18 กุมภาพันธ์ 2550 15:31 น.
จินตรวี
อย่าพูดว่าฉันไม่มีหัวใจ
เมื่อเธอไม่เห็นความรู้สึกมากมายที่ซ่อนไว้ในนั้น
แม้ฉันไม่เคยแสดงให้ใครเห็นว่ารักกัน
แต่การกระทำของฉันบอกเธอนั้นอยู่ตลอดเวลา
อย่าพูดว่าฉันไร้ความรู้สึก
เพราะสิ่งที่ซ่อนอยู่ลึกๆคือความห่วงหา
หน้าเฉยๆของฉันดูมันจะชินชา
ความรู้สึกมากมายในแววตาฉันรู้ดีว่าฉันให้ใคร
ไม่ต้องใช้คำพูดจาสวยหรูดูดี
เพราะฉันยังคงเป็นฉันเช่นนี้ไม่เปลี่ยนไปไหน
เหมือนความรู้สึกดีๆที่ให้เธอก็ยังเป็นเธอเสมอไป
จะอย่างไรคนในหัวใจยังคงเป็นเธอ
18 กุมภาพันธ์ 2550 15:23 น.
จินตรวี
บอกชัดๆกับใจ
ว่าเธอเป็นคนอย่างที่ใจฝัน
ไม่ได้ดูดีที่หน้าตา..ตรงนั้นๆไม่ใช่ประเด็นสำคัญ
จิตใจเท่านั้นที่บอกกันว่าเธอมีส่วนดี
บอกชัดๆกับใจ
ไม่ว่าจะมีสิ่งใดมาเปลี่ยนแปลงหัวใจไปมากกว่านี้
ก็จะไม่มีอะไรมาเปลี่ยนความรู้สึกของฉันได้หรอกคนดี
ความรักที่ฉันมียังคงที่อยู่กับเธอ
18 กุมภาพันธ์ 2550 15:18 น.
จินตรวี
ก็รู้ว่าเธอเป็นห่วง...
เข้าใจว่าเธอหวงแหน
กลัวใช่ไหมว่าฉันจะหาใครมาแทน
เพราะความห่างไกลนั้นเป็นแดนกั้นใจ
จึงอยากบอกอะไรเธอซักอย่าง
ต่อให้ความไกลห่างฉันก็ไม่หวั่นไหว
มันก็แค่ระยะทางถ้าใจเราตรงกันซะอย่างจะกลัวอะไร
เธอเป็นคนของใจจะอย่างไรก็ยังคงเป็นเธอ
.......ไม่ได้เเจอกันมาตั้งนานวันนี้เลยแว๊บมาทักทายหน่อย.....
26 พฤศจิกายน 2549 20:55 น.
จินตรวี
มีเธอแล้วเหมือนไม่มี
ต้องทนใช้ชีวิตทุกวันนี้อย่างเงียบเหงา
มีอะไรบ้างที่สวยงามอยู่ในความทรงจำของเรา
นอกจากความว่างเปล่าที่ผ่านไปวันๆ
เกิดอะไรขึ้นกับฉันบ้างรู้รึเปล่า
หรือเธอไม่เคยสนใจเรื่องราวของชีวิตฉัน
ยังจำคำที่เธอเอ่ยว่า"รักกัน"
แต่วันนี้ฉันกลับรู้สึกเหงาใจ
มีเธอแล้วชีวิตยังว่างเปล่า
แค่อยากรู้ว่าเรายังรักกันอยู่ไหม
บอกฉันทีถ้าวันนี้เธอหมดใจ
ฉันจะได้ตัดใจไปจากเธอ
20 พฤศจิกายน 2549 14:53 น.
จินตรวี
ปล่อยฉันให้จางไปกับสายลม
เมื่อถึงคราวจะเจ็บจะตรมขื่นขมก็ช่าง
ไม่ใช่เรื่องที่เธอควรใส่ใจหัวใจที่ไร้ยาง
ใช้คำร่ำลามาถากถางก็อย่ามาอ้างด้วยความหวังดี
ทิ้งฉันลงจมสู่จักรวาลที่ดำมืด
อย่ายืดอายุฉันให้ยาวนานกว่านี้
คำอ่อนหวานใดๆเลิกใช้เสียที
ถ้าอยากแสดงความปรารถนาดีก็ไปทำบุญ
ฉันขอตายไปกับสายลม
จมอยู่ใต้โลกที่ระทมทับถมด้วยเศษฝุ่น
ไม่อยากฟื้นขึ้นมารับรู้ความเย็นชาและทารุณ
เมื่อความรักเป็นศูนย์..ก็ทำบุญด้วยการปล่อยฉันไป