12 เมษายน 2553 09:57 น.
ฉัตรบงกช
...กี่นาทีมีชั่วโมงเป็นโครงนับ
ใจตั้งรับปรับแต่งแบ่งไม่ไหว
คำว่าเราจบสิ้นไร้กลิ่นไอ
ก็เข้าใจในว่าจบหลบไม่ทัน
...ถึงวันผ่านนานเตือนกี่เดือนนับ
เขาลาลับกับใจจำนำมาฝัน
ว่ามีเธอเคียงข้างไม่ห่างกัน
ยังเก็บมันฝังรากลึกผนึกใน
...ขออภัยในใจจำนำมาคิด
ลืมไม่มิดยังติดรอยคอยหวั่นไหว
กับก้นบึ้งซึ่งลึกบันทึกใจ
ยังฝังในลบไม่หมดยังจดจำ
...ขออภัยที่ลืมช้าอย่าว่าเถิด
รักก่อเกิดเปิดทางวางขนำ
มาลบล้างทางเลิกใช้เบิกนำ
ไม่กี่คำยังฝังเก็บเจ็บไม่ลืม...
26 มีนาคม 2553 14:54 น.
ฉัตรบงกช
๐ มาครวญคร่ำ ร่ำไร ให้เห็น
สิ่งที่เป็น กับที่ผ่าน เกินทานไหว
ใจร้าวราญ คราวเคราะห์ อกเดาะไป
เจ็บข้างใน ใจพังภิณฑ์ แทบสิ้นทรวง
๐ จะภพนี้ ภพหน้า หรือครารัก
ขอลาพัก จากเธอ อย่าเพ้อหวง
กับภพนี้ ซ้ำหนัก สลักดวง
กับคำลวง พวงพยอม มาหลอมใจ
๐ ขอพบเจอ เธอที่รัก พักชาตินี้
อย่าได้มี ที่ภพหน้า พาหวั่นไหว
ขอตัดขาด จากเธอ ทุกชาติไป
อย่าให้ใจ มาพันผูก ถูกชะตา...
18 มีนาคม 2553 11:21 น.
ฉัตรบงกช
๐ หนังสือหนึ่งซึ้งใจยามได้อ่าน
ได้เล่าขานเรื่องราวกี่ร้อนหนาว
ถูกหยิบขึ้นปัดฝุ่นคละคลุ้งคราว
กับเรื่งราวผ่านหมึกจารึกไป
๐ แต่หนังสือชีวิตใช่แต่งแต้ม
บางครั้งแซมด้วยความเศร้าเคล้าร้องไห้
บ้างรันทดหดหู่ดูอาลัย
ก็ว่าไปตามลิขิตชีวิตคน
๐ หนังสือเราเล่มนี้ถึงหน้าไหน
อยู่หน้าที่เท่าไหร่อย่าไปสน
หรือว่าอยู่ตรงกลางหว่างทุกข์ทน
ไม่อับจนค้นหน้าใหม่ให้ท้าทาย
๐ ชีวิตเราดำเนินเดินต่อสู้
บางครั้งรู้ว่าทำไปไร้ความหมาย
แต่ก็ทำเต็มที่ด้วยแรงกาย
ก็หวังหมายความสำเร็จเล็ดลอดมา
๐ ชีวิตเราก็เทียบเปรียบหนังสือ
ทำด้วยมือแต่งแต้มแซมฝันหา
อยากให้เป็นอย่างไรให้ตามมา
แต่งแต้มพากับทางฝันวันของใจ
๐ ชีวิตหนึ่งซึ่งเกิดมาไร้แต้มสี
ทำความดีเพิ่มบุญหนุนนำให้
ด้วยกุศลผลบุญเป็นทุนไป
เป็นดั่งไฟส่องสว่างทางมืดมน
๐ มีสองคนติดตามยามอาสัญ
หนึ่งในนั้นคือบุญหนุนอีกหน
ตามด้วยบาปที่ตามติดให้ชิดตน
ด้วยสองคนตามจนชีวาวาย
๐ หนังสือนี้ไม่รู้ปิดเมื่อไหร่
สู้ต่อไปหากใจมีจุดหมาย
สู้ด้วยใจสู้จนสุดทรุดแรงกาย
ชีพมลายแทรกกายไว้ในแดนดิน
๐ กับชีวิตที่เกิดและแตกดับ
ต้องลาลับจากโลกโศกสูญสิ้น
เปรียบหนังสือดั่งคนหนึ่งชีวิน
ฝังกลบดินเพียงแค่ร่างสร้างชื่อตน...
17 มีนาคม 2553 15:38 น.
ฉัตรบงกช
๐ หัวใจเก่าไร้เกรดแค่เศษเยื่อ
เขาทิ้งเมื่อหมดค่าให้ลาหนี
เมื่อหัวใจผุพังทั้งชีวี
ใครปรานีต่อเยื่อผุเข้ากรุใจ
๐ คนอกหักไร้ค่าใครมาสน
เข้าวังวนปนเศร้าเข้าหวั่นไหว
เก็บเอาเยื่อเผื่อละมาปะใน
เกรดต่ำไปหัวใจเศษ...เข้าเขตรอ...
9 มีนาคม 2553 13:50 น.
ฉัตรบงกช
๐ ขอฝนโปรยซะล้างทางน้ำเนตร
ที่เป็นเหตุให้น้ำตาพารินไหล
กับหัวใจโทรมโทรมไหลโหมไป
ซะล้างไปใจเคยร้างจางเสียที
๐ คืนฝนโปรยโรยรินสิ้นเสียงฝน
ขอจงดลใจข้าฯให้ลาหนี
ทั้งความซ้ำนำใจอย่าใคร่มี
ส่งมาทีสักคนปนฝนโปรย...
๐ ผสมกันหยาดชื้นกลืนหยาดฝน
ของกมลคนช้ำร่ำไห้โหย
พระพิรุณรู้ใจสายลมโชย
ยามรักโรยโปรยฝนปนน้ำตา
๐ ร่ำร้องไห้ได้ฟ้ามาเป็นเพื่อน
หลั่งฝนเหมือนตอกย้ำคร่ำครวญหา
กับรักซึ่งโดนพรากจากอุรา
ซึ้งกับฟ้าร่วมช้ำพร่ำปลอบใจ...
หน้าส่วนตัว
1315
