18 กุมภาพันธ์ 2550 15:40 น.
จินตรวี
บอกไม่ได้ทำไมต้องคิดถึง
แอบมีใจให้เธออย่างลึกซึ้งเกินความห่วงหา
บอกไม่ไ ด้ว่าทำไมแอบห่วงใยตลอดเวลา
ทั้งที่เพิ่งพบหน้าแค่เมื่อวาน
แอบกังวลเมื่อไม่ได้ยินเสียง
ทั้งที่เธอเป็นแค่เพียงหนึ่งคนที่เดินผ่าน
แต่รู้สึกคุ้นเคยเหมือนรู้จักมาแสนนาน
เหมือนสัญญาณเตือนว่าเธอมิใช่แค่คนที่ผ่านเข้ามา
ใช่เธอหรือเปล่าคนดี
ใช่ไหมคนที่ฉันเคยฝันหา
.หากไม่มีอะไรผิดไป.
เธอคือคนที่ใช่และอยู่ใกล้ฉันตลอดเวลา
คือคนที่ฟ้าขีดให้มาพบเจอและรักกัน
18 กุมภาพันธ์ 2550 15:31 น.
จินตรวี
อย่าพูดว่าฉันไม่มีหัวใจ
เมื่อเธอไม่เห็นความรู้สึกมากมายที่ซ่อนไว้ในนั้น
แม้ฉันไม่เคยแสดงให้ใครเห็นว่ารักกัน
แต่การกระทำของฉันบอกเธอนั้นอยู่ตลอดเวลา
อย่าพูดว่าฉันไร้ความรู้สึก
เพราะสิ่งที่ซ่อนอยู่ลึกๆคือความห่วงหา
หน้าเฉยๆของฉันดูมันจะชินชา
ความรู้สึกมากมายในแววตาฉันรู้ดีว่าฉันให้ใคร
ไม่ต้องใช้คำพูดจาสวยหรูดูดี
เพราะฉันยังคงเป็นฉันเช่นนี้ไม่เปลี่ยนไปไหน
เหมือนความรู้สึกดีๆที่ให้เธอก็ยังเป็นเธอเสมอไป
จะอย่างไรคนในหัวใจยังคงเป็นเธอ
18 กุมภาพันธ์ 2550 15:23 น.
จินตรวี
บอกชัดๆกับใจ
ว่าเธอเป็นคนอย่างที่ใจฝัน
ไม่ได้ดูดีที่หน้าตา..ตรงนั้นๆไม่ใช่ประเด็นสำคัญ
จิตใจเท่านั้นที่บอกกันว่าเธอมีส่วนดี
บอกชัดๆกับใจ
ไม่ว่าจะมีสิ่งใดมาเปลี่ยนแปลงหัวใจไปมากกว่านี้
ก็จะไม่มีอะไรมาเปลี่ยนความรู้สึกของฉันได้หรอกคนดี
ความรักที่ฉันมียังคงที่อยู่กับเธอ
18 กุมภาพันธ์ 2550 15:18 น.
จินตรวี
ก็รู้ว่าเธอเป็นห่วง...
เข้าใจว่าเธอหวงแหน
กลัวใช่ไหมว่าฉันจะหาใครมาแทน
เพราะความห่างไกลนั้นเป็นแดนกั้นใจ
จึงอยากบอกอะไรเธอซักอย่าง
ต่อให้ความไกลห่างฉันก็ไม่หวั่นไหว
มันก็แค่ระยะทางถ้าใจเราตรงกันซะอย่างจะกลัวอะไร
เธอเป็นคนของใจจะอย่างไรก็ยังคงเป็นเธอ
.......ไม่ได้เเจอกันมาตั้งนานวันนี้เลยแว๊บมาทักทายหน่อย.....
หน้าส่วนตัว
1548
