29 กันยายน 2547 02:28 น.
จะดีกับเธอตลอดไป
อยากนอนเหมือนกัน
แต่มันนอนไม่หลับ
เลยมานั่งมุ่งหน้า
แต่งกลอนเงียบๆคนเดียว
ปลดปล่อยอารมณ์
ให้ไปตามทางที่ฝัน
ไม่อยากฝื่นบังคับมัน
ให้ไปตามทางที่สั่ง
ไม่อยากปิดกั้นความรู้สึก
อยากปล่อยวางไว้เฉยๆ
แล้วแต่มันจะรู้สึกไป
ไม่เคยไปจำกัดมัน
29 กันยายน 2547 02:25 น.
จะดีกับเธอตลอดไป
ทำให้เธอขนาดนี้
ยังไม่รู้อีกเหรอว่ารักเธอ
หรือต้องทำยังไงกันดี
เธอถึงจะรู้ว่ารักเธอจริงๆ
29 กันยายน 2547 02:23 น.
จะดีกับเธอตลอดไป
อย่าคิดเองเออเองได้ไหม
ถามความรู้สึกคนข้างอย่างฉันบ้าง
ว่ามันรู้สึกยังไงกับเธอ
ไม่ใช่ไปฟังคำใครมา
แล้วเอามาคิดว่าฉัน
เป็นแบบที่ใครเขาว่ากัน
เขาคือเขาไม่ใช่ฉัน
จะรู้ความรู้สึกฉันดีได้ยังไงกัน
อยากรู้ว่าฉันรักเธฮไหม
ให้มาถามกับตัวฉันคนนี้
ก็นั่งข้างเธออยู่นี่ยังไง
แล้วทำไมไม่ถามกัน
มาถามซิแล้วเธอจะได้รู้
ว่าคนที่เธอนั่งอยู่ด้วย
มีความรู้สึกนึกคิดยังไง
จะได้เลิกไปถามคนอื่นเขาเสียที
29 กันยายน 2547 02:21 น.
จะดีกับเธอตลอดไป
ต่อให้โลกหยุดหมุน
ต่อให้นารีกาหยุดเดิน
ต่อให้น้ำทะเล ลำธารหยุดนิ่ง
ทุกสิ่งอยู่เคลื่อนไหว ไม่ไหวนิง
ฉันก็ไม่มีวันหยุดรักเธอ
29 กันยายน 2547 02:19 น.
จะดีกับเธอตลอดไป
ไม่ต้องประกาศให้โลกรู้
ว่าเรานั้นรักกัน
ไม่ต้องคอยบอกให้ใครฟัง
ว่าเราเป็นอะไรกัน
แค่เรามีเรา
แค่เรารักกัน
แค่เรารู้ว่าเรา
เป็นคนพิเศษก็พอ
ไม่ต้องไปบอกใครต่อใคร
ว่าเราคบกันแล้วนานแค่ไหน
ไม่ต้องบอกให้ฟ้าหรืออะไรรับรู้
แค่เรารับรู้เพียงแค่ว่าวันนี้เรามีกันและกัน
และมีเรามีเธอกับฉัน
มีความรักความผูกพัน
มีคืนและวันที่ดีสดใส
แค่นี้ก็ดียิ่งกว่าอะไรๆ