30 กันยายน 2552 04:04 น.
จิ้งจอกน้อย
ในมุมมืดหมอง.....ของราตรีนี้
ช้ำชอกฤดี...........คืนนี้ยาวไกล
งานการคั่งค้าง......ไม่ว่างไปไหน
ปั่นกันเข้าไป........ด้วยใจอดทน
กลัวกางเกงไหม้....เพราะไฟลนก้น
ต้องนั่งทุกข์ทน.......งานล้นเต็มมือ
งานเข้ามาตรึม........สะลึมสะลือ
เร็วเข้าเร่งมือ.........เดี๋ยวเสร็จไม่ทัน
โน๊ตบุ๊คเปิดกาง........พิมพ์อย่างเมามัน
นิ้วแทบพันกัน.........สร้างสรรให้ดี
งานใช้พรุ่งนี้.............เพิ่งบอกเย็นนี้
หัวหน้าแสนดี............อย่างนี้ไม่ไหว
งานด่วนประจำ..........ทำได้ยังไง
สนองไม่ไหว.............มิใช่สำออย
งานน่ะเสร็จแน่.........แต่ขอบ่นหน่อย
เจองี้บ่อยบ่อย............บ่จอยเหมือนกัน
22 กันยายน 2552 14:20 น.
จิ้งจอกน้อย
เหี้ย! เป็นสัตว์เลือดเย็นใช่หรือไม่??
แค่สงสัยอยากทราบใช่หยาบหยาม
อยากรู้จึงถามไปตามใจความ
ตอบคำถามได้ไหมให้บอกมา
เพราะฉงนสนใจในเรื่องเหี้ย
ยังไม่เคลียร์เลยต้องลองศึกษา
เรื่องของเหี้ยมีมากมายหลายตำรา
เป็นวิชาว่าด้วยเหี้ยให้เรียนดู
เรื่องของสัตว์เลือดเย็นมีสี่ขา
คนเอามาแอบอ้างอย่างอดสู
สัตว์เลื้อนคลานหากินในคลองคู
คนมาตู่ต่อว่ากันมันยังไง?
เหี้ยอยู่กับธรรมชาติคือเครื่องชี้
ว่าที่นี่สมบูรณ์มิสูญสลาย
เหี้ยอยู่กับฝูงชนก็ออกลาย
ก่อแต่เรื่องวุ่นวายไม่เว้นวัน
************************************
************************************
ในป่า ที่ใดมีเหี้ย ที่นั่นสมบูรณ์
ในเมือง ที่ใดมีเหี้ย ที่นั่นเสื่อมทราม
มันยังไงหว่า?? ^o^!
22 กันยายน 2552 02:24 น.
จิ้งจอกน้อย
พบเธอไม่กี่ครั้ง.............ยังจำ
เพราะภาพเธอยังย้ำ.......ค่ำเช้า
แอบยิ้มอยู่ประจำ...........ทุกเมื่อ คิดถึง
คำกล่าวว่ารักเจ้า...........เอ่ยเอื้อนได้ไหม
ความรักเริ่มก่อแล้ว......ในใจ
เพราะพ่ายความสดใส...เจิดจ้า
ยิ่งนานยิ่งหลงใหล.........ฝันใฝ่ เพ้อหา
เพียงแต่ยังมิกล้า...........ไขว่คว้าครอบครอง
ตัวเรามันต่ำต้อย............มิเจียม
บังอาจคิดเทียบเทียม......ดอกฟ้า
เธอนั้นอยู่สูงเยี่ยม..........เอ็งแค่ หมาวัด
กระจกชักส่องหน้า...........ส่องแล้วนึกปลง
แต่จะนึกครั่นคร้าม..........ไปไย
ทุกสิ่งแม้อยู่ไกล...............สุดหล้า
ฟ้าสูงแต่แล้วไง................หัดขับ เครื่องบิน
สูงแค่เพียงดอกฟ้า............ไม่ได้สูงเกิน
หน้าส่วนตัว
2252
