12 มีนาคม 2553 09:40 น.
จอมยุทธ์สุรา
โลกประดับไว้ด้วยความรู้สึก
มีทั้งบางทั้งลึกมีทั้งหนา
มีทั้งสิ้นทั้งยาวและตรึงตรา
มีสุขาโศกาพากันไป
เพราะผู้คนเปี่ยมด้วยความนึกคิด
จึงปะติดปะต่อก่อเกิดให้
เป็นซึ่งความรู้สึกตรึกในใจ
ซึ่งสับสนมากสุดในทุกสิ้นอัน
จะคนนี้คนไหนใครก็คิด
จะอยู่ชิดอยู่ไกลใครก็ฝัน
ต่างมีซึ่งความรู้สึกทุกเผ่าพันธุ์
ก่อเกิดกันทุกวี่วันไม่จบไป
ความรู้สึกมีทั้งดีมีทั้งร้าย
หลายคนตายเพราะคิดร้ายนี่ใช่ไหม
หลายคนตายเพราะคิดดีมีถมไป
ผลทั้งหลายเกิดขึ้นได้ใช่แค่เรา
คิดสิ่งใดคิดให้ดีนี้น่าตรึก
ความรู้สึกไม่ควรนึกอาจแผดเผา
คิดดีแล้วรู้สึกดีดีต่อเรา
อย่าจับเอาดวงจิตเราเผาด้วยเพลิง
คิดแต่สิ่งดีดีคงดีนัก
จงพร้อมพรักควบคุมจักไม่ให้เหลิง
อย่าให้จิตคิดฟุ้งซ่านพล่านเปิดเปิง
จงดับเพลิงดับไฟในใจตน
เพราะไฟสุมในทรวงของคนชั่ว
จะลามทั่วไปมั่วทุกแห่งหน
จักเผาไหม้ผู้อื่นในบัดดล
เราทุกคนควรทำตนให้พ้นไป
ในโลกหล้าจักเจิดจ้าและสดสวย
ถ้าผู้คนรุ่มรวยความสดใส
ให้รู้สึกดีดีออกจากใจ
ล่องลอยไปสัมผัสใกล้ใจทุกดวง.........
10 มีนาคม 2553 14:27 น.
จอมยุทธ์สุรา
ใคร่ใฝ่หาความจริงจากฟากฟ้า
อยากถามดวงดาราว่าไฉน
ไม่ส่องแสงพร่างพรมทั่วฟ้าไกล
ปล่อยจันทราส่องแสงไขในลำพัง
แสนสงสารเจ้าดวงกลมบนท้องฟ้า
เจ้าคอยส่องแสงทั่วหล้าช่างโอหัง
กลางฟ้ามืดเจ้าหยัดยืนเปี่ยมพลัง
เฝ้าคอยหวังดาวนับพันอันแสนไกล
ความยิ่งใหญ่ในท้องฟ้าน่าเกรงขาม
แต่อยากถามว่าเจ้าเอยเคยเหงาไหม
อยู่คนเดียวคงเปล่าเปลี่ยวเหี่ยวหัวใจ
มองทางใดไม่มีใครให้ประชัน
กลางฟ้ามืดมีเพียงเจ้าที่ลอยล่อง
ยังคอยส่องแสงกล่อมตะล่อมฉัน
กลางฟ้ามืดยังมีเจ้าเป็นเพื่อนกัน
ผ่านคืนวันที่โศกัลย์อันโศกา
ไม่เป็นไรจันทร์เอ๋ยหากเจ้าเหงา
ยังมีเราให้เจ้าเฝ้ามองหา
ใต้ผืนฟ้าเหนือพื้นดินถิ่นพสุธา
จะโอบกอดกับจันทราพาหลับไป ......
หน้าส่วนตัว
721
