20 ตุลาคม 2549 22:26 น.
จินตรวี
เธอควรได้รู้ว่า...
ภายใต้ความเกลียดชังที่ผ่านมาฉันไหวหวั่น
ปากทีร้ายทิ่มแทงใจนับร้อยพัน
กลับขัดแย้งและตรงข้ามกันตลอดมา
เธอควรได้รู้บ้าง...
ว่าถ้อยคำบางอย่างที่ชั่วช้า
แอบโกรธโทษตัวเองที่ทำเธอร้องไห้เสียนำตา
เพียงเพราะใจยอมรับว่ารักเธอ
20 ตุลาคม 2549 21:48 น.
จินตรวี
ครึ่งหนึ่งของความรู้สึกที่ค้างคา
ฉันยังคงหลงไขว่คว้าภาพมายาเหล่านั้น
ยังสัมผัสถึงความรักในบรรยากาศที่เงียบงันยังมีความสุขกับวันวาน
.........ที่มันลวงตา.........
ฉันยังงมงายกับเงา
โหยไห้กับวันเก่าอย่างห่วงหา
ความรู้สึกที่อบอุ่นยังทำร้ายหัวใจตลอดเวลา
เป็นเพราะความรักที่เธอไม่เห็นค่าซักนิดเดียว