26 มิถุนายน 2552 09:12 น.
ฅนไพร
วันนี้เหนื่อยใหมครับ
เหนื่อยนักก็พักหน่อย
ค่อยๆพริ้มตาหลับ
ดีขึ้นไช่ใหมครับ
ลืมตาปั๊บ....ค่อยเปิดเมล์
ของฝากยามเช้าครับ ยิ้มอีกนะ อิอิ
พบน้องนาง ผิวนวน ชวนหลงใหล
ยั่วยวนใจ เป็นเสน่ห์ ดั่งเลขา
เธอแย้มยิ้ม พริ้มพราย ชม้ายตา
ตกกะใจตื่นมา....บ้าฝันไป
จงตื่นเถิดพี่น้องและผองเพื่อน
จงลืมเลือนทุกข์ยากที่มากหลาย
จงเป็นสุขแย้มยิ้มให้พริ้มพราย
รับวันใหม่อย่างสำราญ....เมื่ออ่านเมย์
26 มิถุนายน 2552 09:09 น.
ฅนไพร
อรุณรุ่งเรืองรองส่องขอบฟ้า
ทิ้งปัญหาที่โถมทับให้สับสน
สร้างความหวังด้วยสัทธากล้าผจญ
ย่อมผ่านพ้นพบแสง แห่งอรุณ
26 มิถุนายน 2552 08:42 น.
ฅนไพร
.....คืนค่ำยังขับเคี่ยว กระแสเชี่ยวแห่งชีวา
กรำศึกกลางศาสตรา ที่ถาโถมมาถั่งถม
มีเพียงกำลังใจ จากหัวใจที่รื่นรมณ์
หาญกล้าท้าแดดลม พร้อมก้าวข้ามสู่ฝั่งฝัน
25 มิถุนายน 2552 11:50 น.
ฅนไพร
เมื่อสุรีย์ไร้สิ้นประกายแสง
ความมืดแฝงมิดมัวทั่วทิศา
หากเราท้อทุกข์ทับยอมหลับตา
แน่นอนว่าชีวิตมิดมืดมน
หากเราฮึดอึดใจไม่ย่อท้อ
ไม่รีรอคอยรับความสับสน
มีความหวังมีสัทธากล้าผจญ
ย่อมผ่านพ้นพบแสง..แห่งอรุณ
ฅนไพร
25 มิถุนายน 2552 11:28 น.
ฅนไพร
สุดแสนเศร้าร้าวรานสะท้านจิต
สุดชีวิตร้าวรอนจนอ่อนใหว
สุดชีวันรันจวนปั่นป่วนใจ
สุดอาลัยเพรียกหาทุกนาที
จะเขียนกลอนกี่ร้อยกี่พันบท
มิอาจทดแทนค่าเจ้ายาหยี
จะชมจันทร์แจ่มฟ้ากี่ราตรี
มิอาจมีสุขเท่าเคล้าคลอนาง
หน้าส่วนตัว
1543
