8 มีนาคม 2545 12:14 น.
ชินจัง
ฉันนอนหลับใจบนความห่วงหา
ฉันนอนหลับตาบนความคิดถึง
8 มีนาคม 2545 12:14 น.
ชินจัง
ทำไมเธอเปลี่ยนไป
ไม่ใช่คนห่วงใยเหมือนวันเก่า
หรือว่าความเป็นไปของสองเรา
ต้องจบลงเมื่อเขาเดินเข้ามา
ไม่เคยคิดเลยสักครั้ง
ว่าเธอจะเห็นคนมาทีหลังดีกว่า
ทั้งๆที่เชื่อใจเสมอมา
แต่สิ่งแทนค่าคือน้ำตาที่ให้กัน
5 มีนาคม 2545 13:26 น.
ชินจัง
ความล้มเหลวที่สุดคือการไม่กล้าลงมือทำ(ในสิ่งที่ถูกต้อง)
20 กุมภาพันธ์ 2545 10:33 น.
ชินจัง
กอดดาวในคืนเหงา
ไม่มีเธอคนเก่าอยู่เคียงใกล้
เสียงหัวเราะสะเทือนถึงหัวใจ
ป่านนี้คนไกลคงหลับตา
... คิดถึงมาก ...
คิดถึงจนอยากหายไปหา
อยากนอนหนุนตักและสบตา
กระซิบบอกเธอว่า
เธอมีค่าที่สุดในหัวใจ
20 กุมภาพันธ์ 2545 10:19 น.
ชินจัง
รู้แล้วว่าเป็นวินาทีสุดท้าย
แต่รู้ไหมว่ามันมีความหมายมากมายกับฉัน
อย่างน้อยก็ได้มองเธอก่อนจากัน
เพื่อเก็บความผูกพันเป็นเพียงฝันที่ผ่านไป
แต่ก่อนที่เธอจะเดินหนี
โปรดหยุดพักสักวินาที...จะได้ไหม
อยากเอ่ยคำ ๆ นี้ที่รอโอกาสเป็นปีออกไป
มันคือคำที่กลั่นจากใจสั้น ๆ ง่าย ๆ ฉันรักเธอ
หน้าส่วนตัว
699
