26 กันยายน 2544 20:46 น.
จัน
ต่อให้เธออยู่ไกลสุดหล้ามหาสมุทร
ต่อให้อยู่สุดขอบฟ้าจะตามหา
ต่อให้เธอหนีไปสุดไกลสายตา
ฉันจะเอาท้องฟ้าเป็นพยานจะตามไป
ต่อให้เธอหนีไปกับใครอื่น
ตัวฉันจะฝืนชะตาฟ้าดึงเธอไว้
ต่อให้เจอจัง...จังว่าเธออยู่กับใคร
ฉันจะยึดและดึงเธอไว้ให้กลับไปด้วยกัน
19 กันยายน 2544 01:58 น.
จัน
นั่งนับ 1-100
ไม่รู้จะถอยหรือเดินหน้า
เหลืออีกไม่กี่นาทีคงหมดเวลา
สารภาพไปเลยดีกว่า...ตามใจต้องการ
ส่งกระแสจิตถึงเธอคนไกล
อย่างเพิ่งรีบไปไหนคอย JUN ก่อน
JUN จะรีบไปหาพร้อมกับหัวใจปอน...ปอน
ฝากเธอดูแลไว้ก่อนเพราะอาการไม่ค่อยดี
แค่เติมน้ำใจให้มันวันละหยด
พร้อมไม่โป้ปดกับมันทำได้ไหม
สัญญากับมันซิ....ว่าจะไม่มีใคร ๆ
จะคอยดูแลเอาใจใส่ตลอดเวลา .....
14 กันยายน 2544 01:57 น.
จัน
อย่าฝืนความรู้สึกกันอีกเลย
ทำเฉย ๆ กันดีกว่าไหม
หนทางรัก 2 เราคงหมดหนทางไป
เธอคงมีหนทางใหม่ที่ดีกว่าเดิม
ขอให้โชคดีกับทางเลือกใหม่
อย่าได้ใส่ใจกับเรื่องราวเก่า ๆ
แม้ความรู้สึกบางส่วนคงเหลือภาพบางเบา
แต่ความเป็นเพื่อนคนเก่ายังเหมือนเดิม
14 กันยายน 2544 01:52 น.
จัน
ขอบคุณสำหรับผ้าเช็ดหน้า
ที่เธอให้มาในวันน้ำตาไหล
ขอบคุณนะ...สำหรับน้ำใจ
ที่รู้ว่ามันไม่ใช่จากใจเธอ
แล้วอยากจะขอบคุณให้มากกว่านี้
ช่วยเอาหัวใจของเธอคืนไปทีได้ไหม
เพราะต่อแต่นี้ไป.....
คงเหลือหัวใจดวงเดียวที่อยู่กับตัว
13 กันยายน 2544 21:25 น.
จัน
ได้แต่โทษตัวเองว่าคิดผิด
ถึงได้เลือกเธอเข้ามาชิดใกล้
ต่อเมื่อเวลาล่วงเลยผ่านไป
กลับบอกใจว่า.....เธอไม่ใช่ที่ต้องการ
ณ. วันนี้จึงต้องถอยห่าง
ให้เธอ....ฉันอยู่ปลายทางคนละฝั่งฟ้า
ให้ใจ 2 ใจ แยกกันสุดไกลตา
ตัดความห่วงหา...ห่วงใยให้ขาดกัน