26 สิงหาคม 2548 23:29 น.
ฉางน้อย
ดึกเคยดื่นเลยเลื่อน
ดับดาวเดือนเลือนเป็นอื่น
อกไหววาบนัยน์รื้น
กลั้นสะอื้นคืนวังเวง
จดหมาย...จากปลายฟ้า
ผนึกลานภาเร่ง
หวานได้ใคร่บรรเลง
ร้อยบทเพลงเกรงบาดคำ
ลาแล้วฝันแก้วหอม
ยากเด็ดดอมพยอมต่ำ
จดหมายเปื้อนลายน้ำ
คืนรักคำนึง.....จำลา
๑๑๑๑๑๑๑
25 สิงหาคม 2548 19:24 น.
ฉางน้อย
จดหมายจากปลายฟ้า
เสน่หาเสน่ห์หาย
คืนพร่าน่าเสียดาย
ฝันสลายตามสายลม
ลมเอยยังเลยพัด
ลมปากอัดแน่นอกขม
พัดใจให้ชื่นชม
ร้าง...เหลือข่มใจอาวรณ์
ฝนเอยเคยชื่นฉ่ำ
ใครกระทำเจ็บช้ำหลอน
ลืมตักเคยพักนอน
ไยทิ้งคอนมิย้อนคืน
.........
^_^........ ขอบคุณ...คุณปลายฟ้า...นะคะที่อุตส่าห์มอบกลอนบทนี้ให้มาอ่าน ขอบคุณที่มีความหวังดีให้เสมอมา ในฐานะเพื่อนสนิทมิตรสลาย เอ๊ย สหาย อิอิ
ขอบคุณที่มีสิ่งดีๆมอบให้คน คนนี้เสมอมา .........*_^
..... เฮ้อ .... คุณปลายฟ้า เขียนให้จริงๆ อิอิ ^_^
16 สิงหาคม 2548 16:24 น.
ฉางน้อย
ใครหมาง ใครเมิน เดินหนี
ใครหมาง ใครเมิน เหินห่าง
ใครที่ หลีกลี้ หนีไกล
ก็ใคร ห่างเห เรรวน