18 กันยายน 2548 16:51 น.
ชมอักษร
อีกครั้งที่น้ำตา .. ไหลออกมาไม่อาจฝืน
พยายามทนกล้ำกลืน .. ยังสะอื้นอีกจนได้
เจ็บปวดที่ต้องเจอ .. ท่าทีเธอไม่สนใจ
ฉันรักเธอเพียงใด .. เธอกลับไม่เคยไยดี
คำพูดที่เสียดแทง .. เหมือนจะแกล้งให้เจ็บช้ำ
สิ่งที่เธอกระทำ .. เหมือนย่ำใจให้ป่นปี้
เคยรับรู้บ้างไหม .. ความน้อยใจที่ฉันมี
นับวันทบทวี .. จนอยากหนีไปให้ไกล
แต่ฉันมันอ่อนแอ .. จึงพ่ายแพ้ตัวเองเสมอ
แค่คิดว่าขาดเธอ .. น้ำตาเอ่อขึ้นมาใหม่
บอกตัวเองเบาเบา .. แม้ต้องเศร้าไม่เป็นไร
ยอมช้ำอยู่ร่ำไป .. เจ็บเพียงไหนเต็มใจทน
ฟ้านั้นคงลิขิต .. ทางชีวิตคนใจง่าย
ให้ต้องทุรนทุราย .. ถูกทำร้ายอีกหลายหน
กดเก็บไว้ข้างใน .. มิกล้าไปปริปากบ่น
แม้ใจจะร้อนรน .. ยอมจำนนเพราะรักเธอ
......................................