21 สิงหาคม 2546 21:27 น.
ชลธิศา
คนดี...
จากกันไกลเช่นนี้...คิดถึง
ฝากคำหวาน ๆ ซึ้ง ๆ
ไปบอกเธอผู้ซึ่งห่างไกล
ขอฝากสายลมช่วยพัดพา
คำว่ารักที่กลั่นกรองจากใจ
ผ่านไปกับทุกสายลมไหว
ให้พัดพาไปแทรกซึมใจเธอ
21 สิงหาคม 2546 21:25 น.
ชลธิศา
อยากให้กระแสลมที่พัดผ่าน
ช่วยสื่อสารความนัยให้กับฉัน
บอกเธอว่าอย่าลืมคิดถึงกัน
ทุก ๆ วันสามเวลาและก่อนนอน
21 สิงหาคม 2546 21:24 น.
ชลธิศา
หากขออะไรได้ดั่งใจ
จะขอมีเธออยู่ใกล้ ๆ ได้ไหม...
ขออกอุ่นกว้างไว้แอบอิงยามร้องไห้
ขอมือกุมมือฉันไว้ถ่ายทอดกำลังใจ
ขอแค่สายตาประสานกัน
ขอเธอโอบกระชับฉันไว้
ขอมีเธอทุก ๆ ยามของลมหายใจ
และขอให้รักเรานั้น...นิรันดร
21 สิงหาคม 2546 21:21 น.
ชลธิศา
อย่าให้ทุกอย่างระหว่างเรา...
เป็นเพียงความทรงจำเก่า ๆ ดีไหม
เป็นคำขอที่มาจากหัวใจ
ของใครบางคนที่กำลังจากลา
เพราะทุกสิ่งทุกอย่าง...
หล่อหลอมมาเป็นคืนวันอันมีค่า
เต็มเปี่ยมไปด้วยความผูกพันนานา
แล้วอยากขอสัญญาที่ว่า..เราจะคิดถึงกัน
21 สิงหาคม 2546 21:15 น.
ชลธิศา
ก็เป็นเพียงบทกลอน
ที่ถ่ายทอดความรู้สึก...
บางส่วนบางช่วงลึก ๆ
ที่แทรกซืมซ่อนไว้ในซอกใจ
ถ้าเธอได้อ่าน...เธอคงได้รู้
ว่าฉันสู้อุตส่าห์เก็บไว้ภายใน
ความรัก...ความลับที่ซอกใจ
คือความรู้สึกที่มีไว้ให้..คนพิเศษ..เช่นเธอ