17 มิถุนายน 2554 13:11 น.
ฉางน้อย
" อาหารหลัก 5 หมู่ "
ณ.หมู่บ้านทางภาคใต้ซึ่งห่างไกลความเจริญ มีคุณครูสาวน้องนางหนึ่งย้ายมาใหม่
นามว่า คุณครูฝนทิพย์
วันนี้คุณครูฝนสอนนักเรียนเกี่ยวกับหลักโภชนาการ อาหารหลัก 5 หมู่
โดยคุณครูฝนทิพย์ให้นักเรียนยกตัวอย่างอาหารหลัก5หมู่มาคนละอย่าง
คุณครูฝนทิพย์.....เอ้า ไหน ด.ญ.อ้อยควั่น บอกซิ อาหารหลัก 5หมู่มีอะไรบ้าง ?
ด.ญ.อ้อยควั่น.....เนื้อหมู หรือ เนื้อต่างๆ ค่ะคุณครู
คุณครูฝนทิพย์.....เก่งมากจ๊ะ ไหนใครตอบได้อีกยกมือขึ้น
ด.ช.เขียดยกมือ.....ผมรู้ครับครู นม ครับ อาหารหลัก 5 หมู่
คุณครูฝนทิพย์..... เก่งนี่ ปรบมือให้เพื่อนหน่อยซิจ๊ะ
ด.ญ.ดวงยิหวา.....ไข่ไก่ค๊าคุงคู
คุณครูฝนทิพย์.....เก่งมากจ๊ะนักเรียน ไหนปรบมือให้เพื่อนๆหน่อยนะคะ
...... แปะๆๆๆ เสียงปรบมือทั่วดังท้อง อิอิ .....
คุณครูฝนทิพย์ หันไปเห็นด.ช.ตะขบนั่งก้มหน้าหลบตาครู เลยหันไปถาม.....
คุณครูฝนทิพย์.....ด.ช.ตะขบ ไหนบอกครูซิจ๊ะว่า อาหารหลัก 5 หมู่มีอะไรบ้าง ?
ด.ช.ตะขบนิ่งคิดครู่หนึ่งก็ตอบเสียงดังฟังชัด..... " แลน
" ครับคุณครู..
คุณครูฝนทิพย์ งง อึ้ง เหมือนใครเหยียบตาปลาของเธอ
แต่ก็กลั้นใจถามนักเรียนว่า แลน คืออะไรและเป็นอาหารหลัก5หมู่ตรงไหน?
ด.ช.ตะขบตอบว่า .....เพราะ แลนมันแล่นไว
หวางอิได้ แลนมาคั่ว
ที่บ้านผมเขา "หลัก" กันนานแหละครับคุณครู
จากประออก ไปยังประตก
แล้วมันแล่นย้อนไปท่าประตีนกันหล๋าวนิ
กว่าอิหลักได้ วิ่งหลักตั้งแต่หมู่ที่ 1 ยันไปถึงหมู่ที่ 5 ครับ
เหนื่อยกันหอบแฮ่กๆครับคุณครู .......
............ต่ะแล่มๆๆๆ.............
(กรุณาอ่านด้วยสำเนียงทองแดงภาคใต้ จะได้อรรถรสในการอ่านและฟัง อิอิ
อ่านคำแปลทางตอนท้ายเรื่องนะคะ )
คงไม่ต้องบอกว่า เกิดอะไรขึ้น เพราะเสียงฮาประสานขึ้นพร้อมกันทั่วห้อง
โดยที่ครูฝนทิพย์ยังคงมึนๆกับคำตอบของ ด.ช.ตะขบ อิอิ...
แลน - ตะกวด หรือตัวเงินตัวทอง บางคนก็เรียกว่า "เหี้ย"
( แหะ..แหะ..ตรงตัวไปไหมคะเนี่ยะ?)
หลัก - ดัก
แล่น - วิ่ง
หวางอิได้ - กว่าจะได้
คั่ว - เป็นการปรุงอาหารแบบหนึ่ง โดยใส่ลงในกระทะ แล้วคนๆคลุกเคล้าให้อาหารนั้นๆ กลับตัวให้สุกจนแห้ง โดยไม่ใส่น้ำมัน เช่นการคั่วกลิ้งซึ่งเป็นอาหารปักษ์ใต้
ประออก - ทิศตะวันออก
ประตก - ทิศตะวันตก
ประตีน - ทิศเหนือ (คนใต้ดั้งเดิม นอนหันหัวไปทางทิศใต้)
พร้าเหี้ยนๆ - พร้าที่บิ่น หรือ ทื่อๆ
(ขออภัย หากแปลความหมายผิดพลาด ไม่ชำนาญทางวิชาการสักเท่าไหร่ค่ะ อิอิ )
( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น จำขี้ปากพ่อเฒ่าแม่เฒ่ามาเล่าอีกที อิอิ)
3 มิถุนายน 2554 12:00 น.
ฉางน้อย
การที่เราจะคบหาหรือรู้จักใครสักคน
ไม่ว่าในฐานะใดๆก็ตาม
สิ่งหนึ่งที่ควรท่อง ควรจำไว้เสมอก็คือ...
" คน " เป็นสิ่งมีชีวิต มีทั้งด้านบวกและด้านลบอยู่ในนั้น
อย่าตั้งใจกับคนหนึ่งคนมากเกินไป
เพราะไม่มีใครอยากเป็นต้นเหตุของความล้มเหลว
.....................................................
อย่าคาดหวังกับคนหนึ่งคนมากเกินไป
เพราะไม่มีใครสามารถเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง ที่ทุกคนอยากให้เป็น
อย่าให้เวลากับคนหนึ่งคนมากเกินไป
ไม่ว่าใครก็ตาม ต่างก็อยากมีช่วงเวลาเป็นส่วนตัว..คนเดียว..
อย่าพยายามเปลี่ยนแปลงคนหนึ่งคนมากเกินไป
เพราะนั่นจะทำให้เขาไม่หลงเหลือความเป็นตัวของตัวเอง
............................................................
อย่าควบคุมคนหนึ่งคนมากเกินไป
เพราะมนุษย์ย่อมหาวิธีแทรกตัวออกจากกฏที่ถูกกำหนด
อย่าบีบบังคับคนหนึ่งคนมากไปกว่านี้
เพราะถ้าคนคนนั้นหลุดจากภาวะบีบบังคับมาได้
คุณจะเป็นคนที่ถูกหันหลังให้ทันที
.......................................................
เธอ...ลองมองดูฉันดีๆ ฉันมีลมหายใจ
ไม่ใช่ภาพวาดที่จะสะสวยตลอดเวลา
ฉันเองก็เป็น " คน " เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีอยู่สองด้าน
...ถ้าอยากรู้จักใครสักคน ต้องหัดเรียนรู้ ไม่ใช่เปลี่ยนแปลง...
..........................................................
( ขอบคุณบทความดีๆที่มาจาก mail นะคะ )