22 ตุลาคม 2546 19:13 น.
จิราพัชร
รอคอยใครสักคน...
สับสนบนหนทาง...
เปล่าเปลี่ยวและอ้างว้าง
อยู่กับฝันเลือนลางของเรา...
กักขังใจไว้กับคำสัญญา
รอคอยเธอมาเหมือนเก่า
อดทนกับกาลเวลาเหงา ๆ
เมื่อไหร่ความว่างเปล่า
จะถูกแทนด้วยเงาของเธอ
22 ตุลาคม 2546 18:29 น.
จิราพัชร
รักเธอไปแบบนี้
เป็นแค่คนที่ดีต่อเธอเท่านั้น
ฉันคงไม่อาจฝัน
จะเป็นคนสำคัญในใจ
เธอเคยเจ็บช้ำมา
เคยเห็นคุณค่า เคยเอาใจใส่
วันนี้เธอไม่เหลือใคร
แต่ในหัวใจเธอยังไม่ลืม
ฉันอาจไม่ดีพอ
ไม่อาจขอให้เธอรักอย่างคนอื่น
ทำได้แค่นี้ให้ไปไม่คิดได้คืน
ไม่อยากฝืนความรู้สึกของเธอ
ฉันคงเหมือนเธอในวันนั้น
ต้องเจ็บกับความฝัน
เป็นคนที่เธอไม่เห็นค่า
ฉันยังคงรู้สึกดีที่ได้มีช่วงเวลา
ที่สำคัญมากกว่าความรู้สึกใด ๆ
รักเพราะรัก
แม้จะเจ็บคงต้องเจ็บ
ดีกว่าเก็บความรู้สึกซ่อนไว้
การได้มอบสิ่งดี ๆ ให้กับใคร
เป็นความรู้สึกที่สุขใจ ไม่คิดได้คืน
18 ตุลาคม 2546 15:43 น.
จิราพัชร
เป็นฉันได้ไหม...
อยากให้เธอ...มองใครคนนี้
เธอจะเห็นความรู้สึกที่มากกว่าเพื่อนที่แสนดี
เป็นความรู้สึกแท้จริงที่มีให้กับเธอ
รับรู้เรื่องราวทั้งเศร้าสุข
เป็นคนคอยปลอบทุกข์เธอเสมอ
แต่เพียงสิ่งเดียวที่ได้รับจากเธอ
คือคำว่าเพื่อนเกลอ...เพื่อนกัน
เธอเจ็บฉันเจ็บเธอรู้ไหม
เขาไม่ใส่ใจเธอเหมือนฉัน
เป็นฉันได้ไหม...แทนที่ใครคนนั้น
สัญญาจะไม่ทำร้ายใจกัน...สัญญา
18 ตุลาคม 2546 15:34 น.
จิราพัชร
ขอให้รู้...
มีฉันคนหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกล
ที่พร้อมจะเป็นกำลังใจให้
ทุก ๆ คราวที่เธออ่อนล้า
ขอให้เธอมั่นใจ
มีฉันคอยห่วงใยทุกเวลา
แม้ว่าหนทางข้างหน้า
จะยังคงยาวไกล
เหน็ดเหนื่อยก้อหยุดพัก
คิดตั้งหลักไม่ท้อแท้หวั่นไหว
ฉันยังคงเป็นกำลังใจ
ให้เธอก้าวต่อไปให้ถึง...ปลายทาง
หน้าส่วนตัว
712
