20 กรกฎาคม 2548 13:29 น.
ชารอนจัง
อาจเป็นเพียงสายลมที่พัดผ่าน
อาจเป็นช่วงๆหนึ่งของการหลับฝัน
อาจเป็นเพียงอารมณ์ชั่ววูบ.......ที่ทำให้อ่อนไหว...ไปพลัน
อาจเป็นเพียงหนึ่งคนนั้น.....ที่เข้ามาเติม......
เมื่อวันที่ใจนั้นเดียวดาย........
เธอเข้ามาในวันที่ฉันไม่เหลืออะไร
เธอเป็นคนที่คอยปลอบใจในวันที่ใจหม่นเศร้า
เธอเข้ามา.....มาเติมช่องว่าง.....เติมความผูกพันระหว่างเรา
เธอทำให้ฉันหายเหงา......แล้วเธอก็จากลา
ท้องฟ้ายังมีเปลี่ยนสี
ใจของคนดีก็เลยแปรผัน
ที่เส้นขอบฟ้า.....ที่เราจูงมือไปด้วยกัน
ตอนนี้คงเหลือไว้เพียงฉัน.....ที่ยืนอยู่เดียวดาย
เคยมีเธอคอยห่วงใย
เคยมีใครให้คิดถึงยามหลับฝัน
เคยมีใครให้ชอบไปวัน....วัน
แต่ตอนนี้คนที่รักกันจริง.....กลับไม่มี
ยังคงคิดถึงเธอเหมือนเก่า
เรื่องของเราอาจจะไม่เป็นเหมือนก่อนนี้
อยากให้รู้ความรู้สึกดีดีที่เคยมี
จะไม่ลดลงไปกว่านี้....แต่จะเพิ่มขึ้นตามเวลา
20 กรกฎาคม 2548 13:28 น.
ชารอนจัง
ถึงเธอจะไม่ใช่คนหล่อมาก
แต่ฉันอยากจะรัก...มีอะไรมั้ย
ความหล่อมันคนละประเด็น...กับหัวใจ
จะกังวลไปทำไม.....ไม่จำเป็น
......ขอแค่ทั้งหมดในความรู้สึก
อย่ามีใครมาแฝงลึกและหลบเร้น
ให้หัวใจแลกหัวใจ.....อย่างควรเป็น
เรื่องอื่น ๆ ไม่จำเป็น.......สำหรับเรา
อาจจะดูเซ่อซ่าไม่น่ารัก
ท่าทางแย่ดูอกหักมาหลายหน
เห็นครั้งแรกก็อยากหลีกให้พ้น
ดูเป็นคนไม่มีแม้จิตใจ
......ภายนอกอาจมองเห็นเป็นเช่นนั้น
แต่จริง ๆ ที่ใจนั่นอาจไม่ใช่
แต่จะมีสักกี่คนที่เข้าใจ
ที่อยากรู้ว่าอย่างไรที่ฉันเป็น
20 กรกฎาคม 2548 13:27 น.
ชารอนจัง
ไม่ต้องบอกใครผ่านโทรโข่ง
รักแบบจริงใจ..ไม่ขี้โกง
ใช้ความรู้สึกโยง..ใจถึงใจ
ถ้ารักแท้คือความผูกพัน
หนักแน่นคงมั่นไม่ว่าวันไหน
ต่อหน้า..ลับหลัง จริงจังจริงใจ
นั่นแหละรักที่ฉันมีไว้
และไม่เคยให้ใครนอกจากเธอ "
20 กรกฎาคม 2548 13:26 น.
ชารอนจัง
ฝากความรู้สึก
ผ่านสายลม.........ส่งไปให้
ใจอีกใจที่ไกลกัน......อยู่อย่างนี้
ขอบคุณ.....สำหรับช่วงเวลา
และความรู้สึกที่ดีดี
ที่เคยมีให้แก่คน ๆ นี้ ตลอดมา
ฉันจะเก็บความทรงจำนี้ไว้ตลอดไป
รอเวลาได้พบกันใหม่อีกครั้ง
คงเป็นได้แค่คนห่วงใยในความคิดถึง
อาจไม่ใช่ที่หนึ่งที่เธอคิดถึงเสมอ
แต่สิ่งที่ฉันจะขอ...คือ...ความเป็นตัวตนของเธอ
ไม่ว่าเธอจะเป็นอย่างไร
ฉันคนนี้ยังมีความรู้สึกดีดีให้
......ไม่เปลี่ยนแปลง.........
คือความรู้สึกของคนห่างไกล
ที่เป็นได้เพียงคนในความคิดถึง
อาจจะเป็นคนที่เธอเคยซึ้งแล้ววันหนึ่งเธอก็ไป
ฉันเองไม่อาจยื้อใจเธอไว้
ถ้าหัวใจเธอรักใคร
ขอเพียงหนึ่งคำลา.....ให้เธอบอกกัน
ฉันมันก็แค่สิ่งมีชีวิตคนหนึ่งบนโลกนี้
คงไม่มีทางใดให้เธอ.....มารักฉัน
ฉันรู้ดีว่าเราเป็นเพียงเส้นตรง.....ที่สวนทางกัน
คงเป็นได้แค่นั้น.....ฉันเองควรเป็นฝ่ายที่จะไป
20 กรกฎาคม 2548 13:25 น.
ชารอนจัง
จดหมายจากผู้ไม่ประสงค์ :..*'': จะออกนาม
ข้างในมีกลอน:..*'': หวาน หวาน ซึ้ง - ซึ้ง
:..*'': นิสัยคนเขียนดื้อดึง:..*'':
ไม่รู้ทำไมคราวนี้:..*'': ถึงหวั่นไหว
:..*'': ดีใจที่เธอชอบอ่าน:..*'':
ทุกทุกครั้ง :..*'': ที่ส่งผ่านไปให้
อยากเปิดเผยใจจะขาด :..*'': ว่าเป็นใคร
แต่ก็กลัวอกหักครั้งใหญ่ :..*'': เลยได้แต่แอบปลื้ม ต่อไป...ซึ้งใจดี