27 มีนาคม 2549 17:07 น.
ชายเหงา
ถึงตอนนี้ได้จากพรากไกลแล้ว
ก็มิแคล้วหวนนึกถึงคนึงหา
ก็มิแคล้วคิดถึงคนไกลตา
จำจากมามาด้วยความยังอาลัย
คิดถึงคนที่เราเคยแอบรัก
คิดถึงทักรักในใจที่เก็บไว้
จากมาแล้วยังคิดถึงแอบเหงาใจ
จากมาไกลยังคิดถึงแต่หน้าเธอ
ยามเหงาเหงาชอบฟังเพลงที่มันเหงา
ที่เศร้าเศร้าที่มันโดนที่มันเพ้อ
เปิดซ้ำซ้ำเปิดย้ำย้ำคิดถึงเธอ
ตอกย้ำเออตอกย้ำใจของตัวเรา
หวนคิดไปม้าหินอ่อนว่างนอนนั้น
นั่งทุกวันเคยนั่งรอคิดหนอเหงา
เคยได้พบสบทักทายสายตาเรา
เป็นรักเก่าตำนานแอบแบบรักเธอ
15 มีนาคม 2549 11:32 น.
ชายเหงา
เวลาไม่เหงา รู้สึกอยาก เหงาขึ้นมา
ไม่เหงาหนา มันไม่ได้ คิดถึงเธอ
เวลาไม่เหงา ไม่ได้เจ็บ ใจจนเพ้อ
อยากเห็นเธอ ก็เกิดอยาก เหงาขึ้นมา
อยากจะคิด คิดถึง เธอรู้ไหม
เจ็บเท่าไร ไม่เป็นไร ไม่ปัญหา
ก็เจ็บนี้ เหงานี้ ที่คุ้นตา
ก็เลยมา เรียกหา อยากเหงาใจ
มันแปลกจริง ทำไม ถึงอยากเหงา
แปลกจริงนะ ความเหงา เป็นแบบไหน
คงเป็นเพราะ เวลาเหงา ของหัวใจ
ฉันจะได้ คิดถึง แต่หน้าเธอ
ก็ตอนเหงา มีแต่เธอ ให้คิดถึง
ก็ตอนเหงา มีแต่เธอ ให้ฉันเพ้อ
ยามไม่เหงา ก็อยากเหงา ก็เพราะเธอ
ความเหงาเออ ลึกซึ้ง เกินบรรยาย
...ความเหงาเวลาคิดถึงใครสักคน ถึงมันจะเจ็บบ้าง
แต่สำหรับผมก็อยากที่จะเหงา เพราะเวลาเหงา......
ผมจะได้ถือโอกาสคิดถึงใครคนนั้น...ความรู้สึกนี้มันแปลกดี...
13 มีนาคม 2549 11:28 น.
ชายเหงา
...ความรักไม่ว่าจะเป็นใคร เรื่องของหัวใจมิอาจห้ามกันได้...เมื่อรัก...เราก็มิอาจรู้ได้ว่า...จะผิดหวังหรือสมหวัง...แต่รักแล้วต้องยอมรับกรรม...โดยมิอาจห้ามได้...ใจของเราเอง...แต่ทำไหมกันนะเวลาจะรักใครเราถึงห้ามมันไม่ได้
ผมต้องทำยังไงผมไม่รู้
แอบรักครูผมกลั้นน้ำตาไว้
แอบรักได้ก็เรื่องของหัวใจ
แต่จะบอกยังไงควรคิดดู
การแอบรักต้องเหงาเจ็บแค่ไหน
กลั้นน้ำตาเอาไว้ใครมิรู้
นั่งหน้าห้องวาดฝันเก็บหน้าครู
คอยเรียนรู้เรียนรักแอบมีใจ
แล้วต้องทำยังไงทำยังไง
มาถึงวันจากไกลจากไปไหน
เรียนจบแล้วต้องจากทำยังไง
ก็หัวใจเรียกหาวิธีทำ
หรือต้องปล่อยความรู้สึกผมคนนี้
กาลเวลาช่วยทีลบจางซ้ำ
หรือต้องปล่อยให้ใจต้องรับกำ
ให้เจ็บช้ำจางไปกับเวลา
อยากให้เลื่อนเวลามาบัดนี้
ถึงวันที่รักจางมิเรียกหา
แต่ตอนนี้เจ็บช้ำกลั้นน้ำตา
หรือจะมาเลิกคิดถึงซึ่งวันตาย
6 มีนาคม 2549 13:06 น.
ชายเหงา
ฉันสุขใจยามมองเธอมองมา
ในแววตาเผยใจยามเธอจ้อง
มีความหวังนิดน้อยเวลามอง
รักสนองหรือทำร้ายความหวังมี
ในแววตาเก็บรักเธอเอาไว้
เธอมองมารู้บ้างไหมใจชายนี้
เธอรับรู้บ้างไหมรักที่มี
ชายคนนี้แอบไว้ในสายตา
ถึงเธอรู้ว่าฉันรักก็คงไม่
อาจเผยใจของธอว่าเรียกหา
ก็ดอกฟ้ากับหมามันไกลตา
ถึงรักหนาก็มิอาจเอ่ยความจริง
ก็กำแพงที่ขว้างกั้นเอาไว้
มันสูงใหญ่จากฟ้ามองดำดิ่ง
ถึงจะรักก็มิอาจข้ามความจริง
ขวางสองสิ่งดอกฟ้าหมาวัดไว้
หรือว่าเธอไม่เคยที่จะรัก
ถึงประจักแหงนมองแล้วฉะไหน
ใจจะขาดเพราะมีรักให้ขาดไป
คงขาดใจมากกว่า...ถ้าไม่รักเธอ...