25 เมษายน 2547 22:03 น.
ช็อกโกแล็ต
วันนี้อาจเป็นหนึ่งตนที่เธอมอ่งข้าม
เป็นได้แค่ใครที่เฝ้ามองตาม..แต่ก้อคว้าใจเธอไม่ได้
เป็นคนหนึ่งคนที่ได้แต่เฝ้ามองอยู่ที่เดิมเรื่อยไป
แต่รับรองพรุ่งนี้ฉันจะเป็นคนใหม่...จะดีกว่าที่เคยเป็น
ฉันจะทำให้เธอเสียดายที่มองผ่าน
ในความเป็นฉันเมื่อวันวานจะไม่มีให้เห็น
จะเป็นหนึ่งคนที่ไร้น้ำตา...แต่ไม่ชาเย็น
จะดีกว่าที่เคยเป็น ร่าเริงจนเธอตกใจ
ไม่มีแล้วที่ต้องมานั่งร้องไห้
ฉันจะเป็นคนที่เพอร์เฟ็กแต่นี้ต่อไปเข้าใจไหม
เธอจะต้องมองอย่างเสียดายที่เคยมองข้ามคนอย่างฉันไป
แล้วฉันจะยืนขึ้นมาอย่างผ่าเผยเป็นฉันคนใหม่ที่เธอต้องตะลึงไปอีกนาน
วันนี้วันอะไร
คิดแต่เรื่องที่เปงไปไม่ได้เฮ้อ เศร้าToT กลอนตาหลกขอแก้ตัวค่า
24 เมษายน 2547 23:26 น.
ช็อกโกแล็ต
เธอคงเบื่อใช่ไหมคนที่พูดยาก
เธอคงลำบากใจที่ใครหนึ่งคนมีแต่เธอเท่านั้น
เอางี้ดีไหม..ฉันจะพยายามรักษาระยะห่างไว้แล้วกัน
เพื่อให้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาเป็นไปด้วยดี
แต่ก็ไม่ใช่คนดี..อะไรขนาดนั้น
ให้เสียสละแล้วทำใจลืมมัน..คงยากนะให้ทนฝืนแบบนี้
แต่ที่ถอยออกมาเพื่อรอเวลา...เผื่อเธอจะหันมาเมื่อฉันทำตัวดีๆ
เผื่อว่าเธอจะสังเกตุเห็นคนตรงนี้ที่มีให้เธอทั้งหัวใจ
แค่ถอยออกมาตั้งหลัก..
เขาคงไม่คิดหนัก ไม่เขม่นฉันนานหรอกใช่ไหม
อุ๊ย แหม ตาเขียวมาเชียว ขอโทษนะถ้าฉันทำอะไรให้เขาไม่สบายใจ
แค่ขอแอบมีเธอไว้ในใจไม่เห็นต้องโมโหร้ายขนาดนี้เลย
ล้อเล่นนะ ล้อเล่น
แหม..อ่ะนะก็คนกันเองใครจะทำเธอแตกกันได้หน้าตาเฉย
เอาเถอะที่พูดมาฉันจะกลับไปฟูมฟายอยู่กับน้ำตาเหมือนอย่างเคยๆ
อย่าโกรธเลยหลังจากนี้เขาคงสะใจและนิ่งเฉยเมื่อรู้ว่าฉันต้องเสียน้ำตาเพียงใด
อยาก..สวมวิญญาณนางร้ายใส่สปีด ดีกรีความโหด และมารยา แต่ก้อทำไม่ได้ซักกะทีToT
ได้มาแบบนั้นใครเล่าจะภูมิใจ..หรือดีใจ
24 เมษายน 2547 22:20 น.
ช็อกโกแล็ต
ใครที่เคยอ่านบทความเรื่องห้องเรียนที่ไม่ปกติของช็อกแล็ตก้อจารู้นะคะว่ามานเปงไง แล้วตอนนี้ช็อกหัวเดียวตัวเดียวเลื่อนมาอยู่ห้องเดียวกะพวกหัวดีแต่อวดเก่ง ชอบว่าพวกเราน่านแหละค่ะ มานน่าเบื่อ!!
ฉันเคยเป็นเด็กห้องบ๊วยท้ายๆ
พยายามตะเกียกตะกายเข้ามาเรียนวิทย์-คณิต
โอ้ยแสนจะดีใจแล้วก้อค้นพบว่าตัวเองคิดผิด
เข้ามาในห้องต้องตะลึงเพราะพิษทางสายตา...
อาจารย์ขา..นู๋ย้ายห้องได้ไหม
เนี่ยข้างๆไม่ไกลห้องสองโอเคกว่า
หูยนู๋ก้าวเข้ามาทำไมเหยียดหยามนู๋กันทางสายตา
นะคะ ได้โปรดเถอะจารย์ขานู๋จะมีความสุข..อยากเรียนถ้าได้ไป
อาจารย์ท่านตอบมาไม่ได้เด็ดขาด
หัวใจฉันแทบอาละวาดโหย ชีวิตนี้ไรนักหนา..ตอบฉันได้ไหม
เอ้าเรียนก้อเรียน ต้องอดทนไป..อาจดีขึ้นอะไรๆ
ต้องโดนเปรียบเทียบกะห้องเด็กไบร์ๆแม่ง...สุดยอดเซ็ง ((ขออภัยเจ้าค่ะ))
น่านเข้ามายังตั้งท่ากระแนะกระแหนใส่อีก((มาเปงฝูงเลยอ่ะ??นู๋ทำไรผิดเหรอ))
แล้วฉันจะหลบหลีบยังไงถึงจะพ้น
อยากเตะให้กระเด็นเล๊ยเจ้าพวกนี้..ทำไมถึงไม่เลิกซะทีความยะโสของคน
เด๋วจะลองอดทนอยู่เรียนต่อ ลองจัดการ...
((เดี๋ยวขอเวลาวางแผน เราได้รู้ว่าใครเปงใคร เหอๆ))
แบบว่ามาคนเดียวน่ะค่ะ ฮือๆ หลุดมาคนเดียว โดนรุมเลย
23 เมษายน 2547 23:13 น.
ช็อกโกแล็ต
วันที่เธอก้าวเดินไปจากกัน
เธออาจมองว่าฉันหยิ่งไม่มีแม้น้ำตาให้เธอใช่ไหม
ฉันเป็นคนเย็นชานั่นแหละคือเหตุผลที่เธอต้องการจากไป
เที่ยวไปบอกใครต่อใครว่าอยู่กับฉันทรมานขนาดไหน..เพราะรักไม่เป็น
เธอคงไม่สมสมใจ
ที่ฉันไม่ฟูมฟายอย่างที่เธอต้องการจะเห็น
รู้ไว้นะฉันเป็นคนหนึ่งที่ร้องไห้..และเจ็บเป็น
เพียงแค่ไม่แสดงออกท่าทีให้เห็น...นั่งร้องไห้อยู่ในใจ
เจ็บแค่ไหนเธอจะมาสนใจทำไม..รู้ไปก้อเท่านั้น
คงคิดว่าสิ่งที่เธอทำให้กันฉันยังเจ็บไม่พอใช่ไหม
ทั้งที่อยากจะเข้มแข็งแต่แค่เธอมาว่ากันแรงๆ..ก้อถึงกับทรุดลงไป
พอดีได้ไหม..ขอเวลาฉันรักษาทั้งหัวใจสักพักแล้วค่อยกลับมาซ้ำเติมกัน
ToT..............เรื่องก้อนานนม
22 เมษายน 2547 22:33 น.
ช็อกโกแล็ต
เธอพูดชมว่าฉันเป็นคนน่ารักดี...
พูดแบบนี้..แล้วเคยรักกันบ้างไหม
อยากถามเธอ..แต่ก้อรู้คำตอบในเมื่อข้างกายเธอมีใคร
ฉันก้อเป็นแค่คนหนึ่งที่เธอไม่เคยคิดสงสัยในการกระทำที่มี
ที่ติดต่อหาเธอบ่อยครั้ง..ทำไมคิดบ้างไหม
ที่ถามไปไม่ได้หมายความว่าไงเลยทั้งหมดนี้
อยากบอกเธอเหลือเกิน..ทุกคำพูดที่เก็บไว้มานานปี
แต่ก้อหวั่นกลัวว่าความสัมพันธ์ที่เรามีจะเลาร้ายกว่าที่เป็น
ก็ได้แต่กลืนทุกความสงสัยลงไป
ยิ้มทักทายอวยพรให้เธอกับเขา..ทั้งๆที่ใจจริงไม่ได้เป็นอย่างที่เห็น
จะให้ทำไง..เป็นมากว่าเพื่อนไม่ได้แต่ไม่อยากเจอสายตาที่ชาเย็น
จึงได้แต่เก็บความกล้าหาญงี่เง่า..เพราะไม่อยากเป็นแค่คนเคยรู้จักกัน..
ไม่ต้องลำบากปลอบว่าฉันน่ารัก..แบบนี้
รู้ไหมว่าทุกคำพูดที่เธอมี...ล้วนทำร้ายฉัน...
ดีใจทั้งน้ำตาที่เธอเอ่ยคำชม..จากใจให้กัน
แต่ฉันรู้ดีคำๆนั้น..แค่ให้ฉันในฐานะเพื่อนรักคนนึง.....
เป็นได้แค่นี้ฉันรู้ดี.....ดีใจกับทุกๆคำพูดของเธอ
หน้าส่วนตัว
726
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟช็อกโกแล็ต
