ช่วงนี้มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตฉัน ทำให้เกิดความรู้สึกเบื่อๆเซ็งๆ กับชีวิตตัวเองที่มีแต่ความซ้ำซากจำเจ (ที่ไม่เกี่ยวกับเจตริน อิอิ) แต่แล้ววันหนึ่งยัยวาได้มีโอกาสได้ทำในสิ่งที่ไม่เคยคิดจะทำ และไม่เคยคิดที่แตะต้องด้วยซ้ำไป ทายซิคะว่า สิ่งนั้นคืออะไร ? แถ่น..แถ๊นนนน...งานฝีมือ ค่ะ ใช่แล้วคะ เพื่อนๆอ่านไม่ผิดหรอกคะ "งานฝีมือ"เป็นงานที่ยัยวาคิดจะลองทำสักครั้งหนึ่ง เพราะชีวิตคนเราต้องการความแปลกใหม่ อยากลองทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ ผ้าคันคอ เอ้ย ผ้าพันคอ ค่ะ คือสิ่งแรกที่ยัยวาจะลองดูสักตั้ง 5555 ก็บังเอิญเดินเข้าร้านหนังสือ ด้อมๆมองๆ เจอหนังสือเล่มนึง เลยหยิบมาพลิกซ้าย แลขวา อืมม์ เสร็จยัยวา พลางคิดในใจ "หนู(ต้อง)ทำได้ " 555 ได้หนังสือและอุปกรณ์งานฝีมือมาแล้วก็ทำแบบไม่ลืมหูลืมตา 555 ก็แหมๆ คนยังเห่อของใหม่นี่คะ และแล้วผลงาน6 ผืนแรกก็เสร็จออกมาปรากฏสู่สายตาคนรอบข้าง น้าสาวเห็นเข้าก็ตะลึง.."ห๋า ยัยวาเนี๊ยะนะ ทำงานแบบนี้" ยัยวา พยักหน้าหงึกๆ " ใช่ จริงๆ หนูทำได้ อิอิ " น้าสาวถามต่อ " ขายป่ะเนี่ยะ ? " ยัยวา " ใครใคร่ซื้อ ซื้อ ใครใคร่ขาย ขาย แหะ..แหะ.." น้าสาว " งั้น เอาผืนสีขาวงาช้างนะ น้าจอง " หลังจากนั้นก็นั่งอมยิ้มภูมิใจในฝีมือตัวเอง แต่ไม่นานนักหรอกอย่ากระนั้นเลย แบ่งให้เพื่อนๆได้ดูบ้างดีกว่า ว่า คนอย่างยัยวาก็ทำได้ อิอิ หลังจากเผยแพร่ผลงานชิ้นโบว์แดง(แต่ไม่แสลงใจ)ไปแล้ว ก็มีใครคนหนึ่งมีออเดอร์มาอีก 5 ผืน จริงๆแล้วเธอบอกว่า ให้งบประมาณ หนึ่งพันบาท ต้องการผ้าพันคอสีที่เหมาะสมสำหรับผู้ชาย แล้วผืนสีขาวสำหรับไปวัด เธอมีออเดอร์มาแค่นั้นจริงๆ ฉางน้อยคิด เอ งบประมาณ 1000บาทเหรอ ? งั้นก็ต้อง 5ผืนซิ เลยเลือกสีเหลือบให้เธอ เขียวเหลือบ ดำเทาเหลือบ ม่วงเหลือบ น้ำตาลอ่อน และสีขาวที่เธอสั่ง อีกไม่นานต่อมา ส่งผ้าพันคอไปให้เธอคนนั้น เธอก็โอนเงินมาให้เป็นจำนวน 2000บาท ฉางน้อยอึ้ง ตกใจ ไม่คาดคิดว่า เธอจะจ่ายมาให้อีกตั้ง1เท่าของ งบประมาณที่เธอสั่ง เจ่เจ้คะ ฉางน้อยไม่ต้องการค้ากำไรเกินควรนะคะ ไม่ต้องการเอาเปรียบผู้บริโภคค่ะ อิอิ แล้วอย่าฟ้อง สคบ.นะคะเจ่เจ้ อิอิ ขืนฟ้องซิ จะฟ้องเฮียหมิงกลับด้วยแหละ ลองดูๆ อิอิ ขอบคุณพี่มัสลินที่กรุณาช่วยกระจายรายได้สู่ครัวเรือน 555 ขอบคุณมากๆค่ะ ผ้าพันคอล็อตที่ 2 เจ่เจ้มัสลินสั่งไว้ค่ะ