29 พฤศจิกายน 2548 02:09 น.
ฉางน้อย
ขื่อ ฉางน้อย คือจอมพเนจร
เที่ยวเร่ร่อนโลดแล่น แสนเพ่นพ่าน
หยอกคนนั้น ว่าคนนี้ มิรู้กาล
จนผู้ใหญ่กล่าวขาน มิรู้หวัน*
แต่หากวันใดขาดมิ่งมิตร
เงียบสนิทบอร์ดใต้ไร้สีสัน
เพราะไม่มีใครคอยป่วนประจำวัน
บอร์ดใต้นั้น คงเงียบเหงา เศร้าเพราะเธอ
................................
* หมายถึง คนที่ไม่รุ้เรื่อง ไม่รุ้ประสา เอาแต่เล่น
27 พฤศจิกายน 2548 03:43 น.
ฉางน้อย
จากกันหรือฝันไป
อยู่ที่ใจไขว่คว้าคะนึงหา
หากมั่นคงตรงต่อคำสัญญา
สุดขอบฟ้าไกลกว่าก็กลับคืน
...............9/1/48...............
ให้คิดถึงเพียงใดใจจะขาด
ก็มิอาจไปตามความคิดถึง
ห้ามมาหาแต่อย่าห้ามใจคะนึง
จะดื้อดึงโดยถ้อยร้อยรำพัน
...............10/1/48...............
จากนาทีที่พบคบเป็นเพื่อน
เธอเสมือนโคมไฟใสสว่าง
ทุกฝีเท้าก้าวไปทั่วถิ่นทาง
คือทุกย่างวางใจให้เบิกบาน
...............11/1/48...............
ดึกจนดื่นค่อนคืนจนฟ้าสาง
เจ้าไม่วางหัวใจให้หลับไหล
ครุ่นคำนึงครวญคิดติดสิ่งใด
ใกล้หรือไกลใจกำหนดอยู่ที่ตน
...............12/1/48...............
จวนเวลาขวัญตารอนแรมจาก
เหมือนถูกพรากกระชากใจให้โหยหา
เคยพะนอหยอกล้อทุกทิวา
ใครจะมาแทนขวัญนั้นไม่มี
...............13/1/48...............
ขวัญเอ๋ยขวัญอยู่คนเดียวอย่าเปลี่ยวเหงา
จะมีเงาพี่คนนี้คอยห่วงหา
ทั้งยามหลับยามตื่นทุกเวลา
คอยจับจ้องมองหาเจ้าทุกเช้าเย็น
...............14/1/48...............
ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก จะมาไหม
ใจคนคอยโรยราแทบหมดหวัง
สื่อด้วยจิตทั้งชีวิตเป็นพลัง
ดุจมนต์ขลังสั่งไปให้รีบมา
...............15/1/48...............
ขวัญจะไปไกลตาแล้วหรือนี่
คนทางนี้ที่รอให้ใจหาย
คอยนับวันนับเดือนแทบมลาย
อยุ่รุ้คลายสายจิตสนิทนาน
...............16/1/48...............
ขาดเธอไป..ฉับพลันโลกสลด
ใจรันทด หดหู่ดูหม่นหมอง
เหลียวหามองน้องเจ้าอยู่หนใด
อีกเมื่อไหร่ทรามชื่นคืนภิรมย์
...............17/1/48...............
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
22 พฤศจิกายน 2548 02:56 น.
ฉางน้อย
อ่านแล้วทั้งสองฉบับ
รับรู้ทุกอย่างที่เขียนที่สื่อ
อะไรคิดว่าไม่ถูกแล้วเศร้าฮือ
บ้าหรือสาวน้อยกลอยใจของใครกัน
รักนะ...อย่าคิดอะไรมาก
มิได้จากกันไปที่ไหนให้หวาดหวั่น
ไม่คิดว่าเธอเป็นเช่นขีดเขียนนั่น
แต่ยังอยุ่ในใจกันเสมอมา
ขอโทษทำไมไม่ได้ผิดร้าย
สังขารร่างกายมิขายหน้า
เธอยังเป็นเช่นดวงดารา
วับวาวพราวฟ้าแม้รำไร
เรื่องอื่นอย่าฟื้นมาว่าซ้ำ
จดจำคำจากใจพี่มีให้
น้องยังเป็นหนึ่งในใจ
คิดมากไปใครจะเศร้าระทม
ยิ้มนะ คนดีกอดพี่อบอุ่น
หนุนแขนแทนหมอนมือซ้อนแทนผ้าห่ม
จูบนี้พี่ใคร่ให้สมอารมณ์
มิข่มหัวใจใกล้ชิดสนิทนวล
รักจริงมิหยอกเล่นบอกรัก
ให้เสียศักดิ์สิ้นศรีสตรีถ้วน
ฝากหัวใจในรักจึงชักชวน
เท็จจริงควรหรือไม่ รักให้แล้ว
สุขกับฝันวันคืนระรื่นรัก
ใจพี่ปักลงกลางใจนางแก้ว
แม้มิใช่คนดีที่เพริศแพร้ว
น้ำใจแกล้วมิซ้ำทำร้ายใคร
มิอาจฝันวันคืนเช่นอื่นเขา
รู้ตัวเราอาภัพยอมรับได้
หากถามความจริงแท้แน่แก่ใจ
มิเคยไกลจากคนล้นคำนึง
ยินดีนัก รักใครได้รักแท้
สุขใดแม้ไม่สม ไม่ขึ้ง
สุขแท้แม่ศรีไพร ให้ตราตรึง
ผูกพันธ์หนึ่งราตรี พี่ไม่ลืม
***************
6 พฤศจิกายน 2548 20:50 น.
ฉางน้อย
ดื่นดาวน้อยลอยเกลื่อนนภา
นวลจันทรากระจ่างรัศมี
เมฆาหมองฟ่องฟ้าราตรี
คลื่นนทีตีฟองพลิ้วล่องลม
งามเงาเดือนเลือนไหวในสายน้ำ
ยิ่งค่ำฉ่ำหมอกละอองผสม
ยอดหญ้าไกวโอนอ่อนก่อนฝนพรม
ก้มจูบดินหญ้าชื่นผืนแผ่นดิน
....................
หน้าส่วนตัว
1212
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟฉางน้อย
