29 มิถุนายน 2549 14:17 น.
ค น บ้ า
สายน้ำที่หล่นกระทบหลังคาบ้าน
ปนกับเสียงเพลงแว่วหวานฟังเศร้าๆ
อีกทั้งเสียงลมเสียงใบไม้คละเคล้า
คนใจเบายิ่งยากจะแยกเสียงของอะไร
เสียงฝนซาซาเหมือนว่าสับสน
เสียงบรรเลงเพลงวกวนเนื้อว่าน้อยใจ
ฤาเหมือนจะรักเพียงสายลมอ่อนไหว
รักหรือเช่นไรไม่มีใครรับรู้เลย
ตกใจเสียงฟ้าคำรามถามเสียดสี
ใครคนนั้นที่ว่าคนดีใยตอนนี้เพิกเฉย
ไม่ใยดีไม่ใส่ใจเหมือนเช่นอย่างเคยๆ
ฝนจางก็ล้างเลยเหมือนไม่รักกัน
หลงเสียงฝนเสียงฟ้าร้องเสียงสายลม
แอบชื่นชมว่าฉ่ำหวานเป็นดั่งฝัน
เกือบเกี่ยวก้อยร้อยสายลมปรองดองกัน
ยังดีที่มีแสงตะวันมากั้นระหว่างกลาง
หน้าส่วนตัว
915
