8 พฤษภาคม 2549 07:15 น.
จีด้า
ฉันรู้ว่าเราต่างคนต่างไม่รัก
แต่ใจฉันมันยังอยากจะชิดใกล้
ห้ามไม่ฟัง ลืมไม่ได้ จนเผลอไป
ลืมไปเลยว่าอีกคนเขาเสียใจ...คนของเธอ
ครั้งนี้จะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย
ฉันจะเก็บเธอไว้และคิดถึงเธอเสมอ
เป็นเพื่อนกันเถอะนะ อย่าเปลี่ยนไปเลยเกลอ
ฉันยังอยากพบเจอและอยากเห็นเธอเป็นเหมือนเดิม
ปล. ฉันอยากให้เราเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
17 กุมภาพันธ์ 2549 19:13 น.
จีด้า
*_*ตอนนี้เธอจะทำอะไรอยู่นะ
เล่นเนต ฟังเพลง....หรือว่าดูหนัง
บ่ายแล้วนะ..อยากถามว่ากินข้าวหรือยัง
เป็นห่วงจัง..กลัวเธอผอมคงไม่ดี
จะสอบแล้วอ่านหนังสือมั่งนะ
อย่าหักโหมเล่นเกมส์นักล่ะ...อ่านการ์ตูนมั่งสิ
ไปเดินห้างฟลุ๊คๆ อาจได้กินของฟรี ^^"
ที่แน่ๆ ฉันคนนี้กำลังคิดถึงเธอ
6 กุมภาพันธ์ 2549 12:29 น.
จีด้า
ฉันยังคอยเฝ้าดูเธอเสมอ
แม้ไม่พบเจอแต่ฉันไม่เคยหายไปไหน
ฉันยังเป็นห่วง ฉันยังติดตามดูความเป็นไป
รู้ใช่ไหมว่าฉันแอบให้กำลังใจ ผ่านหน้าจอของเธอ
แม้เธอจะไม่เคยทายทัก
แม้ฉันจะไม่เคยบอกรัก...แม้บางครั้งเกือบเผลอ
ถึงเธอจะไม่ตอบกลับมาเกือบทุกคั้งที่ฉันทักเธอ
ได้แต่เฝ้าฝันละเมอ...แค่อยากเห็นเธอสบายดี
ฉันไม่ได้ขอให้เธอต้องมารักกัน
ฉันแค่ต้องการเก็บเธอไว้ในความมทรงจำของวันนี้
เผื่อวันหน้าฉันลืมเธอได้....อยากคงไว้ซึ่งทุกวินาที
ว่าความเหงาที่อบอุ่นที่เคยมี....ฉันได้รับจากใคร
3 กุมภาพันธ์ 2549 13:32 น.
จีด้า
ฉันคิดถึงใครกันนะ
นี่ฉันเสียเวลารออะไรอยู่
ทุกวันช่างน่าเศร้าได้แต่เฝ้ามองดู
รู้ทั้งรู้ว่าความจริงคืออะไร
ชอบจังที่ได้โกหกตัวเอง
ทำตัวครื้นเครงแต่หัวใจร้องไห้
หน้าตายิ้มแย้มแต่แฝงไปด้วยความเสียใจ
ที่ไม่มีคนเป็นห่วงเป็นใย เหมือนใจที่อยากให้เป็น
ความรักเป็นสิ่งสวยงาม
ฉันวิ่งไล่ตามเธอยิ่งหลีกหนีไม่ให้พบเห็น
ฉันยิ่งคว้าไขว่ เธอยิ่งห่างออกไป หาพบได้ยากเย็น
อยู่ที่ไหนหนอ the rain เมื่อไหร่จะตกลงมาในหัวใจ
ปล. ตกลงมาที ก่อนที่หัวใจจะแล้ง จนขาดน้ำตาย
23 มกราคม 2549 17:14 น.
จีด้า
เมื่อรักปลิวปลิวพริ้วพัดจาก
เมื่อเขามาลาจากและบอกไม่รักฉัน
เมื่อคำลาถูกปล่อยออกมายากจะห้ามทัน
เมื่อนั้นใครเล่ามีน้ำตา
ไม่ไปได้ไหมฉันพร่ำเพ้อ
อย่าจากไปเลยเธอฉันยังอ่อนล้า
ขอเวลาฉันสักหน่อยค่อยเอ่ยลา
ฉันไม่พร้อมที่จะเสียตำแหน่งที่เธอเรียกว่า ที่รัก
เธอสบตาฉันหันมาสะบัดหน้า
อย่าดีกว่าตัดใจตอนนี้ฉันอาจจะไม่เสียหลัก
ที่ผ่านมาเขาสับสนไม่เคยรู้ว่าจริงๆไม่ได้สนใจนัก
หวังว่าสักวันคนที่ฉันรักจะปรากฏตัว
ฉันจะดีใจหรือเศร้าใจดีนะ
เหมือนกับว่าฉันล้มลงท่ามกลางหมอกสลัว
ไร้แสงไฟ ไร้เรี่ยวแรง ฉันหวาดกลัว
ฉันจะตัดใจได้ไหมท่ามกลางความมืดมัว ฉันจะทำยังไงดี