15 มกราคม 2549 00:44 น.
ฉางน้อย
ภาพพร่าหายกับสายฝนคนอดีต
คมเคยกรีดใจจำรำพันหา
สัจจธรรมดำเนินเกินเวลา
หยุดอ่อนล้าเติบกล้าเถิดใจเพริศพราย
...............
สายฝนพรั่ง...ความหลังลา เวลาเคลื่อน
อดีตยัง ติดเตือน ในห้วงฝัน
อยากจะลืม กลับมิลืม ตรึงตรานั่น
อยากจะจำ กลับหายพลัน ..กลางฝนพรำ
...............
ฝนพรั่งคนสั่งลา...นิจจาเอ๋ย
ไม่รู้เลยอดีตกรีดฝันต่ำ
อยากจำกลับลืม ไม่ปลื้มไยจำ
ไกล...แสนคำนึงนวลมิหวนคืน
...............
ฝนมาเติมชีวิตไม่ผิดแผก
เหมือนหัวใจใครชำแรกชื่นแปลกใหม่
ฝนพรั่งความหลังลามิอาลัย
ยิ้มละไมใจละมุนกรุ่นไอรัก
...............
ฝนพรั่งคนสั่งฟ้าอาลัยฝน
อกบางคนหม่นละเสน่หา
รักกับชัง..ฝังใจ..ลืม..ปลื้มกับล้า
เล่นซ่อนหาฉะนี้...อนิจจัง
...............
จะให้เปียกอย่างไรตัวไกลฝน
ใจก็ทนไม่สำเหนียกไม่เรียกบอก
มิให้ฝนตกเป็นทางดินหางพอก
ระวังหลอกตัวเดี๋ยวแห้งเหี่ยวตาย
...............
ฝนหลั่งความหลังลา
มองเบื้องหน้าฟ้าผ่องใส
กลั้นน้ำตาตกใน
ฝากหัวใจในวัยงาม
...............
ธรรมชาติสะอาดจิต
ชีวิตเพริศเกิดมีดับ
สัจจธรรมย้ำรู้รับ
พึงสดับสรรพดำเนิน
...............
อยู่ที่ไหนไม่ว่ามาสนุก
มาร่วมทุกข์สุขกันตามฝันใฝ่
ชีวิตเราเท่านี้มีกายใจ
กาลดับไป..ไม่มี..เหมือนที่มา
...............
เคยรักปักใจรัก
เคยอกหักตระหนักห้าม
รักนี้ไร้นิยาม
ให้รักตามกาลดำเนิน
...............
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟฉางน้อย
1907
