3 ธันวาคม 2547 07:57 น.
จันเจ้าเอย
โอ้ยคิดถึง คิดถึง คิดถึงมาก
อยากจะฝากความคิดถึงสักพันหน
ส่งsms ไปถึงใครบางคน
ทุหแห่งหนคนไกลใจติดตาม
อยู่แห่งไหนให้ตอบมาสักหน่อย
หรืออย่างน้อยก็ให้รีบโทรหา
หรือจะส่งsmsตอบกลับมา
เอ๊ะหรือว่าเธอจะ ส่งไม่เป็น
เครือข่ายเอไอเอสชัดเจนแจ่ม
จะรอนแรมอยู่ที่ไหนก็ไม่สน
จะดีแทคก็ชัดแจ๋วไม่อับจน
รอแต่คนส่งกลับหายลับเลย..
2 ธันวาคม 2547 08:16 น.
จันเจ้าเอย
ยาม ใดใจเหงาหงอย คอยรัก
ฟ้า แจ้งเห็นประจักษ์ รักข้า
สี ไม่สดใสดั่ง ใจข้า ฝันไฝ่
หม่น หมองเฝ้าคอยใคร ไม่เห็นคืนมา
เมื่อ ใดใจหม่นหมอง เฝ้าคอย
คน ซึมเศร้าเหงาหงอย คอยหาย
เหงา เศร้าสร้อยซึมซับ ฟ้าหม่น
หงอย เสียจนเกิดเหงา เฝ้าคิดถึงใคร
2 ธันวาคม 2547 08:11 น.
จันเจ้าเอย
อัดอั้น อึดอัด อุดอู้
ทนอยู่ ในนี้ ไม่ไหว
โลกกว้าง หนทาง ยาวไกล
ลองเปิด แล้วไป หามัน
ข้างตัว นั้นแสน มืดมิด
มีแสง ส่องนิด เท่านั้น
คิดว่า คือดวง ตะวัน
โลกนั้น โค้งมน บนหัวเรา
ออกมา เถิดหนา กะลาครอบ
คำตอบ นั้นอยู่ ที่เขา
ทนได้ ทนไป หนอเรา
ทนคน งี่เง่า เฝ้ากะลา
ท่านคะ ตะวัน ดวงใหญ่
อยู่ไกล ส่องแสง แผดจ้า
เคยเห็น หรือยัง ทิวา
ราตรี มีต่าง อย่างไร
กบเอย ท่านกบ พบรัก
เจ้าหญิง ไม่รัก ผลักไส
จะพา กะลา เคียงไป
โลกนั้น ยิ่งใหญ่ ให้ลวง
อัดอั้น ตันใจ ใส่กลอน
ผ่อนคลาย แต่งได้ ไม่หวง
คิดคด ทรยศ หลอกลวง
ติดบ่วง เสน่หา พาชม
ระบาย กันได้ ที่นี่
กับนาย งี่เง่า ขื่นขม
การงาน ที่แสน ระทม
หรือรัก ชื่นชม สมใจ
ระบาย เสร็จแล้ว กดทิ้ง
ทุกสิ่ง ไหลลง ที่ไหน
โถส้วม ชักโครก นั่นไง
โพเอม ให้ระบาย กระทู้ (เอย)
2 ธันวาคม 2547 08:05 น.
จันเจ้าเอย
อดทน อดกลั้น อดออม
ถนอม หัวใจ ให้แกร่ง
ฝึกฝน ให้มี เรี่ยวแรง
เข้าแข่ง ชิงชัย ได้มา
ชีวิต มีขึ้น มีลง
คงต้อง ใจดั่ง ภูผา
สำเร็จ จากเหงื่อ น้ำตา
ได้มา สุดแสน ภาคภูมิ
ยินดี กับความ สำเร็จ
เหมือนดุจ ดั่งเพชร สุขุม
เจียรไน จนได้ เหลี่ยมมุม
เจ้าทุ่ม แรงกาย ใจมา
ท้องฟ้า หลังฝน สดใส
ดุจดัง ในใจ ของข้าฯ
สุดแสน ปรีดี ปรีดา
มหา ปริญญา น่าชม
หนึ่งผ่าน นักสู้ พิชิต
หนึ่งมิตร ยินดี สุขสม
ขาดสิ่ง หัวใจ เชยชม
นิยม เฝ้าหา คอยรอ
ขอให้ ได้เจอ รักแท้
อกเอ๋ย มีแต่ ใจหนอ
เฝ้าถาม ตัวเอง เคยพอ
ยามท้อ ขาดคน ดูแล
อัดอั้น พลันหาย ใจพร้อม
จิตรยอม เปิดใจ เผื่อแผ่
จันทร์เอ๋ย จงช่วย ดูแล
ท้อแท้ จันทร์อยู่ คู่เคียง
หนทาง ข้างหน้า อนาคต
เลี้ยวลด ชีวิต ต้องเสี่ยง
ต่อไป ภายหน้า ขอเพียง
ยินเสียง เพลงดัง ฟังไกล
แต่น แตน แตน แตน ....แต่น แต๊น แต่น แตน
1 ธันวาคม 2547 22:55 น.
จันเจ้าเอย
คุณรู้ไหม...ว่าใจของฉัน
บ่นเพ้อรำพันคิดถึงกันมากมาย
คุณรู้ไหม..ว่าใจฉันสั่นไหว
ยามกระซิบแนบกายหัวใจสั่นรัว
กระซิบว่ารักเบาๆข้างหู
หัวใจพองฟูไม่หม่นหมองมัว
กับคำว่ารักบันทึกอยู่ในหัว
กายพันพัวหัวใจพันผูกกัน
The moon in love
หน้าส่วนตัว
1038
