28 กุมภาพันธ์ 2552 21:12 น.
จิตจวง3
เสียเอ๋ยเสียดาย
จะจากกาย เพื่อนฉัน แสนสุดเศร้า
ต่างเรียนจบ ต้องแยกย้าย จากเพื่อนเรา
ฉันสุดเหงา เพิ่งสนิท แค่ 2 ปี
อยู่มา4 ไม่รีบ สานสัมพันธ์
พอถึงวัน เราสนิท เพื่อนจำหนี
ช่างเสียดาย เวลา เรื่องดีดี
แค่ 2 ปี แสนไว เสียดายเอย
29 มกราคม 2552 23:18 น.
จิตจวง3
มีคนเคย เอ่ยคำกล่าว ป่าวบอกว่า
เราต้องเป็น คนมีค่า ด้วยความดี
ทั้งซื่อสัตย์ ยุติธรรม รู้หน้าที่
เป็นคนดี คนเจริญ อยู่ได้นาน
แต่เหตุใด สังคม ทำกลับกรอก
คำกล่าวบอก ไม่ตรง ดังที่ขาน
เป็นคนดี ไร้ที่อยู่ ต้องซมซาน
หรือเราควร อย่าหาญ ทวนสิ่งเลว
แต่นั้นคือ ไม่ใช่ แนวคิดฉัน
คิดว่ามัน นำพา เรื่องแหลกเหลว
แต่ก็กลัว ความดี แพ้ความเลว
ดึงตกเหว ให้ทุกข์ ทั้งกายใจ
แล้วอะไร จะคุ้มครอง ป้องคนดี
รอกฎหมาย สมัยนี้ คงไม่ไหว
แล้วตัวฉัน มั่นความดี จะทำอย่างไร
คงแค่ได้ ทำดีต่อ เพราะคือเรา
28 มกราคม 2552 22:26 น.
จิตจวง3
มาวันนี้ มาใหม่ ในวัยงาน
จากเด็กเรียน เมื่อวาน ก้าววัยใหม่
จากประถม มัธยม มหาลัย
ก้าวสู่วัย การทำงาน ชีวิตจริง
ใจระรัว กลัวงาน ที่เริ่มต้น
แสนสับสน พบสิ่งใหม่ ทั้งชายหญิง
กลัวคำสบ ประมาท คำติติง
จากจะวิ่ง กลับไป ในวัยเรียน
16 มกราคม 2552 16:17 น.
จิตจวง3
ความรู้เกิด จากการก่อ คนชื่อครู
สร้างความรู้ ร้อยเรียง เป็นเนื้อหา
ส่งถ่ายทอด ทั้งศาสตร์ศิลป์ วิทยา
รอยไม้เรียว เสริมค่า ให้เป็นคน
ใช่จะสอน แต่ตำรา วิชาการ
ยังถักสาน จริยธรรม หนุนนำผล
นี่แหละครู ผู้สร้าง คนเป็นคน
แม้ต้องทน แรงกดดัน ไม่ท้อใจ
อันตัวศิษย์ ขอวันทา ระลึกถึง
คิดคะนึง พระคุณ อันยิ่งใหญ่
ขอให้ครู มีสุขสันต์ ทุกวันไป
ระลึกไว้ ตรึงจิต " คนชื่อครู "
14 มกราคม 2552 22:30 น.
จิตจวง3
นี่นี่เธอ รู้ไหม ฉันเห็นมา
นางโสภา ไปชอป ที่สยาม
เลือกสร้อยคอ เพชรงี้ น้ำง้ามงาม
ฉันอยากถาม ว่าหล่อน รวยจากไหน
นี่นี่เธอ รู้ไหม ฉันเห็นมา
นางโสภา อยู่หอ เท่ารังไหม
ทั้งคับแคบ แออัด อยู่ได้ไง
แล้วไฉน ไปเที่ยว ที่แหล่งหรู
นี่นี่เธอ รู้ไหม ฉันรู้มา
จากปากของ นางโสภา จึงได้รู้
ว่าหล่อนน่ะ เดินเที่ยว แค่เดินดู
ของหรูหรู แล้วก็ จินตนาการ
นี่นี่เธอ รู้ไหม ฉัน เข้าใจ
นางโสภา ได้ให้ คติอ่าน
ของมันแพง ก็แค่นั้น เดี๋ยวรำคาณ
แล้วขี้คราน จะใส่ แสนสิ้นเปลือง
นี่นี่เธอ รู้ไหม ฉันเข้าใจ
ว่าบางอย่าง อย่ายึดไว้ ดำแดงเหลือง
ซึ่งพวกเรา มีสุขได้ แค่ชำเลือง
ไม่ต้องเปลือง สูญทรัพย์ ให้ทุกข์ใจ
หน้าส่วนตัว
870
