28 กันยายน 2545 00:19 น.
ค้างคาวคืนคอน
เถอะ เก็บไปให้หมดอย่าจดจำ
ปล่อย คนช้ำคนนี้สักทีหนอ
ฉัน หมดค่าอย่าย้ำช้ำเกินพอ
เก็บ ไปต่อคนใหม่ในใจเธอ
ความ ขื่นขมตรมเศร้าเร้ารุมจิต
สงสาร นิดเถิดนะฉันเสนอ
คืน กลับไปไม่น่ามาพบเจอ
ไป เถิดเธอกลับไปอย่าใยดี
แต่ อย่างว่าถ้าใครไม่เป็นฉัน
ถ้า ถือมั่นในรักลืมศักดิ์ศรี
จะ ไม่ขอต่อรองของวจี
ให้ เธอนี้สุขสมอารมณ์ปอง
ฝากไว้ เถิดเกิดว่าถ้าวันหนึ่ง
ก่อน จะถึงเธอช้ำกรรมสนอง
ความ วิโยคโศกศัลย์นั้นเข้าครอง
สงสาร แน่แต่ต้องตรองดวงใจ
27 กันยายน 2545 22:40 น.
ค้างคาวคืนคอน
คล้ายค้างคาวคืนคอนตอนรุ่งแจ้ง
ไร้เรี่ยวแรงแรมรอนร่อนถลา
มันมืดมิดมอดม้วยด้วยดวงตา
ขาดแขนขาขัดข้องต้องตัดใจ
จึงจำจอดจากจิตที่คิดห่าง
ทั่วทิศทางทุกข์แท้เกินแก้ไข
ข้อข้องขัดขื่นขมตรมฤทัย
ซึมซุกไซร้เซาะซอนกร่อนฤดี
มาเมามัวมั่วมากอยากพลั้งเผลอ
จึงเจอะเจอจุดจบน้องหลบหนี
ไม่มาเมียงมองมั่งนั่งพาที
เพียงเพราะพี่พลาดพลั้งมิตั้งใจ
น้องเนื้อนิ่มนวลนางอย่าห่างเหิน
กะโกรธเกินกิ้งกือหรือไฉน
คอยแค้นเคืองคาค้างหรืออย่างไร
อย่าโยงใยยืดเยื้อเมื่อโกรธกัน
เพียงพลาดพลั้งเพราะพี่นี้พลาดผิด
คอยครุ่นคิดคราวครั้งยังสุขสันต์
สูญเสียสิ้นแสงส่องของตะวัน
เหมือนหมายมั่นหม่นหมองเพราะน้องนาง
24 กันยายน 2545 19:45 น.
ค้างคาวคืนคอน
ความอาทรซ่อนใจให้หดหู่
อยากให้รู้เอาไว้ในใจฉัน
ถึงเดี๋ยวนี้มีใครอีกหลายพัน
ไม่สำคัญเท่าเธอที่เจอมา
ไม่โกหกพกลมชมเธอหรอก
เพียงแค่บอกวันนี้ที่เสาะหา
จากวันนั้นวันนี้ที่ผ่านตา
ใครงามกว่าเธอนี้ไม่มีเลย
ถึงรูปร่างนางใดในโลกนี้
สุดโสภีปานใดใจฉันเฉย
เพียงคนนี้ที่ฉันนั้นคุ้ยเคย
ยิ่งกว่าเอ่ยว่ารักสักล้านคำ
มีแต่ใจให้หวงทั้งดวงจิต
เมื่อนั่งคิดถึงไปให้น่าขำ
ยามห่างไกลใจนี้เหมือนมีกรรม
เฝ้าแต่คร่ำครวญหาอย่างอาทร
อยากชื่นชมสมค่าความน่ารัก
เมื่อตระหนักคิดไปอยากไถ่ถอน
มีบ้างไหมใครนี้ที่อาวรณ์
ยามฉันจรจากบ้านมานานวัน
จึงอยากให้ได้รู้ว่าผู้หญิง
ที่รักจริงห่วงใยในตัวฉัน
ในโลกนี้มีไหมใครสำคัญ
เท่าแม่นั้นเดี๋ยวนี้ไม่มีเลย
22 กันยายน 2545 00:26 น.
ค้างคาวคืนคอน
เรียนประธานท่านใหญ่ในThai Poem
ตัวข้ายอมให้ท่านนั้นผลักไส
ขอร้องเรียนเขียนเรื่องที่เคืองใจ
คงจำได้วันก่อนนึกย้อนดู
ปีที่แล้ว...แก้วโนรี...นามนี้แหละ
เคยมาแวะพักผ่อนอ่านกลอนหรู
งามทั้งถ้อยร้อยคำตามเชิงครู
แต่ไม่รู้จะแต่งแกล้งหรือจริง
ฉันทลักษณ์อักษรซ่อนอยู่ไหน
ของของไทยมีค่าหนาชายหญิง
เรียนประธานผ่านกลอนมาอ้อนอิง
อย่าได้ทิ้งของไทยในเชิงกลอน
หรือโคลงฉันท์มันยากหากลองแต่ง
หรือร่ายแกล้งกาพย์ยากจากอักษร
ขอเพื่อนพ้องตรองไตร่ในคำวอน
กลัวถึงตอนต่อไป...ไร้ตำรา
เมื่อวันผ่านหลานเหลนเล่นไม่รู้
สงสารครูผู้เฒ่าเฝ้ารักษา
วางสัมผัสจัดไว้ให้นานมา
จะไร้ค่าด้วยเหล่าเราหรือไร
มาเถิดเพื่อนเตือนน้องและผองพี่
ตัวข้านี้ยอมรับการขับไส
เป็น...ค้างคาวคืนคอน...รอนแรมไป
เพื่อดูใจคำประพันธ์ท่านแต่งมา
21 กันยายน 2545 20:31 น.
ค้างคาวคืนคอน
เมื่อรักนี้ที่ให้ไม่ถึงบาท
จึงไม่อาจเอาหน้ามาให้เห็น
แค่ขอบอกตอกย้ำยามลำเค็ญ
ไม่ขอเป็นคนรับซับน้ำตา
แต่...ส่วนหนึ่งซึ่งใจอาลัยแสน
ถึงเจ็บแค้นด้วยรักเป็นหนักหนา
เศษของใจไม่สนคนร้างลา
อยากกลับมาเคียงเธอเมื่อเจอภัย
เพราะว่ารักหนักแน่นและแค้นเหลือ
อยากจุนเจือแม้รักถูกผลักไส
อยากมาหามาห่วงด้วยดวงใจ
แม้สิ่งได้ถูกหยามก็ตามที
ด้วยความหลังยังซึ้งเคยถึงบาท
กลับมาขาดเพราะค่าหมดราศี
แด่ความหลังครั้งนั้นฉันยินดี
ขอเธอนี้สุขใจได้ไหมเธอ
กลัวเพียงวันนั้นถึงซึ่งเธอเศร้า
ฉันฤาเอาหน้าตามาเสนอ
อยากก้าวเท้าเข้าใกล้ไปพบเจอ
กลัวจะเผลอเอาใจให้เธอเหยียด...
หน้าส่วนตัว
622
Lovers
0 คน เลิฟค้างคาวคืนคอน
Calendar
