31 ตุลาคม 2549 21:39 น.
จินตรวี
ชะตากำหนดมาแล้ว...
ให้เป็นคนแน่แน่วต่อความรักเช่นนี้
ผู้หญิงที่ซื่อสัตย์อยู่ในโอวาสทั้งหมดที่มี
และไม่รู้ว่าค่าที่ควรมีเป็นแค่ตัวตลกในสายตา
เธอไม่ได้รู้สึกกับสิ่งที่ฉันมี
มองไม่เห็นสิ่งดีๆที่ทุ่มเทให้...ใจเธอไม่รู้สึกรู้สา
พอเสียทีกับความรักความศรัทธา
หยุดเสียทีกับความห่วงหาเป็นความอ่อนล้าของหัวใจ
ปิดหูปิดตาตัวเองมานาน
ตาบอดจนมองไม่เห็นหลักฐานที่เธอซ่อนไว้
ขอบใจที่ทำให้ฉันตาสว่างกับความไร้ยางของบางใจ
และขอบใจอีกครั้งที่ทำให้ฉันพบคนใหม่ที่ดีพอ
30 ตุลาคม 2549 22:40 น.
จินตรวี
หากโลกนี้ไม่มีพระจันทร์...
โลกคงไหวหวั่นเงียบเหงา
หากฟ้าไม่มีดาว
ฟ้าคงเหน็บหนาวเดียวดาย
หากสายน้ำไร้ฝูงปลา
ชีวิตชีวาคงขาดหาย
หากผืนป่านั้นไร้ต้นไม้
นกคงต้องตาย...ไร้รัง
หากทะเลไร้ซึ่งผืนทราย
โลกคงมายพ่ายพัง
ดอกไม้ที่ไร้รากหยั่ง
คงแห้งกรังเฉาตายทันใด
แต่คงไม่เที่ฉันไร้เธอ
ชีวิตหมองเหม่อหวั่นไหว
เหน็บหนาวจนร้าวหัวใจ
และต้องสลายลงไปอย่างทรมาน
30 ตุลาคม 2549 22:26 น.
จินตรวี
ดาวน้ำตา...
หล่นลงจากฟ้าหัวใจ
รินรื้นในคืนอ่อนไหว
อาบไหลในคืนร้าวรน
เหงาเหมือนจันทร์....
อยู่บนฟ้านั่นขวัญคงอ่อน
มีดาวเป็นเพื่อนกัน...แตจันทร์ยังสั่นคลอน
ฟ้าไร้อาทร...ทำพระจันทร์เปียกปอนน้ำตา...
30 ตุลาคม 2549 22:14 น.
จินตรวี
ปล่อยมือแห่งศรัทธา
วางทุกความห่วงหาแล้วเลิกราจากตรงนี้
หยุดการเดินทางอย่างดันทุรังเถอะคนดี
ไม่มีประโยชน์ที่จะใช้ความรักมาดึงดัน
เพราะทุกอย่างเปลี่ยนไปนับตั้งแต่เขาเข้ามา
เราห่างกันด้วยเวลาจึงไม่แปลกที่เธอจะแปรผัน
ฉันไม่ได้โกรธใดๆถ้าเธอไหวหวั่น
พร้อมจะจบทุกความผูกพันด้วยการแยกทางไป
ปลดปล่อยทุกอย่างที่จองจำ
เธออย่าดื้อดึงใช้ความรักมาบอกย้ำเพื่อทำร้าย
เราเดินกันมาจนสุดทางเกินกว่าจะก้าวย่างด้วยศรัทธาใดๆ
จุดจบสุดท้ายที่เราต่างเข้าใจได้ไหมเธอ
29 ตุลาคม 2549 22:40 น.
จินตรวี
ฉันคือปากกา...
เธอคิดว่าฉันควรเขียนอะไรบนหน้ากระดาษที่วางไว้
เขยนเรื่องเธอเรื่องฉันหรือเรื่องใคร
ผลสรุปจะใช่เราไหมช่วยบอกที
ถ้าเขียนผิดจะลบได้หรือเปล่า
จะแก้ไขให้ดีกว่าเก่าได้ไหม..งแก้ไขให้ดีกว่านี้
โกรธไหมถ้าฉันไม่เขียนเรื่องเขาที่คิดว่าควรมี
เกลียดไหม..ถ้าฉันใส่เรื่องไม่ดรที่เธอนอกใจ
แล้วเรื่องความลับที่เธอซุกซ่อน
จะบีนทึกเอาไว้ตอนไหน
ซ้อนเรื่องเขาเข้ามาเป็นมือที่สามทำร้ายใจ
เป็นสาเหตุใหเกิดความบาดหมางต่อความผูกพัน
สุดท้ายเขียนเรื่องผู้หญิงงี่เง่าคน
ที่ยอมให้ความรักมีอิทธิพลเหนือความฝัน
ยอมให้ผู้ชายมามีอำนาจ..สิทธิ์ขาดในความคงมั่น
มาสร้างความทรงจำไว้ฆ่ากันอย่างเลือดเย็น
บทสรุปของความรัก..ง
เป็นจุดแตกหักอย่างที่ได้เห็น
ฉันควรโทษเธอ โทษเขา โทษใคร..งที่ทำให้เป็น
ปากกาในมือฉันคงมิอาจตอบได้ชัดเจนเท่าเธอตอบเอง
หน้าส่วนตัว
781
