21 สิงหาคม 2546 21:13 น.
ชลธิศา
อยากให้เธอจงเข้มแข็ง
อย่าได้ล้า...อ่อนแรงไปกว่านี้
ชีวิตก็เป็นเช่นนี้แหละ...คนดี
ไม่มีใครที่สมดั่งหวังเสมอไป
แต่ชีวิตก็มิได้เลวร้างไปซะทุกสิ่ง
ข้างกายเธอยังมีฉันให้พักพิงอิงแอบได้
ร้องซะ...ถ้าวันนี้เธออยากจะร้องไห้...
แล้วพรุ่งนี้เป็นคนใหม่นะ..คนดี
21 สิงหาคม 2546 21:10 น.
ชลธิศา
ระหว่าง...เราสามคน
คงหนีไม่พ้นความปวดร้าว
น้ำใส ๆ จากตาของฉันกับเขา
อยากให้เธอเลือกเช็ดเอาด้วยหัวใจ
คงมีน้ำตาคนหนึ่งแห้งเหือดลง
แต่อีกคนยังคงชื้นรินไหล
ความผูกพันระหว่าง ใจสามใจ
ใจหนึ่งแตกสลายเพื่อสองใจจะคงดำรง
21 สิงหาคม 2546 21:08 น.
ชลธิศา
ไม่ใช่เพิ่งผูกพันกับเธอในวันนี้
นานแล้วที่หัวใจรู้สึกหวั่นไหว
เพียงแต่เก็บซ่อนไว้ในใจ
ไม่ให้ใคร ๆ ได้รับรู้เลย
รู้สึกอึดอัดอยู่เหมือนกัน
คิดว่าฉันไม่เก็บไว้ในใจเฉย ๆ
อยากบอกให้เธอรับรู้ซะเลย
หน้าเฉย ๆ ของเธอคงเปลี่ยนไป
ไม่ได้หวังจะได้รักตอบ
อยากรู้ว่าเธอรู้สึกชอบฉันบ้างไหม
อยากรู้ว่าเธอรู้สึกอย่างไร...
กับการที่มีใครปลื้มเธอจังเลย
รู้เหมือนกันว่าเธอผูกพันกับใครอยู่
แต่จู่ ๆ จะให้เลิกรักไปเฉย ๆ
เพียงเพราะเธอมีคนคุ้นเคย
ทำไม่ได้..ใช่มั๋ยเอ่ย...หัวใจ
บอกแล้วในใจมีเธอมานาน
เวลาที่ผ่านพิสูจน์ใจฉันได้
สำหรับฉันเธอไม่รัก...ไม่เป็นไร
ขอแค่รักเธอ...ขอได้ไหม...คนดี
16 สิงหาคม 2546 21:32 น.
ชลธิศา
เงยหน้ามองท้องฟ้า...
ไม่ให้น้ำตาไหล
แม้ใจจะเจ็บปวดเพียงใด
ก็จะไม่มีใครเห็นน้ำตา...
16 สิงหาคม 2546 21:23 น.
ชลธิศา
เคยไหม...
อยากได้ใครที่ใจดีอยู่เคียงข้าง
คอยปลอบโยนยามที่เราอ้างว้าง
มีคำหวานไว้ให้กำลังใจ
เคยไหม...
บางคราวปวดร้าวเหน็บหนาวทุกข์ใจ
คิดถึงคนที่จากกันไปไกล
อยากให้กลับมาใกล้ใจ...ดั่งเดิม