27 สิงหาคม 2545 12:48 น.
จ๊ะเอ๋
เห็นหน้ากันทุกวัน
ทำไมไม่เคยเบื่อหน้ากันเลยนะนี่
เจอหน้าทีไหร่ก้อดีใจทุกที
เรื่องคุยก้อมากมี ทั้งทีคุยกันแบบนี้ทุกวัน
เคยสงสัย
ว่าเราจะหมดเรื่องมาคุยกันไหมนะนั่น
แล้วก้อคุยต่อไปได้เป็นวัน
ความเป็นเพื่อนช่างมหัศจรรย์เสียจริง
27 สิงหาคม 2545 12:31 น.
จ๊ะเอ๋
บางครั้ง..ชีวิตก้อไม่ได้สนุกเท่าไหร่
แต่ถ้ามีคนคอยเข้าใจ..มันก้อไม่ได้เลวร้ายจนหมดค่า
ในวันที่..ทุกอย่างผิดพลาด
จนชีวิตเหมือนไร้าราคา
เพียงมีเธอก้าวเข้ามา
ทุกๆ ปัญหาก้อผ่านไปด้วยดี
- เวลาเรามีใครสักคนที่มาอยู่ข้างๆเราก้อทำให้เราผ่านอุปสรรค
เหล่านั้นไปด้วยดี
26 สิงหาคม 2545 07:39 น.
จ๊ะเอ๋
ความปวดร้าวคราวนี้..เป็นที่สุด
ถึงม้วยมุดกี่ชาติไม่อาจหาย
จะเจ็บจำจนสิ้นดิ้นมลาย
ถึงวันตายก้ออย่ามาดูกัน
หัวใจเจ้าเอาไปเราไม่ว่า
เอาใจเราคืนมาอย่าเเกล้งหยัน
ถึงใจแหลกแตกช้ำไม่สำคัญ
ขอเพียงมันหลุดพ้นจากคนลวง
-ความรักเป็นสิ่งที่ดีนะแต่บางครั้งคำว่า รัก
ก็กลับมาทำร้ายตัวเราเองได้เหมือนกัน
19 สิงหาคม 2545 07:50 น.
จ๊ะเอ๋
เราเหมือนคนแปลกหน้าต่อกันในวันนี้
ไม่มีรอยยิ้มมื่อ...เดินผ่าน
ไม่ใช่คนคุ่นเคยในวันวาน
เหลือเพียงความร้าวรานในความทรงจำ
เป็นบาดแผลลึกของความรัก
ซึ่งเหลือเพียงรอยแตกหัก
ฉันจึงพยายามลืมทุกถ้อยคำ
และทุกการกระทำที่ผ่านมา
เมื่อเราต่างไม่มีความหมายให้ห่วงหา
ไม่มีประโยชน์ที่จะเก็บวันเวลา
เมื่อเหลือเพียงความแปลกหน้า
ในสางตาที่...คุ้นเคย
-คำว่ารักมักทำทำให้คนทุกคนร้องไห้ได้เสมอ
14 สิงหาคม 2545 10:04 น.
จ๊ะเอ๋
รักผู้ชายคนนี้
รัก...ความห่วงใยที่ให้กับฉัน
รัก..รอยยิ้มที่มอบให้แก่กัน
รัก...ความห่วงใยที่มอบให้แกกัน
รักผู้...ชายคนนี้
รัก...ในความรู้สึกที่ดี-ดีที่มีให้
รัก..ความอาทรที่มีเธอเป็นกำลังใจ
รัก...เธอตลอดไปให้สัญญา