8 กรกฎาคม 2545 12:49 น.
ชาวหาดวาดกวี
With my short-sighted eyes,
I see only a sharp horizon,
lining me here, hiding you there.
ใต้ทรงกลมท้องฟ้า
ที่นี่และที่นั่น
บังเกิดมุมเมื่อมอง
เส้นรอบขอบฟ้าไกลแสน...ไกลนั้น
มีสายตาเพ่งมองไปยังจันทร์
และที่นี่ก็เช่นกัน
สายตาฉันก็มองตะวันยามค่ำคืน.
8 กรกฎาคม 2545 12:31 น.
ชาวหาดวาดกวี
จันทร์เจ้าเอย
หันเสี้ยวเศร้ามาทางนี้ทำไม
รู้ใช่ไหมว่าฉันใจดี
จึงทำเด่นขอความเห็นใจ
พรุ่งนี้
ตะวันจะกลับมา
ในไม่ช้าจะมีอรุณ
แต่ใจฉันยามนี้ก็อุ่น
หลงละมุนของเจ้าจันทร์
จันทร์แจ่ม
แต่ไม่เจิดจ้า
จันทร์เจ้าขาอย่าเร่งลับไป
ขับแสงให้ฉันหลงไหล
ให้หัวใจฉันอาบแสงงาม
ตะวันเอ๋ย
ฟ้าใหม่เอย
คลี่ม่านเช้ามารอใจ
ปลุกฉันจากฝันทำไม
ทิ้งจันทร์ไว้ในจินตนาการ.
8 กรกฎาคม 2545 03:48 น.
ชาวหาดวาดกวี
นะโฮมีโลกใบเดียวกับฉัน
แต่ไม่อาจได้ปันฝันแสนสวย
เด็กน้อย ใครเอยยอมยื่นมือช่วย
แบ่งความร่ำรวยแบ่งความจริงใจ
เด็กน้อยอย่าร้องไห้เลย
ถ้าใครเขาละเลยเฉยไป
หมอกฝันจะแบ่งที่ให้โลกใส
จินตนาตามไปสมวัยน้อยๆ
วัยเยาว์คนเขลาจึงว่าเราขลาด
แท้จริงสะอาดกว่าชนปัญญาด้อย
ความรักในความรู้เจ้าสูงลอย
จงอย่าปล่อยคอยฝันเมื่อวันเจริญ.
8 กรกฎาคม 2545 03:34 น.
ชาวหาดวาดกวี
ตะวันโรยร่างจนสลัว
คงทิ้งตัวพักผ่อนนอนรอฝัน
อยากตามดูรู้ใจดวงตะวัน
ยามแอบจันทร์อำไพในราตรี
อยากดูเธอจนลับตาลับใจ
อยากดูเธอกลับใจสลับสี
จ้องมองเธอเปลี่ยนฟ้าไม่ไยดี
ณ นาทีที่ลับดับดวง
รอดูดวงทิ้งใจในทะเล
ทรายหักเหห้ามใจไม่ให้ห่วง
แสงหักหลบพลบไปใจกลายกลวง
ภายในทรวงดวงดับกับตะวัน.
8 กรกฎาคม 2545 03:17 น.
ชาวหาดวาดกวี
เจ้าเอย...เจ้าช่อกล้วยไม้
จับช่อวิไลในก้านแก้ว
เรียนจบรับปริญญาแล้ว
มาแจวเรือจ้างกลางทะเล
เรือเอย...พายเร่งรับส่ง
สมใจประสงค์เจ้านักเรียนเร่
รับแล้วเร่งแจวไม่เกเร
อย่าทำเสเพลเลยเจ้านักเรียน
เจ้าเอย...เจ้ากล้วยไม้ใหม่
ออกช่อสดใสไม่รั้งรอเพียร
สอนศิษย์จิตแกร่งแรงเทียน
ส่องเสถียรเปล่งแสงแรงไกล.
หน้าส่วนตัว
614
