24 พฤษภาคม 2547 14:20 น.

อยากให้รู้ว่ารักเธอ

ฉันเอง

ฉันฝันว่าได้ไปเที่ยวทะเลและดำน้ำดูปะการัง
	ฉันฝันว่าฉันเจอพายุมรสุมอย่างรุนแรงน่ากลัว
	ฉันฝันว่าฉันไปยืนอยู่บนตึกสูงมากๆกลางทะเล
	ฉันมองลงมาจากข้างบนมันสูงหน้ากลัวมาก

	แต่ในฝันฉันไม่เห็นเธอเลยเธอไปอยู่เสียที่ไหน
	ถึงแม้ไม่ได้เจอตัวจริงฉันก็อยากฝันเจอเธอบ้าง
	ฉันคงจะมีความสุขไม่น้องเลยนะถ้าได้เจอ
	แม้แต่ในความฝันฉันก็ไม่มีเธอเลยสักครั้งนึง
	
	ฉันควรจะตื่นจากความฝันและเผชิญกับความจริง
	ถึงแม้ในโลกแห่งความเป็นจริงมันจะเจ็บปวดแค่ไหน
	ฉันก็ต้องยอมทนและยอมรับความเป็นจริงในชิวิต
	เราสองคนไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นของกันและกัน

	แต่อย่างน้อยมันก็ยังดีที่ทำให้ฉันรู้ว่าความรัก
	และความอบอุ่นนั้นเป็นอย่างไรเพราะฉัน
	แสวงหามันมาตลอดชีวิตของฉันนอกจากเธอแล้ว
	สิ่งที่ฉันโหยหามาตลอดฉันก็ไม่เคยได้เจอมันอีกเลย

	มันจบลงแล้วนะตอนนี้สิ่งที่ต้องทำก็คือหน้าที่
	มันไม่ใช่ความรักและฉันไม่รู้จะทนได้นานแค่ไหน
	ไม่รู้ว่าต่อไปจะเป็นอย่างไรฉันพยายามทำดีที่สุดแล้วนะ
	ถ้าอะไรมันจะเกิดมันก็ต้องเกิดถ้าความอดทนสิ้นสุดลง

	ฉันก็อาจจะเดินออกมาใช้ชีวิตตามที่ฉันเคยใช้อยู่
	ชีวิตที่โดดเดี่ยวไม่มีใครแต่เป็นชีวิตที่อิสระ
	ฉันคงจะชินเสียแล้วกับการที่ต้องอยู่คนเดียวมาน
	ฉันจึงรู้สึกอึดอัดถ้าฉันต้องมาใช้ชีวิตร่วมกับคนอื่น

	ยกเว้นเธอคนเดียวที่ฉันไม่เคยรู้สึกอย่างนั้นเลย				
24 พฤษภาคม 2547 14:07 น.

วันนี้ไม่มีเธอ

ฉันเอง

ถนนสายนี้ช่างดูเงียบเหงาตั้งแต่วันที่เราจากกัน 
ฉันยังไม่เคยลืมเลือนภาพในอดีตในครั้งนั้น 
ไม่เคยลืมเลยว่าเราไปไหนมาไหนด้วยกัน 
เราต่างเก็บเกี่ยวความสุขที่เราไม่เคยได้รับ 

ฉันรู้แต่ว่าฉันรักเธอมากรักเธอเสียหมดใจ
 บ่อยครั้งที่มีทั้งหัวเราะและร้องให้ในเวลาเดียวกัน 
 มันเป็นความผิดของฉันเองนะที่ไปรักเธอ 
ฉันคิดว่าเรื่องของเราคงจะจบลงแค่วันนั้น
แต่เปล่าเลยยิ่งนานวันเรายิ่งรักกันมากยิ่งขึ้น

การที่เรารักใครมากๆเวลาที่เราเจ็บเราก็เจ็บหนัก
 จนถึงเวลานี้แล้วฉันก็ยังเหมือนเดิม 
เพียงแต่ว่าฉันกลัวใจของตัวฉันเองมากกว่า
 เธอคิดหรือว่าทุกวันนี้ฉันมีความสุข

มันไม่ใช่เลยมันเป็นแค่ภาพลวงตาเท่านั้น 
ฉันเองยังไม่รู้ตัวเลยนะว่าฉันและเขาจะไปด้วยกันได้ไหม
 ระหว่างเธอและเขาต่างกันมากมาย
 หากแม้ว่าเธอไม่มีใครฉันจะขอเลือกเธอ 

ฉันอบอุ่นเมื่ออยู่ใกล้เธอความอบอุ่นที่ไม่เคยได้รับจากใคร 
  แม้แต่เขาซึ่งดีกับฉันแต่ฉันกับอึดอัดเหลือเกินนะ
 ถ้าเปลี่ยนเธอเป็นเขาได้คงจะดีนะฉันคงมีความสุขมาก 
แต่ความเป็นจริงมันเป็นได้แค่ความฝันเท่านั้นเอง				
24 พฤษภาคม 2547 14:02 น.

วันนี้ไม่มีเธอ

ฉันเอง

เราต่างเก็บเกี่ยวความสุขที่เราไม่เคยได้รับ 

ฉันรู้แต่ว่าฉันรักเธอมากรักเธอเสียหมดใจ
 บ่อยครั้งที่มีทั้งหัวเราะและร้องให้ในเวลาเดียวกัน 
 มันเป็นความผิดของฉันเองนะที่ไปรักเธอ 
ฉันคิดว่าเรื่องของเราคงจะจบลงแค่วันนั้น
แต่เปล่าเลยยิ่งนานวันเรายิ่งรักกันมากยิ่งขึ้น

การที่เรารักใครมากๆเวลาที่เราเจ็บเราก็เจ็บหนัก
 จนถึงเวลานี้แล้วฉันก็ยังเหมือนเดิม 
เพียงแต่ว่าฉันกลัวใจของตัวฉันเองมากกว่า
 เธอคิดหรือว่าทุกวันนี้ฉันมีความสุข

มันไม่ใช่เลยมันเป็นแค่ภาพลวงตาเท่านั้น 
ฉันเองยังไม่รู้ตัวเลยนะว่าฉันและเขาจะไปด้วยกันได้ไหม
 ระหว่างเธอและเขาต่างกันมากมาย
 หากแม้ว่าเธอไม่มีใครฉันจะขอเลือกเธอ 

ฉันอบอุ่นเมื่ออยู่ใกล้เธอความอบอุ่นที่ไม่เคยได้รับจากใคร 
  แม้แต่เขาซึ่งดีกับฉันแต่ฉันกับอึดอัดเหลือเกินนะ
 ถ้าเปลี่ยนเธอเป็นเขาได้คงจะดีนะฉันคงมีความสุขมาก 
แต่ความเป็นจริงมันเป็นได้แค่ความฝันเท่านั้นเอง				
23 พฤษภาคม 2547 14:51 น.

ยังไม่ลืมเธอ

ฉันเอง

ฉันเคยคิดว่าฉันลืมเธอได้แล้วหนะ แต่ความจริงมันไม่ใช่หรอกนะ ฉันโกหกคนอื่นได้แต่ฉันโกหกตัวเองไม่ได้ ทุกวันนี้เราเหินห่างกันมากเลยนะ เมื่อก่อนเราจะคุยกันทุกวันแต่ เดี๋ยวนี้เป็นอาทิตย์ละวันเท่านั้นเองนะ ก่อนหน้าที่ฉันจะเจอเธอฉันก็มีคนรัก แต่พอเจอเธอคนเหล่านั้นไม่มีความหมายเลย ฉันรู้แต่ว่าฉันรักเธอฉันอยากเป็นคนนั้นเหลือเกิน ที่ได้ครอบครองตัวเธอเอาไว้เธอบอกว่าไม่ต้องการรื้อฟื้นความหลัง ตอนนี้เธอมีหลานที่ทำให้เธอหายเหงา ฉันก็มีคนอื่นเหมือนกันแต่ฉันไม่ได้รักเขาเลย ทำอย่างไรฉันก็ยังรักเขาไม่สักทีนึง ฉันอยู่กับเขาแค่ตัวแต่หัวใจของฉันมันคิดถึงแต่เธอ ก็รู้ทั้งรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้แต่ก็ห้ามหัวใจไม่ได้  ฉันร้องให้คิดถึงเธอจนตาบวม ความเป็นจรีงของชีวิตก็คือการที่เราเดินสวนทางกัน  ฉันไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวเธอเลยนะ ฉันอยากจะให้คนของเธอเห็นค่าเธอเหมือนที่ฉันเห็น ฉันอิจฉาเขาจังเลยหนะที่เขาได้คนดีๆอย่างเธอไว้  แต่เขาก็ไม่ยอมรักษาเธอให้ดีๆ ถ้าฉันเป็นเขาฉันคงจะมีความสุขมากเลยหนะ 2 ปี กว่าแล้วนะที่เรารู้จักกันและมันก็เหตุบังเอิญที่ทำให้เราต้องแยกจากกัน  ถนนสายนี้ช่างเงียบเหงาเหลือเกิน เมื่อไม่มีเธอเดินเคียงข้างฉัน  ฉันบอกตัวเองว่าสักวันฉันคงจะมีโอกาสได้เจอเธออีก  แต่วันไหนฉันก็ไม่รู้นะฉันอาจจะตายเสียก่อนก็ได้นะ เราเดินมาสุดทางและถึงทางตันแล้วนะ อยากบอกให้เธอรู้ว่าฉันยังรักเธอไม่เปลี่ยนแปลงนะ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟฉันเอง
Lovings  ฉันเอง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟฉันเอง
Lovings  ฉันเอง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟฉันเอง
Lovings  ฉันเอง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงฉันเอง