24 ธันวาคม 2546 23:52 น.
^ชมฝันตะวันฉาย^
ฉันไม่ดีไม่งามอย่างเธอคิด
ฉันพลาดผิดพลั้งเผลอทำเธอได้
ฉันทำลายความเชื่อความไว้ใจ
ฉันก็ควรจากเธอไปแต่โดยดี
เธอจะเกลียดจะโกรธลงโทษฉัน
เธอจะเย้ยจะหยันฉันคนนี้
เธอจะเยียบจะย่ำซ้ำกี่ที
ฉันไม่มีอะไรไปต่อรอง
ฉันไม่คาดไม่คิดลิขิตฟ้า
ถูกเขาคร่าหัวใจแตกเป็นสอง
ฟ้ายังหมองยังหม่นสายฝนนอง
เหมือนจะร่ำจะร้องรินน้ำตา
ฉันระหกระเหินคืนกลับหลัง
หมดพละหมดกำลังจะโหยหา
รักที่เที่ยงรักที่แท้เขาให้มา
มันมีค่าเพียงเศษหญ้าที่จอมปลอม
23 ธันวาคม 2546 23:47 น.
^ชมฝันตะวันฉาย^
ฉันไม่ดีไม่งามอย่างเธอคิด
ฉันพลาดผิดพลั้งเผลอทำเธอได้
ฉันทำลายความเชื่อความไว้ใจ
ฉันก็ควรจากเธอไปแต่โดยดี
เธอจะเกลียดจะโกรธลงโทษฉัน
เธอจะเย้ยจะหยันฉันคนนี้
เธอจะเยียบจะย่ำซ้ำกี่ที
ฉันไม่มีอะไรไปต่อรอง
ฉันไม่คาดไม่คิดลิขิตฟ้า
ถูกเขาคร่าหัวใจแตกเป็นสอง
ฟ้ายังหมองยังหม่นสายฝนนอง
เหมือนจะร่ำจะร้องรินน้ำตา
ฉันระหกระเหินคืนกลับหลัง
หมดพละหมดกำลังจะโหยหา
รักที่เที่ยงรักที่แท้เขาให้มา
มันมีค่าเพียงเศษหญ้าที่จอมปลอม
22 ธันวาคม 2546 22:22 น.
^ชมฝันตะวันฉาย^
รักเจือจางห่างหายมลายสูญ
ใจอาดูรโศกสลดระทดขวัญ
เฝ้าตระคองถนอมรักทุกคืนวัน
รักที่ฝันถึงทางแยกแตกกันไป
ฉันแหงนดูจันทร์เพ็ญระเด่นฟ้า
ดวงดาราสิ้นแสงแรงไสว
เหมือนหัวใจหมดเรี่ยวแรงจะหายใจ
เพราะรู้ว่าการจากไกลคือนิรันดร์
ไม่มีฟ้าอรุณรุ่งของพรุ่งนี้
ตกอยู่ในราตรีที่โศกสันต์
ไม่มีเธอเหมือนขาด แสงอำพัน
ชีวิตฉัน..ดับอยู่ใน..รัตติกาล