9 มิถุนายน 2551 02:23 น.
จิตรนัย
ความป่วยไข้ในความรัก
เกินห้ามหักความเหงาความเศร้าสร้อย
ระหว่างการจดจ่อการรอคอย
ความรู้สึกน้อยใจบังเกิดมี
8 กรกฎาคม 2549 01:58 น.
จิตรนัย
หยิบดูรูปรักหวานตรงข้างหมอน
ภาพยังย้อนความหลังรักครั้งเก่า
แล้วน้ำตาหยดหนึ่งซึ่งช่วยเรา
รื้อโศกเศร้านับร้อยรอยแผลช้ำ
เพราะถูกขังกับพิษความคิดถึง
อารมณ์ซึ่งสะอื้นยิ่งกลืนกล้ำ
ภาพของเธอยังคงสิ่งทรงจำ
เตือนและย้ำโหยหาทุกนาที
การลืมใครสักคนซึ่งยากนัก
ต่างกับรักใครสักคนรักล้นปรี่
ฉากสุดท้ายทนรับกับเจ็บนี้
โทษฐานที่รักเธอไม่เผลอลืม
16 พฤษภาคม 2549 16:54 น.
จิตรนัย
สุข...สวัสดิ์พรมอบให้............มัลลิกา นิรันดร์
สรร...สิ่งใส่บาตรพา................นอบน้อม
วัน...เกิดแม่เจ็บนา...............จงระลึก คุณเฮย
เกิด..ภพไหนเพียบพร้อม.......เถิดเจ้าอธิษฐาน
7 พฤษภาคม 2549 02:56 น.
จิตรนัย
รักรักเธอเพ้อรักกระอักกระอ่วน
คิดคิดครวญแล้วต้องก็หมองก็หม่น
รอยรอยช้ำทำร้ายทุรายทุรน
หลายหลายหนฉันจึงรำพึงรำพัน
จึงจึงฝืนขื่นขมผสมผสาน
เพื่อเพื่อหาญทำใจที่ไหวที่หวั่น
ลบลบแค่แผลบาดฉกาจฉกรรจ์
สักสักวันหายปลิดระอิดระอา
1 พฤษภาคม 2549 05:14 น.
จิตรนัย
อ้างว้างเงียบเหงาดูเศร้าสร้อย
คล้ายคอยเพียงแค่ใครแลเหลียว
หวังเศษเมตตามากลมเกลียว
ลบเสี้ยวอารมณ์ขื่นขมทรวง
หน้าส่วนตัว
1190
