29 กันยายน 2550 14:03 น.
ชีวินมธุรา
หัวใจ เต้นตึ้กตัก
นวลนงลักษณ์ อยู่กับชาย
สองคน ในลิฟท์ใหญ่
เหตุว่าไฟ ฟ้าดับลง
ดวงไฟ น้อยเรืองรอง
สาดฉายส่อง กระพริบส่ง
ชายหนุ่ม นั้นมั่นคง
บอกตามตรง หวั่นหวั่นไป
แสนกลัว แทบมลาย
น้ำตาไหล คิดวุ่นวาย
เขาเห็น ช่วยปลอบคลาย
ไม่เป็นไร เดี๋ยวดีเอง
ชมัาย ชายตามอง
สองตาจ้อง เงียบวังเวง
หน้าตา มิน่าเกรง
ท่าทางเก่ง ดูชำนาญ
สาวน้อย หลบตาลง
ภายในโล่ง อุ่นดวงมาลย์
มีชาย ที่กล้าหาญ
นวลนงคราญ เอิบอิ่มใจ
เหลือบตา ดูอีกที
ชายหนุ่มนิ้น ยิ้มแย้มให้
นัยน์ตา เป็นประกาย
ส่งความหมาย ยากจะเดา
ไม่นาน ไฟฟ้ามา
ลิฟท์นั้นหนา เคลื่อนเบาเบา
ในทรวง เริ่มบรรเทา
ร้อนรุมเร้า เคลื่อนคลอนหาย
ถึงชั้น ที่ต้องการ
เอ่ยปากพลัน ขอบคุณชาย
เขามอง เอ่ยคำไว้
อยากจะใคร่ พบอีกครา
ตอบแทน ยิ้มหวานหวาน
หัวใจปาน หยุดเต้นหนา
พบแล้ว นะแก้วตา
รักชักพา สะดุดใจ
*****
ชีวินมธุรา
29 กันยายน 2550 09:38 น.
ชีวินมธุรา
เหมันต์กราย ผ่านมา ถึงอีกแล้ว
น้ำค้างแพรว หยดค้าง ตามใบหญ้า
ทิวากร อ่อนแสง แรงโรยรา
เมฆลอยมา สีหม่น แลเป็นทิว
ลมหนาวโชย พัดพริ้ว ลอยละล่อง
ยามเมื่อต้อง กายสะท้าน ผ่านแผ่วผิว
หนาวหัวใจ ยิ่งนัก รักปลิดปลิว
ลอยละลิ่ว ตามลม ขมใดปาน
ยามราตรี เงียบเหงา และว้าเหว่
เผลอทุ่มเท แด่เขา ชายปากหวาน
คิดไม่ถึง ผกผัน พลันร้าวราน
หมองดวงมาลย์ เศร้าสร้อย หวลอาลัย
เหมันต์กราย เยือนใกล้ ยิ่งหนาวจิต
เย็นสนิท เยียบแนบ แปลบไฉน
รักมาร้าง ห่างเห จากนานไป
โธ่เอ๋ยใจ ใยมิลืม คอยย้ำเตือน
*******
ชีวินมธุรา
28 กันยายน 2550 19:10 น.
ชีวินมธุรา
ใบหน้านวล ซีดขาว ราวกระดาษ
เคยผุดผาด ตากลม งามคมขำ
แฝงรอยยิ้ม ร่าเริง เป็นประจำ
กลับดูช้ำ ว่างเปล่า เศร้าอาดูร
ภาพอดีต ปรากฏ ห้วงความคิด
เสียงร้องหวีด กรีดร้อง วิ่งกันวุ่น
ชายหนึ่งนอน ท่ามกลางคน ชุลมุน
ทั่วกายขุ่น ข้นเลือด ไหลมากมาย
อนงค์นาง ผวากอด ร่างนอนนั้น
น้ำตากลั่น ดั่งน้ำ หยาดเป็นสาย
แม้จะมี คนจ้องมอง หาใส่ใจ
คงหวลไห้ ไขว่าคว้ามา แนบอกนาง
มิช้านาน ร่างสั่น มาดับดิ้น
คำสุดท้าย ได้ยิน สุดหมองหมาง
ฉันรักเธอ เสมอไป มิคลายจาง
แล้วร่วงพลาง แน่นิ่ง สิ้นหายใจ
หยดน้ำตา ค่อยค่อยหยาด รดรินร่วง
ในอกกลวง วังเวง แห้งเหือดหาย
นับแต่นี้ ต่อกาล นานเท่าใด
แห่งหทัย อย่าได้หมาย มีใครครอง
พวงหรีดดำ แสนงาม คำนับศพ
ตั้งจิตพบ คู่เชย ร่วมสู่สอง
ถึงชาตินี้ ห่างกัน ไม่สมปอง
ชาติหน้าคล้อง ดวงใจ ทั้งสองรา
ขอวิญญาณ คนรัก สู่แดนสรวง
อย่าเป็นห่วง พุ่มพวง เลยเชียวหนา
จักซื่อสัตย์ ยึดมั่น ในสัจจา
กาลเวลา ผ่านไป ใจมั่นคง
ถึงจะมี ชายอื่นใด ใคร่ปกป้อง
หวังสู่ห้อง คู่ใจ ใช่ใหลหลง
เธอผู้เดียว เท่านั้น เจตน์จำนง
ตั้งดำรง เนาว์แนบชิด สนิทนาน
หฤทัย ขอปิด มิคิดรัก
แม้ว่าสัก นานแค่ไหน ในสงสาร
รักคนเดียว รักแท้ ตลอดกาล
รอเพียงพาน เกิดใหม่ ได้พบกัน
**********
ชีวินมธุรา
28 กันยายน 2550 13:07 น.
ชีวินมธุรา
หนุ่มหนุ่มเอย ฟังคำ ที่บอกกล่าว
พบสาวเจ้า ต้องจิต คิดประสงค์
พึงเข้าหา เจรจา อย่างซื่อตรง
อย่าได้หลง อึกอัก มิทักทาย
พึงผูกมิตร ด้วยน้ำใจ และภาษา
หมั่นคบหา ทุกวัน หมั่นขวนขวาย
หาของงาม กำนัล ทุกคราไป
อย่าได้คลาย หลงลืม จะเสียการ
พึงมีเพียง หนึ่งใจ มอบให้ไว้
สิ่งมั่นหมาย สำคัญ แห่งสื่อสาร
ซื่อสัตย์ ภักดี ไม่มีปาน
อย่าหักหาญ น้ำใจ มีหลายคน
พึงไว้ใจ เชื่อใจ ในคนรัก
ถึงเธอทัก เพื่อนชาย มาหลายหน
ในทรวงนั้น มีชายเดียว ที่ได้ยล
อย่าฉุนล้น หวงไป ไม่เข้าที
พึงปลอบจิต ยามเธอ พบเรื่องเศร้า
เป็นเพื่อนเป่า ปัดทุกข์ พบสุขศรี
คอยถนอม น้ำใจ และไมตรี
อย่าหลีกหนี ทิ้งเธอ ให้วังเวง
พึงตั้งตน ในทาง สุภาพชน
ค่อยผลิผล เป็นไป แล้วบานเบ่ง
ให้เกียรติ์งาม ตามทำนอง ครรลองเพลง
อย่ารีบเร่ง รัดเอา ก่อนเวลา
พึงวาที มีเหตุ และมีผล
น้อมนำดล จิตนาง สิเน่หา
หากว่าได้ รับรัก จากแก้วตา
อย่ากลับคำ กลับกลาย ในคารม
หากว่าทำ อย่างที่ กล่าวมานี้
บุพเพชี้ นำทาง อันเหมาะสม
ย่อมเป็นคู่ ชีวัน แสนภิรมย์
ชิดชวนชม ชั่วชีวา ชัชชวาลย์
*********
ชีวินมธุรา
28 กันยายน 2550 08:28 น.
ชีวินมธุรา
ชายมากมาย หลายอย่าง มีมากนัก
หนึ่งมากรัก หลายชู้ ชอบสู่สม
ไม่เลือกหน้า ว่าใคร ล้วนหมายชม
ได้ภิรมย์ ชมชื่น ก็ยินดี
หนึ่งจู้จี้ ขี้บ่น อย่างร้ายกาจ
ชอบตวาด เสียงดัง ก้องอึงมี่
ไร้เหตุผล พ่นคำ แต่ไม่ดี
ด่าทั้งปี ทั้งเดือน และทั้งวัน
หนึ่งโมโห หึงหวง มิยอมปล่อย
เอาแต่คอย ติดตาม ไม่ห่างหัน
กระดิกกาย ทางใด ติดตามพลัน
แม้เพื่อนกัน ก็ไม่เว้น เข่นกระจาย
หนึ่งอวดเก่ง ว่าเลิศ ประเสริฐศรี
ในโลกนี้ หาใคร เทียบเทียมได้
เที่ยวดูถูก คนอื่น เขาทั่วไป
ไม่สนใจ ฉันเก่ง แต่ผุ้เดียว
หนึ่งอ่อนแอ ขี้แย เอาแต่อ้อน
ชอบเว้าวอน เซ้าซี้ สิแลเหลียว
ทำอะไร ไม่เป็น เสียจริงเจียว
อยู่ประเดี๋ยว ไม่ได้ เรียกร้องตาม
หนึ่งพ่อม่าย เมียเผลอ เสนอหน้า
มักทำตา เจ้าชู้ ชอบผลีผลาม
เห็นสาวน้อย น่ารัก เข้าทาบทาม
ไม่ครั่นคร้าม คำค่อน ทำเมินเลย
หนึ่งหน้าตา ดูดี เสียทุกอย่าง
แต่น่าชัง สกปรก ห้องหับเผย
ทั้งที่นอน หมอนมุ้ง ทำเชือนเชย
ก็ไม่เคย ซักตาก รกรุงรัง
หนึ่งเห็นพนัน เป็นเพื่อน ร่วมเคียงหมอน
ไม่ว่าตอน เช้าเย็น เห็นแต่นั่ง
มือกรีดนิ้ว จับไพ่ดู คุยเสียงดัง
แจ๊คแหม่มควีน ป้อกเด้ง ไม่เลิกรา
หนึ่งใสใส บริสุทธิ์ และซื่อซื่อ
รักนั้นถือ ยิ่งใหญ่ เป็นหนักหนา
หากผิดหวัง เมื่อไร ได้เรื่องมา
มักจะฆ่า ตัวตายใจ ไร้มั่นคง
หนึ่งดีพร้อม ทุกอย่าง คิดสร้างสรรค์
พร้องแบ่งปัน ความสุข จิตสูงส่ง
มีความรัก ห่วงหา อย่างซื่อตรง
ใครใด้คง พบแต่ชื่น รื่นเริงนาน
สาวสาวเอย ฟังไว้ ที่ไขขาน
เมื่อรักพาน มาพบ สบสมาน
พึงเลือกชาย ด้วยดี อย่าคบพาล
เลือกผิดพลัน ตรมตรอม กินน้ำตา
***********
ชีวินมธุรา
หน้าส่วนตัว
804
