12 กันยายน 2545 09:10 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
วันที่ฟ้าฉ่ำฝน...
วันที่ดอยอินทนนท์เงียบสงบ
วันตามหาน้ำใจแล้วได้พบ
วันที่จะไม่จบประทับใจ
ดอยสูงเสียดฟ้า
หมอกเหมยเมฆาห่มป่าใหญ่
ความเย็นห่มผิวคนกลางไพร
แต่ความอบอุ่นก็ห่มใจ ได้เหมือนกัน
ชาวเขาตาหยี
กับวิถีสงบงาม เหมือนความฝัน
ไม่มีตัวสะกด ไม่สำคัญ
แต่น้ำใจ ที่แบ่งปัน นั้นมากมี
น้ำตกซู่ซ่า
สะอาดใจ สะอาดตา กระไรนี่
ดื่มด่ำกับความพอดี
ลมหายใจนี้ จะจำนาน
ลาดอยอินทนนท์
สู่เมืองที่สับสนอลหม่าน
ได้ไปชำระจิตวิญญาณ
พร้อมแล้วสำหรับงานและชีวิต
คราวหน้าฟ้าใหม่
จะกลับไปและกลับไป หมาย-มี-สิทธิ์
อินทนนท์จ๋า รอหน่อยนะ อีกซักนิด
จะเอาชีวิตไปอยู่ในอ้อมกอด...ของยอดดอย