8 พฤศจิกายน 2550 16:12 น.
ชีวินมธุรา
จุดธูปเทียน เวียนวน บนบานกล่าว
บอกเรื่องราว ความช้ำ แต่หนหลัง
พบชายหนึ่ง ซึ้งใจ รักจริงจัง
เขานั้นยัง สัญญาไว้ ไม่ร้างรา
คบกันแล้ว หวานชื่น เอิบอิ่มจิต
แนบเชยชิด สุขล้น เป็นหนักหนา
ทั้งสองเรา เคียงใกล้ ทุกทุกครา
ทุกเวลา ห่วงหา ทั้งอาทร
แต่แล้วรัก ชื่นฉ่ำ หักสะบั้น
ดั่งถูกหั่น เชือดเฉือน เหมือนหนึ่งหลอน
คล้ายตกสู่ ห้วงเหว เปลวไฟร้อน
สะทกท้อน ตรมไหม้ ขมในทรวง
เชาสลัด จากไป ไร้เสียงกล่าว
ช่างแสนเศร้า โศกนัก มากใหญ่หลวง
โดนชายไร้ น้ำใจ ได้หลอกลวง
โอ้พุ่มพวง หน่วงหนัก รักจากจร
จุดธุปเทียน วนเวียน อธิษฐาน
ขออย่าพาน พบรัก จักถอดถอน
ชายมิจริง ร้ายนัก หักอาวรณ์
ขอลาก่อน ความรัก จักจำไกล
ชีวินมธุรา
7 พฤศจิกายน 2550 14:04 น.
ชีวินมธุรา
ยามเราสอง ร่วมรัก สมัครแน่
มิเปลี่ยนแปร รวนเร มิเหหัน
สัญญาไว้ ซื่อตรง คงต่อกัน
ทุกคืนวัน เฝ้ารอ ร่วมวิวาห์
มาบัดนี้ บอกว่าขอ เวลาหน่อย
ด้วยพี่ต้อย ต่ำจน กลัวคนว่า
อยากจะเลื่อน ออกไป ห่างสักครา
อนิจจา ฟังแล้ว สะท้อนใจ
ไม่ว่าจน หรือรวย แม้ต่ำศักดิ์
ยังคงรัก ปักมั่น ไม่ผันผาย
ใยพี่พ้อ อย่างนี้ มิเสียดาย
ต่อนานไป กลับกลาย เลิกร้างรา
ถึงวันนั้น คงมิใช่ เป็นน้องแน่
มีเพียงแต่ ตัวพี่ เร่รักหนา
พบคนใหม่ แน่แล้ว จริงเจียวนา
ถ่วงเวลา ยักเยื้อง ยึดเรื่องนาน
ใครจะมา เห็นใจ ในอกหญิง
ให้ประวิง กาลเลือน เลื่อนลับนั่น
มิอยากเป็น สาวร้าง อ้างว้างครัน
น้อยใจนั้น มากมาย รักคลายคลอน
ชีวินมธุรา
7 พฤศจิกายน 2550 13:31 น.
ชีวินมธุรา
เป็นสาวน้อย พราวพร่าง สอางค์โฉม
หากได้ชม ล้วนนิยม สมสมัย
เรือนร่าง งาม ได้ส่วนสัด กำดัดวัย
ผิวเนื้อเนียน ไร้ไฝฝ้า ไร้ราคี
ดวงตากลม ดำชลับ แวววาววับ
ปากประดับ รอยยิ้ม พริ้มเพราศรี
ทั้งทรวดทรง องค์เอว สมบูรณ์ดี
มิอ้วนพี หรือผอมไป สูงโปร่งงาม
หากยังขาด คู่ใจ ร่วมใกล้ชิด
ขาดคู่คิด เคียงกาย ไว้ไต่ถาม
ขาดความรัก จริงใจ คอยทุกยาม
ขาดชายตาม ปกปัก พิทักษ์ภัย
แม้ว่ามี ผู้ใด ใคร่สมัคร
ใช่เร่รัก มากใคร่ อย่าคิดหมาย
ขอเพียงความ ซื่อตรง จากใจชาย
สาวสวยใส นับวัน พบรักจริง
*****
ชีวินมธุรา
6 พฤศจิกายน 2550 12:17 น.
ชีวินมธุรา
ใครกันเล่า เคยเฝ้า คอยห่วงหา
ใครกันหนา วาจา บอกรักมั่น
ใครกันนี่ ออดอ้อน พร่ำรำพัน
ใครกันนั่น สัญญา ว่าไม่ลืม
แล้วไฉน ใยเปลี่ยน เสียเร็วนัก
แล้วไฉน รักกลับกลาย หายเงียบขรึม
แล้วอย่างไร สุขล้ำ ยามด่ำดื่ม
แล้วอย่างไร แสนปลื้ม ผันชิงชัง
ถามสักคำ ว่าเธอ รักฉันไหม
ถามด้วยใคร่ อยากรู้ หรือหมดหวัง
ถามสักหน่อย วานตอบ อย่างจริงจัง
ถามเพื่อฟัง เอ่ยมา ให้แน่นอน
หากเลิกสน มีคนใหม่ ไม่ต่อว่า
หากพูดมา จะหลีกทาง จะขอถอน
หากแน่แท้ คงหักใจ มิอ้อนวอน
หากจากจร จำลาไกล ห่างสายตา
*****
ชีวินมธุรา
5 พฤศจิกายน 2550 16:04 น.
ชีวินมธุรา
ไม้เรียวยาวปลายแหลมพร้อมด้วยเชือก
ค่อยค่อยเลือกเหยื่องามงามเกี่ยวตะขอ
โบกสะบัดซัดไปกลางคลองคอยรอ
ลมเย็นหนอโชยพัดสบายกาย
ใจไม่ร้อนไม่รีบนั่งพักผ่อน
เอนร่างนอนหญ้านุ่มแสนสดใส
ปักคันเบ็ดกับดินไว้อยู่ไม่ไกล
มิทันไรเบ็ดไหวสั่นระรัว
ลุกขึ้นจับมั่นไว้มิยอมปล่อย
ดึงตามรอยลากมาถึงฝั่งขัว
ปลาตัวโตเกล็ดงามทั่วทั้งตัว
ชวนยวนยั่วน้ำลายไหลในรสแกง
คงจะอิ่มหมีพีมันกันครานี้
แกงส้มปลาสีสันเหลืองหวานหอม
คลุกกับข้าวสวยร้อนร้อนที่สุกงอม
แม่พยอมอยากเชิญชวนพี่มาชิม
อยากได้เหยื่อต้องใจเย็นอย่าเร่งรีบ
ริจะจีบสาวงามอย่าเหนียมหนิม
ดั่งหนึ่งตกเบ็ดล่อปลาช้านิ่มนิ่ม
แล้วจะยิ้มเมื่อได้เหยื่อชมสมใจ
แต่ว่าเหยื่อเป็นสาวงามน่ารัก
หากมีรักแล้วต้องปักจิตพิสมัย
มีผู้เดียวอย่าเหลียวเหลือบแลใคร
มั่นฤทัยในตัวเธอไปชั่วกาล
**********
ชีวินมธุรา
หน้าส่วนตัว
898
