26 กันยายน 2547 14:58 น.
ชมอักษร
แต่ฉัน .. เป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา .. ที่อยากมีความรักแบบสาวชาวสวนกับคนตัดฟืน ..
ชี้ชวนกันดูดอกไม้ใบหญ้าพลิ้วไหวตามแรงลมในยามเช้า ..
และตระกองกอดกันแหงนมองหมู่ดาวยามค่ำคืน ..
มีเสียงเพลงบรรเลงจากเครื่องดนตรีสายกล่อมฝันให้หลับสบายยามนิทรา ..
เพื่อตื่นขึ้นมาใช้ชีวิตประจำวันอย่างเรียบง่าย ..
ฉัน .. ไม่ต้องการการดูแลประคบประหงม ตลอดเช้าจรดค่ำ ..
หวังเพียงได้รับการเอาใจใส่ .. แวะเวียนมาให้อาหาร และหยอกล้อพูดจา ..
ดั่งปลาทองที่ว่ายวนอยู่ในโหลแก้ว .. รอเวลาให้ผู้เลี้ยงเดินเข้ามาหา ..
เฝ้ามองฉันอย่างรู้สึกผ่อนคลาย .. หลังจากที่เหนื่อยล้ามาจากการทำงานตลอดทั้งวัน ..
ฉัน .. ไม่ชอบเบาะหนังราคาแพงในรถยนต์คันหรู .. ที่มีเขาเป็นเจ้าของ
เพราะฉันไม่ปรารถนาเป็นตุ๊กตาหน้ารถ .. ที่ทำได้เพียงจับจ้องมองดูใบหน้าด้านข้างของเขา ..
หรือคอยยื่นมือไปวางทาบบนหน้าขาในยามที่รู้สึกว่าเขาไม่มองหน้าฉันนานแล้ว ..
แต่ฉัน .. ยินดีที่จะเดินเท้า .. ขอเพียงมือของฉันถูกเกาะกุมอย่างแนบสนิทในฝ่ามืออุ่นหนา ..
ถ่ายเทความรู้สึกถึงกันและกัน .. อย่างคนที่ไม่มีวันทอดทิ้งกันไปไหน ..
และเมื่อเดินจนเมื่อยเท้า .. ฉันก็ยินดีที่จะแนบดวงหน้าไปกับแผ่นหลังอุ่นกว้าง ..
สองมือโอบกอดเอวของเขา .. แสดงความเชื่อมั่นถึงความปลอดภัยในการเดินทาง ..
ขณะนั่งซ้อนท้ายอยู่บนพาหนะสองล้อที่เขาแสนจะภูมิใจ ..
ฉัน ..ไม่ต้องการไปทานอาหารในร้านหรู .. ดื่มด่ำบรรยากาศโรแมนติคแสนแพงทุกมื้อค่ำ ..
แค่ไข่เจียวฝีมือของเขา .. โรยหน้าด้วยความรัก .. โปะลงบนความเข้าใจ ..
ใส่มาในภาชนะที่มั่นคงดุจจิตใจของเขา .. ฉันคิดว่ามันน่าทานกว่าฝีมือเชฟค่าตัวสูงเสียอีก ..
ก็อาหารที่อร่อยน่ะ .. บางครั้งไม่ได้อยู่ที่รสชาติอาหาร ..
ไม่ได้อยู่ที่บรรยากาศเลิศหรู .. หากแต่อยู่ที่ว่าเรานั่งทานกับใครมากกว่า ..
.............................................
...................
........
................
ฉัน .. ละสายตาจากหน้าจอมอนิเตอร์ .. ทอดสายตาออกไปนอกหน้าต่าง ..
ใคร่ครวญถึงตัวอักษรมากมายที่ผ่านสายตาไปเมื่อครู่ ..
ไดอารี่ออนไลน์ของผู้หญิงคนหนึ่งที่ฉันรู้จักมักคุ้นกับเธอดี ..
ฉันอ่านจบไปแล้ว 1 รอบ .. แล้วอ่านมันซ้ำอีกครั้ง ...
ไม่รู้เป็นไรสินะ .. ฉันอ่านไปไม่ถึงครึ่ง ..
ใจของฉันกลับหวิวไหวจนต้องถอนสายตาออกจากตัวหนังสือ ..
ฉันจับจ้องไปที่แมลงตัวหนึ่ง .. ซึ่งกำลังบินลงเกาะบนเกสรดอกไม้ดอกที่หมายตา ..
ภาพแมลงและดอกไม้พร่าเบลอไป .. แทนด้วยเสียงแว่วเข้ามาในโสตประสาท ..
.. ถ้าฉันจะรักใครสักคน ..
และ .. ตอนนี้หัวใจของฉันกำลังลอยไปไกลครึ่งฟ้า ..
............................................