15 ตุลาคม 2550 18:43 น.
ชีวินมธุรา
บนถนน หนทาง แห่งความรัก
เหยียดยาวนัก แสนไกล ให้ใฝ่ฝัน
อาศัยความ ร่วมมือ ร่วมใจกัน
ก้าวย่างนั้น เดินตาม ทางที่มี
สายหนึ่งมี ความสุขสม รอสุดสาย
พริ้งเพริศพราย เต็มอิ่ม ในวิถี
แสนอุดม สมบูรณ์ ชื่นชีวี
มีรักที่ แน่นอน ไม่คลอนคลาย
สายหนึ่งมี ความเศร้า เคล้าความโศก
นับว่าโชค ชะตา นำพาให้
พบแต่ทุกข์ ร้อนรุม สุมฤทัย
หาพ้นไป กลืนน้ำตา ทุกวันคืน
จะเลือกเดิน ทางไหน ตามใจเถิด
แม้หากเกิด สิ่งใด เป็นไปนั่น
อยู่ที่รัก จักชักนำ รื่นเริงครัน
หรือโศกศัลย์ ชีวัน นั้นเลือกเอง
ชีวินมธุรา
12 ตุลาคม 2550 11:57 น.
ชีวินมธุรา
เริงร่ายรำ ลีลา ระบำรัก
เสียงนำชัก ชวนชื่น รื่นสุขสันต์
เริ่มบรรเลง เสียงเพลง ทุกคืนวัน
ใจไหวหวั่น ยักย้าย ไปตามเพลง
สองดวงใจ เกี่ยวก้อย ค่อยเยื้องย่าง
ขึ้นสู่กลาง เวทีรัก กระชั้นเร่ง
แสงวูบวาบ ตระการตา ดูครื้นเครง
ทำนองเปล่ง พริ้วพราย รายรื่นรมย์
ท่วงที่ท่า งดงาม แสนอ่อนช้อย
ทั้งสองค่อย ประคองพา อย่างเหมาะสม
ลีลาศล่อง ลอยลิ่ว อภิรมย์
ร่วมชื่นชม เพลงรัก ร่วมเต้นรำ
ทำนองเพลง เปลี่ยนไป เป็นเศร้าโศก
สุดวิโยค สองใจ แยกเป็นสาม
มีหนึ่งแทรก เข้ามาร่วม คอยติดตาม
ทิ้งหนึ่งยาม อยู่เดียว เปล่าเปลี่ยวดาย
เสียงบรรเลง ทำนอง คร่ำครวญไห้
ต้องเริงร่าย เพียงโดดเดี่ยว ไร้จุดหมาย
ไร้คู่เคียง เรียงครอง พร่องหัวใจ
เพลงรักกลาย เป็นเพลงโศก วิโยคครัน
*********
ชีวินมธุรา
11 ตุลาคม 2550 13:42 น.
ชีวินมธุรา
ใบไม้ ร่วงโรย
สายลม พัดโชย
เรื่อยรี่ เย็นสบาย
แสงแดด ยามสาย
ส่องสว่าง พร่างพราย
สายธาร น้ำไหล
สดชื่น แจ่มใส
เสียงนก เจื้อยแจ้ว
แว่วมา แต่ไกล
ไพเราะ เสนาะฟัง
หลังฝน หยุดยั้ง
หยาดน้ำ รินหลั่ง
สายรุ้ง เมลืองมลัง
เลื่อมลาย ในนภา
พฤกษา สวยสด
งดงาม ทั่วป่า
บุปผา นานา
หลากสี ชวนชม
ดั่งรัก สุขสม
สดชื่น รื่นรมย์
พรมพร่าง ดวงใจ
สวนรัก เบ่งบาน
เอิบอิ่ม ฤทัย
มวลหมู่ ใบไม้
ครวญคิด คำนึง
ดอกรัก งามซึ้ง
อวลกลิ่น รัดรึง
ติดตรึง หทัย
หอมหวล ยวนใจ
ใคร่ชวน ชิดชม
ฟ้าสร้าง เสกสม
ร่มรัก สวนงาม
*******
ชีวินมธุรา
10 ตุลาคม 2550 11:25 น.
ชีวินมธุรา
เมาอีกแล้ว เมามา หน้าแดงกล่ำ
ทุกคืนค่ำ เป็นประจำ อยู่เสมอ
กลับมาถึง หน้าตา ดูเบลอเบลอ
บ่นพร่ำเพ้อ เรียกหา อยู่ทุกวัน
รีบมาช่วย ประคอง นอนเป็นที่
แม่โฉมศรี เช็ดตัว ขมีขมัน
น้ำเย็นเย็น โคโลญจ์หอม ชื่นใจพลัน
ปากจำนรรจ์ มือไขว่คว้า รักสายใจ
เป็นอย่างไร ชะตากรรม นำชักให้
มอบดวงใจ แด่ชายเมา แปลกเล่าหนา
ถึงกายเมา แต่ใจมั่น พันธนา
เสน่หา หมดฤทัย ไม่สร่างซา
เขาไม่เคย ชายตา มองหญิงอื่น
แม้หยิบยื่น น้ำใจ ไม่เล่นหนา
ยังซื่อสัตย์ ภักดี ต่อกานดา
แต่เหล้ายา ขาดไม่ได้ ในชีวี
แม้จะเหนื่อย แต่ภายใน นั้นเป็นสุข
แม้จะทุกข์ เพียงกาย มิหน่ายหนี
รักร่วมกัน ผูกพัน มั่นฤดี
มอบชีวี แก่กัน มั่นคงจริง
ชายหนึ่งเมา ในเหล้า รักหนักแน่น
หญิงนั้นแสน นุ่มนวล อ่อนหวานยิ่ง
รักเต็มล้น ดวงใจ สอบแนบอิง
ทุกทุกสิ่ง เป็นไป ด้วยรักนำ
******
ชีวินมธุรา
9 ตุลาคม 2550 09:20 น.
ชีวินมธุรา
เสียงลือ เสียงเล่าอ้าง อันใด พี่ฤๅ
เสียงคร่ำ ครวญหวลให้ น้ำตา นองหน้า
เสียงบ่น พร่ำเพ้อไป ยามค่ำ
เสียงเศร้า เคล้าคลอคำ ออดอ้อน อ่อนใจ
เสียงลือ เสียงเล่าอ้าง อันใด พี่ยา
เสียงบอก ว่ารักข้า ห่างหาย
เสียงเอ่ย ชีวันคลาย หน่ายร้าง
เสียงพ้อ ใยมาห่าง ลิ้นลม หลอกลวง
เสียงลือ เสียงเล่าอ้าง อันใด พี่เอย
เสียงเคย ฟังชื่นให้ สุขสรวง
เสียงวอน เจ้าพุ่มพวง กลับหนา
เสียงอ่อน ทอดถอนพา ชวนเศร้า วังเวง
เสียงลือ เสียงเล่าอ้าง อันใด พี่จ๋า
เสียงล่อง ลอยบทเพลง กล่อมโศก
เสียงแห่ง ลมกระซิบโบก ฝากไว้
เสียงนี้ มาแต่ไหน ใคร่รู้ จริงนา
********
ชีวินมธุรา
หน้าส่วนตัว
753
