27 มิถุนายน 2551 01:17 น.
จ่าน้อย
หายหน้าไปใช่ว่าจะไปลับ
วันนี้กลับบ้านกลอนไม่หนีหาย
เพราะหน้าที่จึงไม่ได้มาใกล้กราย
แต่หัวใจยังคิดถึงทุกคืนวัน
12 มิถุนายน 2551 09:04 น.
จ่าน้อย
เชิญทุกคนเช้ามาว่ากลอนสด
คนละบทสองบทตามถนัด
ตามครรลองกวีไทยให้เด่นชัด
มาร่วมวัดคำคมให้กลมเกลียว
11 มิถุนายน 2551 18:28 น.
จ่าน้อย
นอนหงาย มือก่ายหน้าผาก
อยู่บนฟากไม้ไผ่ตัวน้อยนิด
หลับตาลงช้าช้าตาเริ่มปิด
ให้อดคิดถึงวันวานที่ผ่านมา
เราทำไร่ด้วยกันเมื่อวันนั้น
เธอบอกฉันร่วมกันสู้อย่าได้ถอย
ตั้งใจสร้างอนาคตให้เลิศลอย
เจริญรอยตามพ่ออย่างพอเพียง
10 มิถุนายน 2551 16:22 น.
จ่าน้อย
เชิญทุกคนเช้ามาว่ากลอนสด
คนละบทสองบทตามถนัด
ตามครรลองกวีไทยให้เด่นชัด
มาร่วมวัดคำคมให้กลมเกลียว
10 มิถุนายน 2551 09:41 น.
จ่าน้อย
อันวจีที่พูดพิสูจน์เห็น
พิสูจน์เป็นคำกลอนอย่างอ่อนหวาน
ให้ได้รู้ความในใจมาช้านาน
มาขับขานเล้าโลมบ่มใจคน