 น.
ช็อกโกแล็ต
เธอต้องการให้ฉันกลับไปยืนตรงที่เดิมใช่ไหม
ที่เก่าๆ..ที่เธอไม่เคยใส่ใจคนๆนี้
มาเพื่อขอร้องให้ฉันเริ่มใหม่ใช่ไหมคนดี
..ทั้งๆที่เธอก็มีใครอยู่แล้วข้างๆกาย
ขอโทษนะ..คงสายไปแล้วที่จะมานั่งรื้อฝืน
ถอยกลับไปคืนดี..มันคงไม่มีความหมาย
รักของเราสิ้นสุดลง...เดินทางมาจรดปลาย
เพราะเธอคิดอะไรง่าย..คบหลายคนหลายใจ
เธอก็ยังยืนยันดื้อดึง
ว่าให้ฉันเริ่มนับหนึ่งให้อภัยเธอได้ไหม
ฉันก็หัวเราะทั้งน้ำตา..ตอบคำสั้นๆกลับไป
เข้าใจไหมว่า..ไม่...เจ็บเท่านี้ก็เกินพอ
ฉันรู้เธอคงเจ็บใจ..
ที่โดนผลักไส..ทั้งๆที่ยอมลงทุนร้องขอ
จึงตอกหน้าฉันกลับมาว่า..ฉันมาง่ายไปง่าย..ไม่เคยพอ
แล้วที่เธอทำมันคืออะไร..ขอได้ไหม..อย่าทำให้ฉันเจ็บใจอีกเลย
โดนมาเต็มๆเลยค่ะ ...แต่ก็พอแล้วล่ะ..เหนื่อยใจ
7 เมษายน 2547 23:59 น.
ช็อกโกแล็ต
ในเวลาที่นั่งเหงาๆ
ก็นึกถึงวันเก่าๆที่เคยมีเราอยู่ตรงนี้
ทุกอณูของหัวใจเต็มไปด้วยความรู้สึกดีๆ
แม้ว่าวันเวลา..ที่เคยมีไม่สามารถย้อนคืนมา..
ในห้วงความทรงจำมีแต่รอยยิ้มหวานๆของเธอ
ยังรักและห่วงใยเสมอ..แม่ว่าเธอไม่อยากเห็นหน้า
อบอุ่นทุกครั้งเมื่อคิดถึงวันเก่าๆที่ผ่านมา
แม่วันนี้เธอเฉยชา..ไม่มีคำหวานๆให้ฉันเหมือนที่เคยเป็น
รู้ไหม..ไม่ได้คิดอยากให้เธอกลับมา
แต่ก็ไม่อยากให้เธอเย็นชา..อย่างที่เห็น
ขอได้ไหมยิ้มทักบ้างเมื่อพบเจอ...มันคงไม่ยากเย็น
ไม่ต้องกลับมาที่เดิมเหมือนที่เราเคยเป็น..แค่นึกถึงกันบ้างเวลาท้อใจ
นึกๆไปก็อยากแต่งน่ะค่ะ ไม่มีไรหรอก ^o^
6 เมษายน 2547 23:19 น.
ช็อกโกแล็ต
ในตอนแรก...ก็หลงเชื่อในคำพูดของเธอ
ว่าทุกนาทีมีเพียงฉันคนเดียวเสมอ..ไม่เคยเผลอใจให้ใครคนไหน
หลงปลื้มกับทุกคำพูด...ที่ไม่ได้กรั่นกรองจากหัวใจ
ไม่คิดว่าเป็นเพียงแค่คำหวาน..ที่เธอก็ให้ใครต่อใครด้วยเหมือนกัน
เมื่อถึงวันที่ฉันรู้ซึ้งถึงความจริง
ว่าทุกสิ่งที่เธอพูดไร้ความจริงใจทั้งนั้น
จะให้ฉันหัวเราะแล้วพูดว่าไม่เป็นไร..ใช่ไหมที่เธอต้องการมัน
ขอโทษนะ..เธอคงเชื่อมั่นในตัวฉันมากเกินไป
อย่าหว่านคำหวานที่เสแสร้งเลยไม่มีใครต้องการ
ถ้าเธอทำเพราะเห็นว่าฉันเหงา..คิดสงสารก็หยุดทำมันได้ไหม
ไม่ได้ร้องขอให้เธอพูดมันเลย...หากสิ่งที่ทำปราศจากความจริงใจ
นอกจากคำหวานที่เธอให้มา..ยังได้น้ำตาใสๆใจเจ็บเกินทน
เก็บมันเอาไว้เถอะ..ไปพูดกับคนอื่นแล้วกัน
ฉันจะไม่ฟังมัน..คำพูดแก้ตัว..ไม่ว่าจะพร่ำซักกี่หน
พอเถอะอย่ามายุ่งกับฉัน..เธอมันไร้ความเป็นคน
หลอกฉันซะจน..หลงเชื่อว่าที่ผ่านมา..เธอรักจริง
คำหวานไม่มีประโยชน์เลยถ้าคนพูดไม่ได้คิดอย่างที่พูดจริงๆ ToT
6 เมษายน 2547 14:03 น.
ช็อกโกแล็ต
สองเท้าจะวิ่ง..จะมองเพียงหนทางข้างหน้า
จะทิ้งอดีตทั้งหมดที่ทำให้อ่อนล้าไว้ตรงนี้
เจ็บเหลือเกิน...กับความหลังรู้ไหมคนดี
ฉันจะยิ้มอย่างนี้...ได้นานอีกซักกี่นาทีกัน
อาจเป็นการกระทำที่โง่เขลา
เพราะแม้จะหนีอย่างไร..อดีตของเราก็เหมือนเงาตามตัวอยู่อย่างนั้น
แต่เพราะพยายามมองแต่ข้างหน้า..ฉันจึงมีชีวิตอยู่ได้ในทุกๆวัน
จะไม่รออีกแล้ว...ใครสักคนที่เคยฝัน..หมดแล้วกำลังใจ
ความทรงจำทั้งหมดที่มี..แสนบอบช้ำ
เมื่อได้สัมผัส..ถึงอดีตทุกครั้งต้องนั่ง..เหม่อลอยร้องไห้
ไม่รู้อะไรทั้งนั้น..ไม่รู้ว่าจะต้องอยู่ต่อไปเพื่อใคร
อ่อนแรง...ล้าพลังใจ..ไม่ต้องการอีกแล้วให้ใครฉุดขึ้นมา
ฉันจึงต้องก้าวเดินด้วยตัวเอง
ไม่ยอมให้ใครข่มเหง..มองฉันอ่อนแอ..แม้อ่อนล้า
อาจมีชีวิต..ต่อไปอย่างไร้คุณค่าก็จะยิ้มสู้ให้กับวันที่ผ่านเข้ามา
จะไม่หันมองอดีต...จะไม่มีน้ำตาจากคนๆนี้อีกต่อไป
อาจเป็นเพียงการกระทำที่หลายๆคนไม่เห็นด้วย แต่มองกลับไป..ก็เจ็บใจ..ไม่รู้จะเก็บมันไว้ทำไม
หน้าส่วนตัว
819
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟช็อกโกแล็ต
