20 มกราคม 2549 08:39 น.
จตุรัตน์ พิมล
เพียงแค่ทำสิ่งดีๆให้ชิวิต
เพียงแค่คิดทำอะไรดังใจหมาย
เพียงแค่ทำความดีก่อนตัวตาย
เพียงแค่จ่ายไมตรีจิตคิดสิ่งงาม
เพียงแค่เมตตาให้แก่ผู้อื่น
เพียงแค่ยื่นน้ำใจให้อย่างล้นหลาม
เพียงแค่ใจนั้นอยากจะทำตาม
เพียงแค่ยามคนต้องการมิตรอุ้มชู
เพียงแค่ทำได้แค่ตามสิ่งนี้
เพียงแค่นั้นสิ่งดีๆจะถามหา
เพียงแค่ทำวันนี้ดีตามมา
เพียงแค่ตามีประกายใฝ่ความดี.....
19 มกราคม 2549 08:04 น.
จตุรัตน์ พิมล
ความรักนั้น เหมือนเคมี ไม่มีผิด สารทุกอัน ทุกชนิด คือเหตุผล
เอาโซเดียม คลอไรด์ ลงน้ำวน คือเศษเกลือ ในสายชล ที่วนไป
แอลเอสอง โอสาม ไอออนิก ซัลฟิวริก โคเวเลนต์ ไม่สงสัย
น้ำน่ะเป็น H-bond ก็แล้วไง แต่หัวใจ ชั้นไปเป็น พันธะเธอ
หนึ่งโมลนั้น มีอะตอม อยู่หลายล้าน มาประสาน กลายเป็นธาตุ หนึ่งโมลนี้
เธอรวมกัน กลายเป็น สิ่งชั้นมี หัวใจชั้น ดวงนี้ มีแต่เธอ
แอลเคนเป็น พันธะหนึ่ง อยู่เสมอ เหมือนกับชั้น รักเธอ ไม่หวั่นไหว
แต่เธอเป็น แอลคีน มีสองใจ บางครั้งเป็น แอลไคน์ ใจสามอัน
เธอเป็นกรด ชั้นเป็นด่าง ก็ไม่แปลก อาจแตกแยก เรื่องของค่า pHหนา
แต่พอลอง ผสมกัน มาซักครา เราจะเกิด ปฏิกิริยา มารักกัน
ค่าIE คือค่าที่ ดึงอิเล็กฯ Eศูยน์มา นั่งเช็ค ศักย์ไฟฟ้า
แต่ OU คือค่าอะไรหว่า อ๋อรู้แล้ว มันคือค่า Only You.
เอากระดาษ ลิตมัส ไว้ตรวจกรด ยังไม่หมด ฟินอลเรด ตรวจด่างไหว
อินดิเคเตอร์ ตัวไหน ตรวจหัวใจ เอามาให้ ชั้นเช็คใน หัวใจเธอ
กราฟอันนี้ บอกถึงการ สลายพันธะ มันต้องจะ ปฏิกิริยา ดูดความร้อน
กราฟอันนี้ บอกชั้น ใจสั่นคลอน มันยอมอ่อน ให้เธอ ในทุกครา
ใส่ตัวเร่ง ให้มัน ทำเร็วขึ้น ใส่ใจจึง ให้รัก มักเร็วรี่
จะใส่ใจ เธอให้รัก ทุกนาที คาตาเลส ที่ดี คือใส่ใจ
19 มกราคม 2549 07:53 น.
จตุรัตน์ พิมล
พี่แอบจ้องมองน้อง ก่อนใคร
พี่นี้ไม่ทำสิ่งใด แก่น้อง
ตอนนี้สิพี่เจ็บใจ แทบขาด ใจแล
เสียดายมิบอกรักพ้อง พี่ไร้น้ำยา
สิ่งแสนสุดเศร้าสร้อย สิ้นศรี
น้ำเนตรนองเนื่องนารี แน่น้อง
เป็นปลดปล่อยปลายปี เปื้อนแปด
ข้าใคร่ครวญคร่ำคล้อง ไข้ขึ้นความคลาย
พี่พ่ายพินาศพื้น ภพพาน
คิดใคร่คร่ำครวญคราบ แค่ไข้
เนื่องน้ำเนตรนองนาน หนองเนิ่น
สุดแสนแสบทรวงไซร้ สุดสิ้นสาสม
ข้าสิ้นไร้ความหวัง พังสิ้น
ข้านี่น้ำตาริน ร่ำไห้
ดุจเหมือนใจโบยบิน ไกลห่าง
สุดท้ายข้าคงไร้ ใจด้วยนารี
อันพี่นี้ลุกฮือ ใช่น้อง
คงต้องไล่ตามตื้อ ไม่ง่าย น้องแฮ
หวังว่าเสียงเรียกร้อง ของพี่น้องฟัง
ความรักใดคงพัง สักวัน
เหมือนดั่งเรือประจัน คลื่นฟ้า
ใจน้องดั่งฟาดฟัน เฉือนพี่ เจ็บแฮ
ใจพี่คงอ่อนล้า เพราะน้องเย็นชา
องอย่าได้นินทา พี่เลย
อันพี่นี้ไม่เคย ว่าน้อง
และสิ่งนี่มิอาจเฉย ทนอยู่
หากใคร่อยากว่าฟ้อง พี่นั้นทนเสมอ
ใจคร่ำครวญละเมอ ฝันเฟื่อง
ใจพี่คิดแต่เรื่อง รักไซร้
วันวันพี่ซึมเซื่อง คิดแต่ หน้านาง
หวังว่าใจน้องไร้ รักได้ชายอื่น
แต่น้องทำสะอื้น จนได้
ทำพี่แทบใจสลาย ดับสิ้น
น้องนั้นแอบมีชาย อื่นอยู่
ใจแยกเป็นชิ้นชิ้น แตกเพล้งอับอาย
19 มกราคม 2549 00:10 น.
จตุรัตน์ พิมล
vเท่ากับค่าu+gt ไม่รอรีเมื่อไม่รู้เห็นค่าsหมอง
u+หนึ่งส่วนสองgtสอง ใช้ช่ำชองสมองแล่นหายสงสัย
ส่วนYouนั้นคือสิ่งเหนืออื่นใด เพราะYouไม่มีใครหาเทียบได้
sเท่ากับu+vหาร2tไซร้ ใช้เมื่อไม่สนใจค่าaหนอ
ส่วนตัวฉันเฝ้าคืนวันใจนั่งรอ หวังเธอก็คิดถึงฉันเช่นกันไป
ค่าซิกม่าFนั้นคือma อย่ามาใช้ปนเปเทกับของไหล
พลังเสียงเหนือคือสิ่งอื่นใด อาจเปลี่ยนไปเป็นกำทอนสอนต่อมา
แต่ความรักที่ฉันนั้นมอบให้ เธอจะไม่รับสิ่งดีปรารถนา
พลันดุจเหมือนของไหลน่าโศกา มีแต่ค่าความหนืดฝืดไมตรี
ค่าน้ำหนักwคือmg อันตัวน้องสตรีหนักเท่าไหร่หนอ
ฉันนั้นหนักใจแล้วนวลละออ อยากจะขอคนดีศรีมิ่งเมือง
เสียงนั้นมีสมบัติการแทรกสอด อันผ่านลอดคือเลี้ยวเบนเห็นสงสัย
แล้วฉันนั้นจะไปแทรกที่ตรงไหน คงต้องได้เลี้ยวเบนออกห่างเธอ
คลื่นเสียงนั้นมีสมบัติการสะท้อน คงต้องอ้อนเธอแล้วแม่คนสวย
แพ้ทั้งเรื่องมารยาเสน่ห์รวย คงต้องม้วยเหมือนเรือพังคลื่นทะเล
คลื่นยังมีสมบัติการหักเห ดุจเหมือนใจฉันลวนเลรักเธออยู่
เห็นเธอนั้นเดินควงมีคนคู่ คงได้ดูเธอนั่งควงคนที่รัก
คานนั้นคือMทวนคือMตาม อยากจะถามคนดีที่ใจปัก
อยากจะขอเธอเป็นสุดที่รัก ดั่งคานหนักปักลงตรงกลางใจ
ค่าEpคือนั้นคือพลังงานศักย์ สูตรนั้นหลักคือน้ำหนักคูณความสูง
แต่Ekพลังงานจลวิ่งชักจูง คือค่ามุ่ง1/2 mvกำลังสอง
ความหนาแน่นแปรผันตรงกับค่ามวล เศร้ารันจวลครวญใคร่ใจสับสน
โรว์เท่ากับmส่วนvรู้ทุกตน แต่ใจคนแปรผกผันพลันโศกา
หน้าส่วนตัว
760
