10 ธันวาคม 2545 16:19 น.
ชินจังฟูๆ
อย่าสำคัญผิดขนาดนั้น
เจอกันแล้วฉันต้องหวั่นไหว
กับบางคนที่ไม่มีความประทับใจ
เจอกี่ครั้งหัวใจก็บอกว่ารำคาญ
อย่าทะนงว่าเคยชนะใจฉัน
แค่อดีตเท่านั้นที่เคยซาบซ่าน
เสียค่าโง่เพื่อเรียนรู้ดูสันดาน
ถือซะว่าทำทานให้พวกเปรตมารที่ขอส่วนบุญ
10 ธันวาคม 2545 16:11 น.
ชินจังฟูๆ
กลัวเป็นแกะดำในหมู่เพื่อน
เลยต้องทำตัวเถื่อนเข้าไว้
พูด มึงกูให้รู้ว่าจริงใจ
ให้รู้ว่าใหญ่ ใจนักเลง
ไม่ยักกะกลัวเป็นแกะดำของสังคม
ใช้ปากโสมม พูดจาอวดเก่ง
เป็นกบในกะลา บ้าแต่หลงตัวเอง
คิดแต่ว่า ข้าเจ๋ง
ที่แท้น่ะเหลือเดน พวกเศษคน
10 ธันวาคม 2545 15:51 น.
ชินจังฟูๆ
ทุเรศ ทุเรศที่สุด
เธอเป็นมนุษย์ที่ใช้ไม่ได้
ไม่รู้เกิดมาทำไม
ไม่มีประโยชน์กับใคร รกแผ่นดิน
นอกจากเห็นแก่ตัวมัวแต่บ้าหญิง
อยากรู้จริงๆไม่ได้ดูหมิ่น
เคยคิดบ้างไหมเรื่องทำมาหากิน
ทำชีวิตแหว่งวิ่น ให้ดูดี
อย่างเธอไม่เหมาะกับสังคมสะอาด
มักมาก ข้ขลาด คอยแต่จะหนี
เสียดายโอกาสที่เกิดมาอุบาทว์ในสังคมดี
แต่ความเป็นคนไม่มีในหัวใจ
10 ธันวาคม 2545 15:09 น.
ชินจังฟูๆ
อย่านึกว่าความโด่งดัง
จะทำให้เธอสมหวังในทุกด้าน
ตราบใดที่นิสัยอันธพาล
ยังคงประจานสันดานตัวเอง
อย่านึกว่าหล่อมากนัก
จะทำให้ใครรักในความเก่ง
อย่านึกว่าความเป็นนักเลง
คนอื่นจะกลัวเกรงทุกครั้งไป
อย่างน้อยก็ฉันหนึ่งคน
จะไม่คบพวกสัปดน ไม่ว่าหล่อขนาดไหน
น้องๆเทวดาหรือดาราระดับใด
เอาหน้าไปไกลๆ ไม่ต้องการ
8 ธันวาคม 2545 20:51 น.
ชินจังฟูๆ
เขี้ยวเล็บมันสึกเลยคึกไม่ออก
เป็นหมาจนตรอก ซะแล้วตอนนี้
กำลังกลายเป็นหมาหัวเน่าอีกที
ก็ซ่าส์นักนี่ คุณหมาเพลย์บอย
จำไว้บทเรียนอันชาญฉลาด
จากหมาองอาจ กลายเป็นหมาหงอย
คาบเนื้อชิ้นโต ยังทิ้งหลุดลอย
เสียดายน้ำลายย้อย
สมน้ำหน้าหมาุถ่อย ไม่รู้จักพอ
หน้าส่วนตัว
1402
