20 พฤศจิกายน 2551 19:18 น.
จักรพรรดิหยก
ไข่ไม่สด รถจะพัง ตังค์ก็หาย
หมาก็ตาย แมวก็งอน โอ้ยปวดหัว
หวยไม่ถูก บอลไม่เข้า งานนังนัว
นายก็บ่น หลังคารั่ว ตรูอยากตาย
บ้านก็รก หนูก็ย้าย มาชายคา
ปลวกตั้งแถว เดินมา เวียนใกล้ๆ
มดทำรัง เทปก็พัง เอายังใง
แถมน้ำไฟ ก็ไม่ใหล มาเจ็ดวัน
#### คำเตือน####
แต่งขึ้นมาขำขำ เพราะชีวิตจริงคงไม่มีใครดวงซวยขนาดนี้หรอกค้าบบบบ
20 พฤศจิกายน 2551 18:47 น.
จักรพรรดิหยก
จะฟังใคร ฟังอะไร ให้เข้าท่า
ศอกเป็นวา เติมไข่ ไส่ผักขม
ปากกว้างกว้าง ลิ้นบาง อย่าหลงงม
เป็นเพียงลม ผายออก มิงอกงาม
เขาจะหวัง เขาจะชัง หนังมายา
ตีสองหน้า โลมเลีย อย่ามองข้าม
จะจนใจ เสียรู้ ดูไม่งาม
หวานทุกคำ จำไว้ ภัยจะมา
เจรจา พาที สีสดใส
อาวุธลับ ขับใน ไร้เดียงสา
น้ำเป็นตัว หัวเป็นเต่า ลวงเบ้าตา
พอเสียรู้ เสียหน้า สายเกินไป
ไม่กี่คำ ทำคน ให้เสียคน
ทั้งรวยจน หัวหมอ เยี่ยงปลาใหล
จะพบเจอ ทุกที่ ทุกวี่วัย
เดินขวักไขว่ นอนนั่ง อย่าฟังเพลิน
19 พฤศจิกายน 2551 19:48 น.
จักรพรรดิหยก
จากดินทราย กลับกลาย เป็นอาหาร
รับประทาน เกิดก่อ แก่เรือนร่าง
เป็นเชื้อชน ว่ายวน สรรพางค์
พระเจ้าสร้าง ปั้นขึ้นมา เป็นวุ้นวัย
วิ่งชนไข่ ตัวอื่นตาย แต่ตัวรอด
เป็นลูกอ๊อด แข็งกล้า ตาใสใส
มินานเดือน อวัยวะ จะแตกใบ
ครบวันใกล กำเนิด เกิดเป็นคน
ดำรงค์ชีพ ผ่านวัน ดีและร้าย
เด็กแล้วใหญ่ ใหญ่ชรา ตามฟ้าฝน
กี่ขวบปี มิรู้ได้ กรรมของตน
แต่มินาน วันของคน ถึงเข้ามา
จนสิ้นบุญ เผาเมรุ รือฝังดิน
จะเนียนเน่า จนหมดสิ้น โอ้สังขา
สวยเท่าใหร่ หล่อแค่ใหน หมดราคา
กลายเป็นดิน อยู่ใต้ฟ้า เหมือนเดิมเดิม
19 พฤศจิกายน 2551 19:15 น.
จักรพรรดิหยก
ไออุ่น ละมุนละไม ใครสัมผัส
มิพ้น โสมนัส แลโหยหา
ความรัก ประจักษ์แล้ว ในแก้วตา
เพียงเงา ศรัทธา ดวงฤดี
ให้ประทับ ความทรงจำ ที่นำพา
แรกรุ่น ผลิดอกกล้า งามฉวี
เปล่งประกาย อณูนงค์ พรรณนารี
จงหวงแหน พรหมจารีย์ เยี่ยงชีวัน
รักษา ให้บุรุษ เอกอาชา
เมื่อครองเรือน แก่เวลา ได้รับขวัญ
คุณค่า แลราคา อเนกอนันต์
ถึงวัน จักเข้าใจ ในวจี
พร่ำพรอด กับผู้ใด ถามใจดู
โฉมเอย ยอดพธู ใช่หรือนี่
บุรุษงาม นามนั้น เป็นคนดี
รึเพียงเพื่อ เปลือกนี้ มาหวังชิม
19 พฤศจิกายน 2551 15:51 น.
จักรพรรดิหยก
มหาสงคราม ยามศึก ชวนนึกตรอง
มิพ้น ห้วงครรลอง พินาศสิ้น
กลยุทธ์ ศาสตรา โถมทาดิน
โลหิต โชยกลิ่น คาวอินทรีย์
ด่าวดิ้น สิ้นบุรุษ อย่าสิ้นชาติ
ประดังยุทธ์ ฉกาจ มิถอยหนี
โอดโหย ให้โหยหวน ล้วนชีพพลี
ห้วงสำนึก อยู่ที่ ยอดดวงใจ
จะกี่หมื่น กลวิธี แสนอาวุธ
ไม่มีทาง ยื้อยุด เก่งจากใหน
เจ้าสงคราม คือไม่รบ ไม่เสียใคร
เป็นหนึ่งชัย เหนือใดใด ในโลกา
ได้ครอบครอง สิ่งปอง มิเสียพล
ใช้สมอง บนหัวตน อย่างรู้ค่า
อุบายเอย เลือดไม่หลั่ง ลงทาบทา
เสียแค่ มธุรสวาจา ไม่กี่คำ
หน้าส่วนตัว
827
