5 มิถุนายน 2551 16:01 น.
ฅนกาหลง
บนทางลาดยางไม่ร้างรถ
น้ำมันไม่งดไม่ลดราคา
ข้าวสารแพงกินแกงเปล่าเปล่าสิ้นท่า
เพราะผักปลาก็แพงไปตามกัน
โลกร้อนคนร้อนการเมืองร้อน
ใจสั่นกลอนหนอคือใครไทยทั้งผอง
ม๊อบจนม๊อบยึดถนนขนเป็นกอง
น้ำตานองกองไหลไทยสยาม
สยามนามเมืองยิ้มไม่ยินแล้ว
ไม่วาวแววแพรวพราวราวอดีต
ไม่อ่อนโยนโอนอินสี้นปราณีต
เลือดสูบฉีดขีดใจขึ้นไฟลาม
ยิ่งปรับยิ่งแก้ยิ่งวุ่นวาย
น่าเบื่อหน่ายย้ายเบี่ยงไม่เที่ยงตรง
ข้าวของแพงแล้งใจคนต้องทนทะนง
ไทยดำรงคงไว้ไทยทั้งมวล
2 มิถุนายน 2551 14:47 น.
ฅนกาหลง
ขอสาบแช่งแสงดับให้กลับตัว
คนใจชั่วคิดชั่วไม่กลัวบาป
คืออะไรมีสิ่งใดที่อาฆาต
เหยื่อดิ้นพราดลงกับพื้นเกินยืนไหว
คนดีดีตายไปใยไม่คิด
เป็นความผิดของใครใยคิดแค้น
ชีวิตคนหาอะไรใช่ทดแทน
คนทั่วแดนล้วนประนามพวกโจรใต้
อพยพยกย้ายหน่ายคพวกโจร
กายทรุดโทรมโถมจิตรเพราะคิดกลัว
โรงเรียนปะเลียนวัดเผ่าสิ้นสัสิงผีชั่ว
วอดวายทั่วสามจังหวัดด้ามขวานไทย
ล้านดวงใจส่งจิตอยากคิดช่วย
อ่อนระทวยเมื่อดูข่าวฉาวรายวัน
โจรใต้มลายทลายสูญหายพล้น
สาบแช่วกันทั่วถิ่นใหยสิ้นพวกโจรใต้
หน้าส่วนตัว
1009
