19 มกราคม 2552 09:54 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
เห็นเพื่อนกลอนแดดิ้นเกือบสิ้นหลัก
ด้วยพิษรักนี้แท้แค่ยาขม
มิทันกลืนก็ฝาดลิ้นจวนสิ้นลม
อย่าได้ตรม...แค่ยาขมเพียงเม็ดเดียว..อิอิ
...แบบว่าอย่ากระนั้นเลย..กับความรัก
13 มกราคม 2552 19:42 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
ดั่งไฟปองลุกโชนจนหมองไหม้
มิทันไรที่ได้ยลต้องมนต์สงวน
ดุจศรแหวกธนูรักชักไม่ทวน
ธาตุไฟปรวนกลับเย็นเป็นน้ำไป
ต้องพิษรักจากซาตานอาการหนัก
ไม่ได้รักชาตินี้คงใจสลาย
ถ้าตามรักเธอได้คงตามไป
แต่ไม่รู้ตามเท่าไหร่..จะได้เธอครอง
...แบบว่า
5 มกราคม 2552 19:52 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
บทจะลืมกลับจำระกำนัก
ด้วยปมรักผูกแน่นแสนล้านเส้น
แม้นตัดบัวเหลือใยใช่ลำคัญ
ตัดไม่เป็นตัดสวาทอนาถใจ
อยากกินยาสิ้นสวาทให้รู้รอด
ลืมเคยกอดเคยเคียงเพี้ยงสลาย
รู้รสรักที่ขื่นขมตรมแทบตาย
ขอโอนกายให้เป็นของผองประชาชน ( โสด..อิอิ )
..แบบว่า
4 มกราคม 2552 23:33 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
ดูสิ..ดาวเต็มฟ้าน่าหลงไหล
ทั้งดาวไถ...ดาวรถตัก ( ชักสับสน)
ดาวลูกไก่ร้องระงมระทมคน
ดาวเทียมปนแผดแสงแข่งเดือนแรม
ไหนหละดาวที่น้องบอกว่าชอบนัก
ดาวน์ไม่หนักโชคดีมีของแถม ( ไปโน่น )
หากว่า..โปรโมชั่นดีพี่ขอแจม
สะสมแต้มยิ่งหมายปอง....ของชอบเลย..อิอิ
แบบว่า....เตลิดมาได้ไงไม่รู้
4 มกราคม 2552 18:21 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
เมื่อเธอเปรยเผยใจว่าไม่รัก
ฉันอกหักแล้วหรือไร..นะใจหน๋อ
ก็มันรัก...เฝ้าอาลัย.....ได้แต่รอ
ฉันบ้าบอเปลี่ยนไปเพราะใครกัน
คงไม่มีที่จะคลายให้หายหลง
เวียนพะวงเรื่อยไปไม่เหลียวหัน
แม้นได้คู่คงดูดดื่มลืมพระจันทร์
อื่นจากนั้น...คือฉัน...ต้องลืมเธอ
แบบว่า....