22 ตุลาคม 2551 19:21 น.
จ้าวหยิง
ยามค่ำคืนท้องฟ้าก็มืดดับ
อาทิตย์ลับยังมีจันทร์คอยส่องแสง
เป็นอย่างนี้ทุกคืนไม่เปลี่ยนแปลง
จันทร์หมดแรงก็มีดาวส่องรำไร
ชีวิตคนก็เหมือนกับท้องฟ้า
มีเวลามืดดับสว่างไสว
แม้ชีวิตบางทีมืดดับไป
ก็สดใสได้เหมือนกับดวงดาว
22 ตุลาคม 2551 19:15 น.
จ้าวหยิง
ในชีวิตทุกคนเศร้าเหงาและสุข
บ้างมีทุกข์บ้างสมหวังมีให้เห็น
แต่ตอนนี้ความรู้สึกที่ฉันเป็น
ช่างยากเย็นที่จะบอกมันออกมา
มันกล้ำกลืนฝืนทนกับชีวิต
ใจก็คิดถึงคำตอบที่ตามหา
แอบคิดหวังคงจะเจอในสักครา
เมื่อมันมีเวลาอยู่ลำพัง
22 ตุลาคม 2551 19:08 น.
จ้าวหยิง
ในอดีตมีทั้งสุขมีทั้งเศร้า
มีทั้งเหงาเหว่ว้าเป็นหนักหนา
แม้บางครั้งอดีตมีน้ำตา
หรือบางคราที่หน้าชื่นแต่อกตรม
ปัจจุบันชีวิตสุขหรือไม่
ไม่มีใครบอกได้ว่าสุขสม
หรือชีวิตมีอดีตคอยเป็นปม
ต้องขื่นขมจบแบบเดิมแบบจังจัง
ทุ่มเทใจไปเท่าไรไม่เคยได้
แอบชอบใครก็ไม่เคยจะสมหวัง
คบกับใครก็ไม่เคยจะจีรัง
ขอสักครั้งได้มั้ยถ้าให้กัน
ขอแค่นี้พอจะให้ได้หรือไม่
ขอแค่ใครสักคนที่รักฉัน
ใครสักคนที่จะมาร่วมแบ่งปัน
ทุกข์สุขนั้นไปจากใจของฉันที