6 มิถุนายน 2551 16:50 น.
จ่าน้อย
หนึ่งคือพ่อเรานี้แสนประเสริฐ
เรานั้นเกิดบนผืนดินถิ่นพ่อหลวง
พ่อคลายทุกข์ให้ทุกสิ่งและทั้งปวง
พ่อไม่หวงในวิชาพาก้าวเดิน
เศรษฐกิจพอเพียงช่วยเลี้ยงหล่อ
หวังให้พออยู่กินไม่ขัดเขิน
กินเหลือเก็บออมไว้อย่าใช้เพลิน
ทุกคนเดินตามพ่อหลวงอย่าห่วงจน
5 มิถุนายน 2551 14:11 น.
จ่าน้อย
เห็นกวีบนเวทีพันธมิตร
ร่ายลิขิตลำนำคำทั้งหลาย
พันร้อยเรื่องเรียงร้อยค่อยย่างกลาย
ผลัดเปลี่ยนย้ายกันมาว่าบทกลอน
นั่นวสันต์ สิทธิเขต เป็นแม่ทัพ
เจ้าแหลมสับเปลี่ยนมามือถือช้อน
นายธงชัยร่ายลำนำร่ำบทกลอน
พร้อมคำสอนเรื่องธรรมะล้วนมากมี
อีกน้า หงาคาราวาน ประสานต่อ
ทั้งลูกล่อลูกชนมีศักดิ์ศรี
ที่เขาว่าเป็นบุรุษแห่งดนตรี
สมควรที่เขาว่าพาครื้นเครง
ลานกวีลานนี้ที่ประเสริฐ
เป็นที่เปิดประชันให้คนเก่ง
ลับฝีปากลากบทกลอนมาตะเบ็ง
วาทะเก่งเปิดเผยตัวไม่กลัวใคร
4 มิถุนายน 2551 13:38 น.
จ่าน้อย
ข้ามาจากบ้านไกลคนไทยนี่
ข้าไม่มีความเห็นเรื่องสองขั่ว
ข้ามาเที่ยวเกาะเสม็ดเป็นส่วนตัว
แต่ข้ากลัวคนประท้วงห่วงชีวี
เลยเปลี่ยนใจไปเที่ยวจำปาสัก
เมืองที่รักสงบของลาวนี่
ธรรมชาติอาจด้อยกว่าไทยธานี
แต่ก็มีความปลอดภัยในตัวเรา
2 มิถุนายน 2551 14:52 น.
จ่าน้อย
ข้าบ้านนอกหูตาไม่สว่าง
เขาปิดทางราชดำเนินเพราะเหตุไหน
เขาเรียกม๊อบนั้นแปลว่าอย่างไร
เห็นเขาบอกออกไป.. ออกไป ไล่ใครกัน
จักรภพ เย็นแข นั้นแย่แล้ว
เฉลิมรีบตั้งแนวเตรียมรุกต่อ
คุณหมา..ก พักเรื่องกินต้องชลอ
โอละพ่อมรสุมรุมสามชาย
2 มิถุนายน 2551 10:07 น.
จ่าน้อย
ชัยภูมิ อุตรดิตถ์ คนชั้นสี่
คนไม่มีคุณภาพฉะนั่นหรือ
เขาถึงขึ้นค่าแรงแค่หยิบมือ
หรือเขาซื้อข้าวแกง แค่บาทเดียว
ยุติธรรมอยู่ใหนมีใครรู้
อธิบายบ้างนะอย่าฉุนเขียว
ทั้งนายก รัฐมนตรีรี่ตอบเร็ว
ก่อนที่เปลวไฟลามตามครรลอง