28 ตุลาคม 2548 16:26 น.
ชญานิศ
เป็นอย่างไรหนอ...เจ้าความรัก
ที่ผู้คนมักหลงไหล
ฉันอีกคนแหละ...ที่แอบปลื้มไป
ว่าความรักอยู่ไม่ไกลเมื่อใกล้เธอ...
ความรักเอย...เจ้าความรัก
เป็นอย่างไร ฉไนเพิ่งประจักษ์
เมื่อศรรัก...ปักกลางทรวง
แต่เสียดายรักนั้น...มันหลอกลวง
ทำฉันน้ำตาร่วง...ตกบ่วงเสน่หา...
...ความรักมิเคยทำร้ายใคร...
ที่หลายคนมักพูดไปนะ...ใช่จริงหรือ?
แต่คำตอบที่ฉันพานพบคือ..
เมื่อไม่มีมือของเธอ...โลกนี้ช่างเงียบงัน
28 ตุลาคม 2548 16:13 น.
ชญานิศ
ฝันถึงเธออีกแล้วนะคนดี
ทั้งที่ชีวิตนี้ไม่มีทางพบเจอ
เมื่อชีวิตฉันก้าวสู่เส้นทางที่เลิศเลอ
แต่ชีวิตเธอมีพันธะมากมาย
ฝันถึงเธออีกทำไม เมื่อดวงใจรักสลาย
ฉันก็อยากรู้...ฉันทำอะไร...รักถึงกลับกลาย
หรือคล้าย...คล้าย...แกล้งหลอกให้รักกัน
ไม่เป็นไรหรอกฉันอโหสิให้
กับทุกสิ่งที่เธอทำไว้แก่ตัวฉัน
อะไร? ที่ฉันบอกเธอไปในวันนั้น
สักวันมันจะคืนสนองเธอ...
จะรู้ไหมว่าฉันเสียใจ
กับสิ่งที่เธอทำไปในวันนั้น
แต่คนอย่างเธอจะมาซึ้งใจอะไรกัน
ในเมื่อฉันไม่ใช่คนสำคัญของชีวิตเธอ
เคยฝันว่าจะมีอนาคตที่สดใจ
มีคนข้างใจ...ที่ใฝ่ฝัน
แต่ความจริงคือนับจากวันนั้น
ดวงใจรักจากฉันดับไปพร้อมกับเธอ
ให้โอกาสตัวเองบ้างเถอะ
ลองมีรักใหม่บ้างกับคนที่เจอะเจอ
แต่คนทั้งโลกก็ไม่ใช่เธอ...
หัวใจก็ไม่เคยเผลอไปรักใคร
เวรกรรมอะไรหนอความรักฉัน
ลองมีสักครั้งก็พลาดพลั้งเสมอมา
ต้องอยู่อย่างนี้โดดเดี่ยว...เปล่าเปลี่ยวเอกา
หรือเป็นเพราะว่า...วาสนา...ไม่พอจะคู่เธอ
ชีวิตที่งดงามแต่ลวงตา
ชีวิตที่มีค่า แต่ไร้ชีวาสุขสันต์
ชีวิตที่ดีมีไปเพื่ออะไรกัน
...เมื่อชีวันไร้รักประโลมใจ...
28 ตุลาคม 2548 15:54 น.
ชญานิศ
ยังรักเธออยู่นะคนดี
ถึงแม้เธอมีคนข้างกาย
จะรู้ไหมว่าใจดวงนี้สลาย
เมื่อเธอคลายรักจากกัน
ยังรักเธออยู่อย่างคงมั่น
ลองมองดูสิ...เจ้าดวงตะวัน
หากมันยังฉายแสงอยู่อย่างนั้น
...ฉันก็จะไม่หยุดรักเธอ...
ยังรักเธออยู่เสมอใจ
แม้ฉันจะไม่ใช่คนใกล้เธอ
หากบุญพามีวาสนาให้ได้เจอ
อยากบอกเธอว่ายัง "รักสุดหัวใจ"
7 ตุลาคม 2548 12:45 น.
ชญานิศ
เป็นอย่างไรบ้างในวันนี้
วันที่มีเขาเคียงข้าง
ไม่เป็นไรหรอกกับความอ้างว้าง
เมื่อเธอต้องการทิ้งขว้างกัน
คิดถึงนะ...ยังคิดถึง
แม้เธอจะไม่คำนึงถึงใจฉัน
แต่อยากให้รู้ไว้ว่าสักวัน
.........ชีวิตฉันต้องได้ดีกว่าเธอ........
7 ตุลาคม 2548 12:25 น.
ชญานิศ
จากวันนั้นถึงวันนี้สี่ปีผ่าน
ช่างเนิ่นนานหนักหนาในใจฉัน
จากวันนั้นที่เราต้องจากกัน
แต่ใจฉันไม่เคยเลือนร้างห่างกายเธอ
จากวันนั้นถึงวันนี้กี่ปีผ่าน
กาลเวลาพาไปใจคงมั่น
แม้ว่าเธอไม่เคยคิดถึงกัน
แต่ใจฉันมั่นคงรักเพียงเธอ
จากวันนั้นถึงวันนี้มีแค่เธอ
ไม่เคยเผลอเผื่อใจให้ใครอื่น
แม้เธอนั้นจากกันไปไม่กลับคืน
แต่ฉันจะยืนอยู่ตรงนี้ข้างใจเธอ
จากวันนั้นถึงวันนี้มีน้ำตา
หลั่งไหลมาจากใจสู่ใบหน้า
เมื่อรักนั้นจากไปไกลลับตา
วันเวลาเลยไปใจหม่นหมอง
จากวันนั้นถึงวันนี้หนีใจตน
หวังหลุดพ้นบ่วงรักหักใจฉัน
ช่างทรมานเหลือเกินความรักนั้น
เมื่อใจฉันมิอาจจะลืมเธอ
หน้าส่วนตัว
1065
