21 เมษายน 2557 13:16 น.
ชากร
ใจเอ๋ยใจ อยากลืม รักหนก่อน
อยากลืมตอน ชื่นหวาน กาลครั้นเก่า
อยากลืมรส สัมผัส ปัดซึมเซา
อยากลืมเจ้า ทำไม ใจฝังจำ
อยากลืมมือ นิ่มน้อง ทั้งสองข้าง
จำไม่จาง ไออุ่นเสมอ ครวญเพ้อพร่ำ
หวนระลึก ถึงตอน ป้อนถ้อยคำ
หัวใจช้ำ จะลืมได้ อย่างไรกัน
เธอช่วยบอก วิธี หน่อยได้ไหม
อยากตัดใจ ลืมนาง อย่างเคยฝัน
อยากลืมรัก อับปาง ล่มกลางครัน
อยากลืมวัน เวลา ใบหน้าเธอ
เพียงเห็นคน คล้ายๆ หัวใจหวั่น
อยากลืมกัน ยากนัก เพราะรักเสมอ
แค่เพียงเห็น คนคล้ายๆ ใจละเมอ
หัวใจเพ้อ ครวญถึง คนึงนาง
อยากคิดตัด เยื่อใย ตัดไม่ขาด
ตัดสวาท หมางเมิน เดินเหินห่าง
อยากคิดลืม ใจสิ ไม่มีจาง
จึงอยู่อย่าง ผู้พ่าย บนฝายน้ำตา
ฝายน้ำตา ทิวากร
18 เมษายน 2557 15:58 น.
ชากร
ผู้เดินทาง ไล่ล่า ตามหาฝัน
ถึงเส้นชัย เท่านั้น จุดมุ่งหมาย
อุปสรรค กลางวิถี มีมากมาย
ระยะทาง ตลอดสาย ใช่สวยงาม
ผู้เดินทาง แรมรอน ค่อนชีวิต
ขาดเข็มทิศ พบเจือ คือขวากหนาม
ความอ่อนแอ เสมือนเงา เฝ้าติดตาม
หัวใจยาม ท้อแท้ หนทางไป
กี่หยาดหยด น้ำตาริน ไร้เสียงสะอื้น
กี่วันคืน ความระทม คอยตามไล่
กี่เจ็บปวด ซ่อนเจ็บ กักเก็บไว้
ฤ ตนใฝ่ สูงเกิน นักเดินทาง
ตามไล่ล่า หาฝัน ถึงวันนี้
ครึ่งชีวิต ทางวิถี เดินก้าวย่าง
สู่เส้นชัย ดูเหมือน ภาพเลือนราง
สีจางจาง ห่างไกล ความเป็นจริง
ไล่ล่าตามหาฝัน ทิวากร
หน้าส่วนตัว
1751
